Home GamingAndroid Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (70-61)

Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (70-61)

by Jos Vis

Het is december en daarmee zitten we bijna aan het einde van het jaar. Natuurlijk is dit een prachtige tijd voor mooie lijstjes en daarom hebben wij de 100 beste games aller tijden op een rijtje gezet. Het viel niet mee om een selectie te maken uit de vele duizenden games die er ooit zijn uitgekomen en daar komt nog bij dat we niet al die games hebben kunnen testen. Het kan dus zijn dat jouw favoriete game er niet bij staat of dat je het niet eens bent met onze keuzes, maar dan is het wel zo handig om ons te laten weten welke games jij had gekozen.

Elke dag onthullen wij 10 games uit de lijst, zodat de top 10 op 31 december wordt vrijgegeven. Ook behandelen we die dag een aantal games die de lijst net niet hebben gehaald, maar wel een eervolle vermelding verdienen.

Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (100-91)
Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (90-81)
Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (80-71)
Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (70-61)
Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (60-51)
Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (50-41)
Dit zijn de 100 Beste Games Aller Tijden! (40-31)

70. PUBG (2017) – PC, PlayStation 4, Xbox One

Brendan Greene, beter bekend als PlayerUnknown, maakte een mod (DayZ) voor Arma II op de PC en haalde zijn inspiratie uit de Japanse film Battle Royale. Daarna begon hij te werken aan een mod voor Arma III, wat uiteindelijk resulteerde in Player Unknown’s Battleground (PUBG). Honderd spelers komen per parachute uit een vliegtuig om vervolgens naar wapens te zoeken om andere spelers uit te kunnen schakelen. Om de zoveel tijd wordt het speelveld kleiner, waardoor bijna iedereen in de map moet blijven bewegen, tot er uiteindelijk één overblijft. In zeer korte tijd is het spel enorm vaak over de toonbank gegaan en heeft het een ‘nieuw genre’ in gecreëerd.

Er zijn inmiddels veel versies van deze game, waaronder op mobiele telefoons en talloze andere ontwikkelaars hebben PUBG gekopieerd. De bekendste kopie is natuurlijk Fortnite; een game die precies hetzelfde doet in een meer cartoony uitziende omgeving, terwijl je daar ook nog eens dingen kunt bouwen. PUBG is overigens nog steeds erg populair en is één van de meest verkochte spellen in de geschiedenis van onze favoriete hobby.

69. LA Noire (2011) – Xbox 360, PlayStation 3, PC

De techniek achter LA Noire is werkelijk verbluffend en het laat zelfs de kleinste gezichtsveranderingen zien van de acteurs, waardoor emoties kraakhelder overkomen op de gamer. Nooit eerder was het zo’n groot feest om echte acteurs aan het werk te zien in een game en het zorgt voor een unieke ervaring. Helaas was deze techniek erg duur en het heeft Rockstar dan ook een lange tijd gekost om deze game af te maken. Jij bent Cole Phelps en als detective ga je op bezoek bij getuigen en verdachten, terwijl je met eerder gevonden bewijs probeert aan te tonen dat de persoon in kwestie liegt. Vaak zie je makkelijk aan de ogen of iemand liegt, maar hoe kun je dat zonder bewijs hard maken?

Helaas bestaat de studio die voor Rockstar deze game maakte niet meer en heeft Rockstar nooit ergens laten doorschemeren van plan te zijn om een sequel te maken, maar er is natuurlijk altijd een kans dat Rockstar ons gaat verrassen. Men heeft nog niet zo lang geleden een remaster van LA Noire uitgebracht, al moeten we er eerlijk bij vermelden dat Rockstar sinds LA Noire geen andere game meer heeft gemaakt dan GTA V en Red Dead Redemption 2. Overigens zou ik het geweldig vinden als de techniek achter LA Noire meer gebruikt gaat worden in andere game, waardoor bekende acteurs ook zouden kunnen schitteren in jouw favoriete spellen.

68. Contra (1987) – Nintendo Entertainment System

Omhoog, Omhoog, Beneden, Beneden, Links, Rechts, Links, Rechts, B, A… wie kent de Konami-code niet? In deze game gaf het je 30 levens en eerlijk gezegd komen die extra levens goed van pas als je Contra voor het eerst speelt. De heerlijke knal-game is namelijk kneiter-moeilijk, maar door ’trial and error’ kom je steeds verder. Als je een keer geraakt wordt ben je dood en het is de bedoeling dat je volgende keer niet diezelfde fout maakt, maar gegarandeerd dat je bij de volgende stap weer doodgaat. Het is aan te raden om deze game met z’n tweeën te spelen, al is het handig om een vriend uit te zoeken die niet alle wapens voor je neus wegpakt. Overigens moet je zelf al goed uitkijken welk wapen je pakt, want je oude wapen komt niet terug en je kunt er maar één op zak hebben. Erg vervelend als je een geweldig wapen hebt, maar dan per ongeluk een minder goed wapen oppakt, terwijl je net onderweg bent naar de level-boss.

Het kan zijn dat je denkt: Contra, het ziet er bekend uit, maar die naam…. Ja hier in Europa kennen wij de eerste paar games uit de Contra-serie als Probotector… Op de een of andere manier dacht men dat wij het hier niet aankonden als het geweld niet van robots zou komen. Contra zelf was eigenlijk flink geïnspireerd door films als Rambo en Predator, zelfs de cover van de game is een regelrechte kopie. De Contra-serie heet hier inmiddels ook ‘gewoon’ Contra en zo nu en dan komt er een nieuw deel uit. De laatste is Contra: Rogue Corps en die kan je maar beter laten voor wat het is, omdat die game de serie geen eer aandoet.

67. MS. Pacman (1981) – Arcade

Pacman is misschien meer iconisch, maar MS Pacman is een veel betere game. Nu kan iedereen zijn voorkeuren hebben natuurlijk, maar je kunt moeilijk ontkennen dat de snellere gameplay van MS. Pacman ervoor zorgt dat je nóg zenuwachtiger wordt. Tel daarbij op dat dit een van de eerste games is met ‘cut-scenes’, al is het nog behoorlijk prematuur. Verder bouwt het verder op het idee van het origineel en dat is uiteraard geen vervelende zaak.

Deze game werkt het best op zo’n oude arcade-kast, maar wie heeft genoeg ruimte en/of geld voor om zo’n kast in huis te nemen? Mocht je toch met deze game aan de slag willen is het goed om te weten dat Namco nog niet zo heel lang geleden een puike versie van de game heeft uitgebracht op de huidige consoles.

66. Call of Duty: Modern Warfare 2 – PlayStation 3, Xbox 360

De Call of Duty-franchise is een fenomeen en Activision brengt al sinds 2005 elk jaar minimaal één nieuw deel of versie uit, terwijl vele gamers er niet op uitgekeken raken. Natuurlijk kent de serie kwalitatief zijn hoogte- en dieptepunten, maar de meeste Call of Duty-games zijn een feest om te spelen. Er is altijd genoeg te doen en de mulitplayer wordt door elke fan helemaal kapot gespeeld. Ook de campaign is er een om nooit te vergeten en dat kwam onder andere door dat ene level op het vliegveld. Het is eigenlijk een verschrikkelijke scene die je gemengde gevoelens geeft, maar gelukkig geeft de game je de optie om dit over te slaan. Uiteindelijk vragen wij ons af hoeveel gamers daadwerkelijk ervoor hebben gekozen om niet los te gaan op het vliegveld, maar schokkend was het zeker.

De franchise gaat nog steeds keihard en inmiddels is er zelfs een reboot uitgekomen van de Modern Warfare-kant van Call of Duty. Die game is met veel lof ontvangen, al zijn er technisch wat problemen hier en daar. De eerste Modern Warfare heeft een remake gekregen en er zijn veel Modern Warfare 2-fans die graag zo’n behandeling zouden zien van hun favoriete game. Of die remake er ooit gaat komen is de vraag, maar als er genoeg aanvragen zijn zal het er best nog eens gaan gebeuren.

65. Super Monkey Ball (2001) – Arcade, GameCube

Daar stond ie dan: een arcade-kast met een banaan als joystick. Een blik op het scherm leerde mij dat het hier ging om een vrolijke game waarin je als aap-in-bal een weg moet zien te vinden naar de eind goal. Bewegen doe je niet door met de aap te gaan lopen, maar door de wereld eromheen te kantelen, waardoor de bal begint te rollen. Het begint allemaal vrij makkelijk, maar het wordt al snel een stuk lastiger. Grote platforms worden bijvoorbeeld vervangen door smalle balken en bewegende gaten, waardoor je met een kleine fout al overnieuw moet beginnen. Gelukkig bracht Sega de game snel naar Nintendo’s GameCube en voegde het wat extra mini-games toe, waarvan Monkey Target met afstand de beste was.

De eerste twee delen uit de serie kwamen allebei uit op de GameCube en later kregen de PlayStation 2 en Xbox een collectie van alle levels (Monkey Ball Deluxe). De collectie was ook een top-game, maar de GameCube-controller leek te zijn gemaakt voor Monkey Ball, waardoor je het meeste uit de serie haalt als je het op Nintendo’s paarse kubus speelt. Ook kwamen er er nieuwe delen uit voor bijvoorbeeld de Wii, maar Sega wist nooit meer een goede Monkey Ball-game te maken en heeft ook de Mini-games gesloopt. Laatst kwam er nog een HD-remaster uit van Monkey Ball Banana Blitz, terwijl fans van de serie juist zitten te wachten op een remaster van de eerste twee delen.

64. Halo Combat Evolved (2001) – Xbox

Laten we gelijk met de deur in huis vallen: zonder Halo speelde je nu niet meer op een Xbox. Het eerste deel gaf gamers een reden om Microsoft’s eerste console aan te schaffen en zorgde ervoor dat er vele LAN-party’s werden gehouden. Wat een tijd! Vier tv’s, vier Xboxen en een hoop versnaperingen bleken een ultieme combinatie te zijn voor avondenlang onvergetelijk game-plezier. Ondanks GoldenEye 007 (N64) ging men er in die tijd vanuit dat first persoon-shooters nooit succesvol zouden werken op een console, maar Halo CE bewees het tegendeel. Halo maakte bijvoorbeeld het ‘ga even om de hoek staan om je shield te laten herstellen’-health systeem populair, maar ook het dragen van maar twee wapens. De wapens zelf klonken lekker rouw en gaven de game een militaire vibe, ondanks het grote sci-fi-gehalte.

Ontwikkelaar Bungie maakte nog een aantal vervolgen met groot succes en is toen gaan werken aan de Destiny-franchise. Tegenwoordig wordt elke Halo-game gemaakt door 343i, al is dat niet altijd met succes. Veel Halo-fans missen het werk van Bungie, maar gelukkig kunnen zij hun lol op met Halo The Master Chief Collection, want daarin zitten alle opgepoetste Halo’s van Bungie. Het verschil tussen Bungie en 343i is goed te zien in de Aniversary-mode van Halo CE. Je kunt namelijk switchen tussen de oude en nieuwe graphics en, hoewel de nieuwe graphics soms best mooi zijn, mist het de sfeer die Bungie juist kon creëren.

63. Mega Man 2 (1988) – Nintendo Entertainment System

Op de Nintendo Entertainment System (NES) kwamen er in korte tijd maar liefst 6 Mega Man-games uit en dat had te maken met de populariteit van de serie onder veel gamers. Nu is niet elk deel van een hoog niveau, maar de combinatie van een hoge moeilijkheidsgraad, futuristische graphics en precieze besturing zorgde ervoor dat je in die tijd niet om die serie heen kon. De absolute topper is Mega Man 2, al zullen sommige hun hart hebben verloren aan het derde deel. Capcom liet met het tweede deel zien precies te snappen waarom het eerste deel zo populair was. De gameplay is pixel-perfect en de bazen iconisch. Soms zet ik de muziek van Mega Man 2 nog wel eens op, want er is niets zo fijn dan een steengoede 8-bit tune keihard mee te zingen!

Er zijn talloze versies uitgekomen van Mega Man 2 en zelfs op de huidige consoles is er een collectie te vinden met de eerste 6 games. Sterker nog; Capcom heeft inmiddels meerdere delen gemaakt in de stijl van de oude games. Laten we verder niet vergeten dat de Mega Man X-serie ook goed begint, maar de latere versies niet om naar huis te schrijven waren. Daarnaast heeft men nog niet zo lang geleden een poging gedaan Mega Man een nieuwe draai te geven in de vorm van een first person-shooter, maar men heeft die game uiteindelijk geschrapt, ondanks dat men al aardig onderweg was met de ontwikkeling.

62. Sonic the Hedgehog (1991) – Sega Mega Drive

Sega wilde een antwoord op Super Mario Bros. en ging onderzoeken hoe dat er dan allemaal uit moest gaan zien. Men kwam uiteindelijk op het idee om een stoere blauwe egel door levels heen te laten rennen, om te laten zien dat Sonic veel cooler en sneller is dan die dikke loodgieter van Nintendo. Sonic kwam tot leven en werd toegevoegd aan een scherp geprijsde bundel met de Sega Mega Drive. Zelf was ik in het bezit van een Nintendo Entertainment System en was er nog niet in mij opgekomen dat er ooit een nieuwe console zou komen. Sonic the Hedgehog zorgde er uiteindelijk voor dat ik overstag ging en verving ik de NES voor Sega’s 16-bit console. Daar heb ik geen moment spijt van gehad, al vond ik juist de levels leuk waarbij het niet handig was om snel te rennen. Latere Sonic-games waren bijna allemaal puur gebouwd om Sonic snel te laten rennen en leek het erop alsof Sega niet begreep wat de eerste game zo leuk maakte.

Er zijn ontzettend veel versies van de eerste Sonic-game, maar niet elke versie is de moeite waard. Dit komt omdat de port of emulatie vaak slecht is overgezet en daardoor soms zelfs onspeelbaar is. Schaf gewoon een Sega Mega Drive Mini aan en je zult een van de betere versies spelen van de game. Overigens is het leuk om te melden dat er in 2017 eindelijk weer eens een echt goede Sonic-game uitkwam, die gemaakt is door een fan. Deze fan wist blijkbaar beter dan Sega’s Sonic Team wat een Sonic-game goed kan maken. Sindsdien is er veel vraag naar een ‘Mania-behandeling’ van andere franchises en het ziet ernaar uit dat dit nog best wel eens een ding kan gaan worden. Zo komt er in 2020 een nieuwe Streets of Rage uit die niet door Sega is gemaakt.

61. Cuphead (2018) – Xbox One, PC, Switch

Wat krijg je als je de oude tekenfilms van Mickey Mouse mixt met de gameplay van de Contra-serie? Met die gedachte zijn de Canadese broers Chad en Jared Moldenhauer aan de slag gegaan en Cuphead is het resultaat. Alles is met de hand getekend en beweegt zoals je normaal gesproken alleen maar in tekenfilms ziet. Het heeft een lange tijd geduurd om de game af te ronden en dat heeft vooral te maken met het uitbreiden van de game. Cuphead zou eigenlijk een aantal Boss-fights moeten worden, maar men heeft daar uiteindelijk hele levels omheen gebouwd. Het ziet er werkelijk prachtig uit, maar het had niet in de lijst gestaan als het niet zo geweldig had gespeeld. De besturing is spot-on en bij een gemaakte fout kun je het alleen jezelf kwalijk nemen.

Cuphead is inmiddels ook beschikbaar voor Nintendo’s Switch en de makers zijn ondertussen bezig aan een uitbreiding via DLC. Laten we hopen dat ze daarna een ander mooi project maken en dat ze niet besluiten te stoppen. Het lijkt mij ultiem lastig om hun eigen eerste werk te overtreffen, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Mocht je Cuphead nog niet gespeeld hebben, wat sta je hier dan nog te doen? Schiet op en geniet van al het harde werk wat in de game is gegaan.

Tot morgen!

Related Posts

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x