Het is weer een nieuw jaar en dus ook weer tijd voor een nieuw deel in de NBA series! Dit jaar wordt echter NBA 2K23 met wat kritiek ontvangen, vanwege het veranderen van veel gameplay elementen die al aan het begin van de release duidelijk werden. Echter gaan wij opzoek naar of deze veranderingen NBA 2k23 ten goede brengt of dat het juist zorgt voor een mindere versie. Is NBA 2K23 werkelijk 2K23 of toch eerder 2K22.5?
Wat als eerste opvalt is hoe prachtig NBA 2K23 eruitziet op de Playstation 5. De game oogt geweldig. De arena’s hebben sfeer, de spelers zien er levensecht uit en ik kan bijna met zekerheid zeggen dat NBA 2K23 een van de mooiste games op het platform is. Elk jaar ziet NBA er weer geweldig uit, maar het gevoel is dat het dit jaar er nog beter uitziet. De animaties zien er ook een stuk minder houterig uit en lijken toch wat meer levensecht. Weg is het Arcade gevoel en het gevoel van Lebron James die dribbelt is er eindelijk weer. Omdat alles wat minder houterig en arcade aanvoelt zorgt dat er ook voor dat de gameplay een stuk langzamer is dan voorgaande delen. Dit moet het realisme ten goede komen. Alles wat je geleerd hebt van voorgaande delen kan je daarom eigenlijk de prullenbak ingooien. Aan het begin van de game heb ik ontzettend veel tijd moeten stoppen in het opnieuw leren van step backs, dribbels en zelfs schieten. Waar in voorgaande jaren je vaak nog weg kon komen met een net te laat of een net te vroeg schot, dat is in NBA 2K23 verleden tijd. Je zal echt je shot moeten timen en ervoor moeten zorgen dat het bijna perfectie is. Datzelfde geld voor alle dribbels en trucjes. Het is niet meer zo dat je makkelijk om je tegenstander heen kan dribbelen en dit alles komt omdat de gameplay dus iets langzamer is. Het verdedigen is daarnaast ook veranderd. Waar in de jaren hiervoor het stelen van een bal erg makkelijk was, is het juist dit jaar een stuk lastiger. Je merkt dat je veel sneller een foul maakt en dat je daar ook voor gestraft wordt. Voor oude fans is dit systeem waarschijnlijk een stap terug, maar voor mijn gevoel is deze verandering juist ten goede van de gameplay en voor de toekomst van de serie. NBA 2K23 voelt namelijk echt als een nieuwe stap in de franchise.
Natuurlijk zit NBA 2K23 vol met game modi. Zo startte wij met de MyCareer mode. In voorgaande jaren startten je eerst op college of op high school, maar dit jaar wordt je direct in de NBA gegooid. Het verhaal gaat erom dat jij The City voor je moet winnen, terwijl er juist allemaal krachten zijn die ervoor willen zorgen dat jij faalt in de NBA. Een deel van je fans is namelijk fan van je en het andere deel wil je het liefst zien vertrekken. Je rivaal, Shep Owens, draagt nou ook niet echt bij aan een positief beeld. De MyCareer modus is dit jaar iets interessanter als het gaat om side quests, maar de verhaallijn die de rode draad vormt is eigenlijk best saai en cringe. De gesprekken die worden gevoerd zijn totaal niet interessant en voelen aan alsof het geschreven is door iemand van 15. Misschien is dat ook de doelgroep, maar als iemand van 28 voelde de MyCareer mode aan als de natte droom van een 15 jarige jongen die graag een fantasie heeft om in de NBA te spelen. Verder is The City wat kleiner geworden ten opzichte van vorig jaar, dit is voor mij een grote opluchting, omdat The City vorig jaar een vreselijk onderdeel van de game was. Nu voelt The City als een levendig geheel van de game en zijn er genoeg dingen te doen om jezelf te vermaken. Je kan winkelen, basketballen en side quests doen. Echter gaat de Frame Rate redelijk wat achter uit op het moment dat er veel mensen (NPC en online mensen) in een gebied zijn. Het skateboarden daarnaast is nog steeds vreselijk qua controls en ik vraag me echt af waarom ze dit niet iets soepeler kunnen laten lopen.
NBA 2K23 brengt ook een Jordan Challenge modus, waar jij bepaalde legendarische momenten uit de carrière van Michael Jorden mag doorlopen. Elk moment heeft bepaalde uitdagingen die jij moet voltooien. Als dat lukt krijg je ook beloningen die je weer in andere game modi kan uitproberen. De wedstrijden die je speelt als Jordan hebben ook een bepaald filter of zich heen waardoor het wat ouder aanvoelt. Dit is goed overgenomen van de WWE 2K games die dit al jaren geleden hebben geïmplementeerd. De Jordan Challenge voelt als ‘The Last Dance’, maar dan geproduceerd door 2K, wat zeker niks slechts is.
De reguliere career mode is natuurlijk ook te vinden waar jij je een team kan overnemen en kan leiden naar een championship ring. Echter kan je nu ook gebruik maken van Legacy teams. Jij kan dus de Chicago Bulls onder leiding van Jordan naar een championship ring leiden terwijl je teams zoals de Lakers met Lebron en Golden State Warriors met Curry kan tegenkomen. Het is een leuke toevoeging, waardoor ik zeker wil kijken hoe bepaalde oude teams het zouden doen tegen huidige teams.
Al dit positieve moeten we echter afsluiten met iets negatiefs. Namelijk microtransacties. Microtransacties zijn weer volop in de game aanwezig. Een shirt kost zou gauw 3.000 VC en dat is redelijk prijzig. Het blijft eeuwig zonde dat er zoveel microtransacties in de game zitten. Een speciale backpack kost zo 25.000 VC en dat is te vergelijken met ongeveer een tientje. Zeker als je de Michael Jordan editie hebt besteld dan heb je al zo 90/100 euro betaald. Om dan nog een tientje te betalen voor een rugtas gaat wel heel erg ver.
NBA 2K23 is een waardige opvolger en voert genoeg veranderingen door om gezien te worden als een nieuw deel in de serie. NBA 2K23 laat de game net wat realistischer aanvoelen door het tempo van een wedstrijd omlaag te brengen. De graphics en sound zijn weer van hoog niveau waardoor je soms denkt dat je naar een echte NBA wedstrijd aan het kijken bent. Echter zijn de microtransacties en de traversal door de stad heen nog steeds een hel, waardoor het spelen van wedstrijden simpelweg niet genoeg beloond wordt en dat je eigenlijk genoodzaakt bent om geld uit te geven om je karakter beter te maken. Verder is NBA 2K23 een heerlijke basketbal game voor dit seizoen.