De 100 beste games aller tijden (2024)! (100-96)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (95-91)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (90-86)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (85-81)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (80-76)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (75-71)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (70-66)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (66-61)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (60-56)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (55-51)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (50-46)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (45-41)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (40-36)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (35-31)
30. Ridge Racer (1993)
RRRRRRIIIIIIIIDDDDDGGGGGEEEEE Racer!!!! <– Zo klonk het ooit op een E3 toen er een nieuw deel werd aangekondigd, een waar klassiek E3-moment. Daar moesten mensen toen een beetje om lachen, omdat het misschien iets té enthousiast was voor een racegame-serie die over zijn hoogtepunt heen leek. Hoe anders was dat toen we voor het eerst beelden zagen van het originele Ridge Racer in de arcadehallen rondom 1993. Op dat moment waren we enorm gewend aan 2D-games en áls een game al in 3D was, dan zag het er vaak houterig uit.
Ridge Racer is een van de eerste games die ons liet zien wat voor moois ons in de ’toekomst’ stond te wachten. Soms hebben we een soort van medelijden met de kids van nu, die opgroeien met bijna fotorealistische games en bij elke generatie consoles niet zo’n enorme grafische stap voorwaarts wordt gezet. Uiteraard snappen wij dat we nu als oude opa’s klinken, maar toch raden wij de ouders van nu aan om je kinderen toch een versnelde cursus ‘van Pong naar Sanuá Saga: Hellblade II’ als belangrijk onderdeel van de opvoeding in te stellen. Misschien dat de ‘jeugd’ dan eens wat minder zeurt over kleine mankementen in games en anders kan een beetje waardering voor hoe gecompliceerd het maken van games eigenlijk is.
Oja, we hadden het over Ridge Racer, want het liet ons niet alleen in de arcadehallen van onze stoelen vallen. Ook op de eerste PlayStation zag een sterke port van de game er prachtig uit en het draaide ook nog eens als een zonnetje. Achteraf gezien is het wel vreemd dat we toen gedwongen waren de boel te besturen met een d-pad, omdat er nog geen controllers op de markt waren met thumb sticks. Je moet je ook even indenken dat toen alles Nintendo of SEGA was als het aankwam op consoles en dat Sony met de PlayStation bijzonder snel een plek wist te veroveren in de harten van gamers, omdat ze begrepen dat de leukste hobby ooit op dat moment nog werd gezien als ‘iets voor kinderen’. Daarnaast waren de kinderen die een NES, SNES of Mega Drive hadden inmiddels ouder geworden. Door games als WipeOut, Tekken en Ridge Racer in combinatie met de manier van adverteren kreeg PlayStation al snel een stoer imago. De rest is geschiedenis.
29. Super Metroid (1994)
Een goede sfeer creëren in games is vast niet makkelijk, vooral als je zeer beperkte middelen tot je beschikking hebt. Toch zijn er in de geschiedenis genoeg ontwikkelaars door slimme foefjes in staat geweest om een bepaalde sfeer in games goed over te laten komen. Voordat Super Metroid uitkwam zijn er vast een aantal games uitgekomen met een goede sfeer, maar de manier waarop dit sci-fi-avontuur een spannende setting neerzet is werkelijk briljant. De game komt uit de koker van Yoshio Sakamoto, die als designer aan de eerste Metroid op de NES werkte en later meerdere 2D-Metroid-games mocht maken. Hij is ook betrokken bij de Wario Ware- en Rhythm Heaven-serie.
Niet alleen de graphics zijn om van te smullen, de geluiden zijn ook meesterlijk en dragen zeker bij aan de sfeer. Ondanks de inmiddels breeduit benoemde sfeer is het level design de échte ster van de game. Inmiddels zijn we allemaal wel bekend met het idee; baan je een weg door de omgevingen, krijg nieuwe vaardigheden en ga terug naar waar je al geweest bent om nieuwe plekken te bereiken. Ondertussen schiet jij allerlei buitenaards gespuis naar ‘space heaven’ en puzzel jij je een weg naar de gemene Mother Brain. Dat we nu zo bekend zijn met het concept dat nu in een adem gecombineerd wordt met Castlevania (als in Metriovania-games) komt dus grotendeels van Super Metroid.
Overigens wisten we bij dit deel dat er in dat coole pak een heuse vrouw ‘verstopt’ zat, genaamd Samus. Tijdens het eerste deel op de NES wist men dat nog niet en omdat toen het stigma bestond dat gaming voornamelijk door jongens werd gedaan waren er ook voornamelijk mannelijke personages in games. Dikke kans dat veruit de meeste jongens tot aan het einde van de dachten dat ze met een man of anders met een robot te maken hadden. Dat was achteraf gezien een slimme zet van Nintendo, want het liet zien dat ook vrouwelijke personages cool kunnen zijn en dat zoiets verder niets afdoet aan de gameplay. Gelukkig is het medium inmiddels een stuk volwassener geworden al zien wij soms met pijn in het hart dat er nog steeds een hoop ophef is bij bepaalde gamers als er een game wordt aangekondigd met een vrouw in de hoofdrol.
28. Red Dead Redemption (2010)
Ontwikkelaar Rockstar is nogal een begrip tegenwoordig, al hebben ze dat wel eerst moeten opbouwen. De eerste twee GTA’s waren leuk, maar niemand had toen verwacht dat die serie zou uitgroeien tot een van de grootste ooit. Toen er een cowboygame door Rockstar werd aangekondigd dachten we meteen aan een soort ‘GTA in het Wilde Westen’ en dat bleek het ook precies te zijn. Waar je in GTA met auto’s door een stad heen raast, ga je in Red Dead Redemption te paard door grote landschappen en stoffige towns.
Uiteraard ben je vrij om te gaan en staan waar je ook maar wil en ontmoet je onderweg een verscheidenheid aan karakters die thuishoren in die oude cowboyfilms. Het knappe aan deze game is dat je het gevoel hebt rond te lopen in een van die films en dat komt vooral door de waanzinnige omgevingen, briljante soundtrack en het lekker lage tempo van alles wat je doet. Ook het verhaal zelf zit sterk in elkaar, waarin jij als outlaw John Marston achter de leider van je oude bende moet gaan om zo niet voor de rest van je leven achter tralies te spenderen.
In Red Dead Redemption kun je tewerk gaan als een cowboy met morele standaarden, maar het is nog veel leuker om je als een echte outlaw te gedragen, dat weet jij ook wel. Ja, ook jij hebt met je lasso een onschuldig persoon vastgebonden, op je paard geplaatst en uiteindelijk al vastgebonden op de trainrails gelegd, wachtend tot er een trein aankwam. Je kreeg er zelfs een achievement voor van Rockstar, doerakken dat het zijn. Je zou kunnen stellen dat dit de beste cowboygame ooit is, ware het niet dat er in 2018 een nog betere game het genre kwam versterken.
27. Mario Kart 8 (2014)
De eerste Mario Kart was al geweldig, Mario Kart 64 was een dik feest, maar Mario Kart 8 is de beste uit de serie. Allereerst ziet de game er superscherp uit voor een tien jaar oude game en het is ook nog eens een van de eerste keren dat we een 3D-Super Mario in HD zagen. Op de Wii U is deze game al een dikke topper en het kreeg ook nog eens een deluxe versie op de Switch, die volgepropt is met vele tracks en personages. Daarnaast is er inmiddels ook een enorme uitbreiding verschenen waardoor je dubbel zo veel tracks hebt, al zijn ze niet allemaal van de hoogste kwaliteit. Er zijn er hoop toegevoegd die afkomstig zijn uit de mobiele telefoon-versie van Mario Kart en daarbij ontbreken de superscherpe graphics die de originele tracks zo aantrekkelijk maken.
De game is prima in je eentje te spelen, maar met meer mensen tegelijk is veel leuker! Hierbij maakt het niet uit of je dit doet met een stel goede vrienden, met je oma of als belangrijk onderdeel van de opvoeding van je kinderen. Het zorgt altijd voor een bijzonder vrolijk tijdverdrijf en omdat jij al heel lang Mario Kart-speler bent is het meteen een goede leerschool voor je metgezellen als het aankomt op tegen je verlies kunnen. Toch zal het ook het nodige gescheld opleveren, maar in de juiste condities voelen de scheldwoorden aan als welverdiende complimenten.
We staan aan de vooravond van de aankondiging van de Switch 2 en vroeg of laat gaat daar toch weer een nieuwe Mario Kart-game op verschijnen. Maar hoe kunnen ze die in hemelsnaam nóg beter maken dan Mario Kart 8? Nou, wij denken dat je dit alleen nog maar kan toppen met een soort Mario Kart Ultimate, waarbij alle personages en tracks van alle eerdere delen in een game worden gestopt. Ach, misschien is dat ook wel weer te makkelijk. Wij laten ons graag verrassen door Nintendo!
26. StarCraft II (2010)
Uit de categorie ‘games die we ontzettend cool vinden, maar erg slecht in zijn’ vinden we op nummer 26 StarCraft II. Uiteraard weten we ons een goede weg te banen door de vele campaigns die inmiddels te spelen zijn, maar zodra wij tegen andere mensen gaan vechten komen we er niet vaak als winnaar uit. Dat geeft niet, want we vinden het wel leuk om te zien hoe snel de tegenstander zijn shit weet op te bouwen. Het probleem zit het vast in onze twijfelachtige geduld, waardoor we vaak ten aanval gaan met bijna al onze manschappen en bij een onvermijdelijke tegenslag meteen al onze aanval én verdediging kwijt zijn.
StarCraft II werd hier in Nederland getoond op een soort partyboot in Amsterdam, waarbij we een coole presentatie te zien kregen en door middel van lan-wedstrijden aan andere schrijvende gameliefhebbers konden laten zien dat we geen top StarCraft-spelers zijn. Er zijn inmiddels meerdere uitbreidingen verschenen die allemaal een andere kijk op het conflict geven en nieuwe mogelijkheden met zich meebrengen.
We wachten inmiddels al een tijde op een nieuwe StarCraft, maar het lijkt er voorlopig niet op dat we binnenkort iets nieuws gaan zien. Wist je overigens dat er ooit een spin-off van StarCraft zou verschijnen, maar dat die game gecanceld is? StarCraft Ghost was lang in ontwikkeling en was een soort mix tussen StarCraft en Perfect Dark met een coole vrouw als hoofdpersonage. Helaas is de game dus nooit uitgebracht, maar naar ons idee was ie wel bijna af, al kan het ook zo zijn het concept meerdere keren teruggegaan is naar de tekentafel voordat ze de stekker er uittrokken.
