Home GamingAndroid De 100 beste games aller tijden (2024)! (55-51)

De 100 beste games aller tijden (2024)! (55-51)

by Jos Vis

Na een kleine pauze gaan we gewoon weer verder met de lijst! We zijn alweer bijna halverwege en het wordt steeds spannender nu we steeds dichterbij de nummer 1 komen. Is jouw favoriete game al voorbij gekomen?

De 100 beste games aller tijden (2024)! (100-96)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (95-91)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (90-86)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (85-81)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (80-76)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (75-71)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (70-66)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (66-61)
De 100 beste games aller tijden (2024)! (60-55)

55. Banjo & Kazooie (1998)

Banjo & Kazooie zijn de beste en leukste personages die de Britse ontwikkelaar ooit heeft gemaakt, want zeg nou zelf; wie wordt er nu niet blij van een slungelige beer met een vogel in z’n rugzak? Zodra je Banjo-Kazooie aanzet begint één van de beste game-intro’s aller tijden, waarin de cast van de game een nogal aanstekelijk deuntje speelt. De heks Gruntilda neemt de zus van Banjo (Tooty) gevangen en het is aan de twee hoofdpersonages om haar te bevrijden. Wat volgt is een feest aan 3D-platforming, waarin je achterlijk veel dingen kunt en moet verzamelen. Dit is allemaal overgoten met veel Britse humor en absurde personages.

Twee jaar later bracht Rare Banjo-Tooie uit en ook dat was een fijne game, al werd daar de nadruk iets teveel gelegd op het verzamelen van allerlei meuk. Daarna was het wachten geblazen op een opvolger, maar Rare werd gekocht door Microsoft. Na verschillende hints en een korte teaser leek het erop dat Rare Banjo-Treeie op de Xbox (360) zou uitbrengen, maar dit werd uiteindelijk Nuts & Bolts. Nu was dit op zich geen slechte game, maar het klassieke platformen werd al binnen 5 minuten in de game verwisseld voor een mix van voertuigen maken, racen en missies uitvoeren in een semi-open wereld. Fans waren erg teleurgesteld en werden enigszins blij gemaakt met een remaster van de eerste twee games uit de serie op Xbox Live Arcade. Deze versies werden later toegevoegd aan een collectie van wel 30 Rare-games in Rare Replay (Xbox One).

Inmiddels krijgen we elk jaar geruchten dat er een ontwikkelaar bezig is met een nieuwe Banjo-game, maar tot nu toe hebben we nog niets gezien. Als we een ontwikkelaar zouden moeten aanwijzen om het te doen kiezen we voor Toys for Bob. Zij hebben laatst nog de Crash Bandicoot-serie succesvol opgepoetst en mede daardoor lijken zij de ultieme kandidaat, zeker nu Microsoft inmiddels Activision heeft overgenomen, aangezien Toys for Bob daarvan onderdeel is.


54. Ninja Gaiden (2004)

De arcade-versie was goed, de NES-versie vet(moeilijk) en de reboot op de eerste Xbox een absoluut meesterwerk. Ook deze Ninja Gaiden was niet bepaald makkelijk, maar door de geweldige besturing kon je alleen jezelf de schuld geven bij een Game Over-screen. Tijdens de vele gevechten heb je geen moment pauze en kan een kleine fout meteen uitlopen in een een combo van ledematen en wapens in je gezicht. Daarnaast zijn er bar weinig helende potions te vinden, terwijl er maar een handvol plaatsen zijn waar jij de mogelijkheid krijgt je game op te slaan. Gelukkig heb je in deze klassieker genoeg spektakulaire moves tot je beschikking en zijn deze heerlijk om in te zetten.

Memorabele momenten wisselen elkaar af, waaronder een eindbaas-gevecht tegen een gigantisch dinosaurusskelet. Het heeft vele gamers meerdere dagen gekost deze knakker te verslaan, vooral omdat de eindbaas aan het einde van een hectisch level komt opdagen, waarin de kans groot is dat jij je potion al hebt verspild. Er kwam een aangepaste versie uit op de Xbox (Black) en PlayStation 3 (Sigma) en daarna konden we genieten van Ninja Gaiden 2. Helaas is men de code kwijtgeraakt van de game en elke keer als er een opgefriste versie uitkomt moeten we het doen met het mindere Ninja Gaiden Sigma.

Ook dit was een topper met prachtige graphics en daarna is de serie keihard naar beneden gedonderd qua kwaliteit. Het derde deel wist niet de meesterlijke gameplay van de eerste twee games op de Xbox te bieden en dat had te maken met Tomonobu Itagaki, de man achter de frachise, die ontwikkelaar Team Ninja na de tweede Ninja Gaiden verliet. Zelf bracht hij later het enorm slechte Devil’s Third uit. De kans op een goede Ninja Gaiden hebben wij al opgegeven en dat is erg jammer. Probeer de Black-versie van de eerste Ninja Gaiden (Xbox) eens uit op een Xbox One X en je hebt meteen de beste versie te pakken met de hoogste resolutie.


53. Arma III (2013)

Ontwikkelaar Bohemia Interactive is al sinds eind jaren ’90 bezig met het maken van de perfecte militaire simulatie en het komt steeds dichter in de buurt van dat doel. Na Operation Flashpoint is men begonnen aan de Arma-serie en het derde deel is tot nu toe het absolute hoogtepunt uit de serie. Dit is geen shooter waarbij je even met je wapens een kamp binnen-rent, maar je zult tactisch te werk moeten gaan. In Arma 3 voel jij je een militair en zul je op alle details moeten letten. Het leuke is dat je deze moeilijke game met veel anderen online kunt spelen, waarbij sommige medespelers het bijzonder serieus nemen. Op deze manier speelt men alsof het een echt leger is met verschillende rangen, maar gelukkig zijn er ook servers waarbij men iets gezelliger is.

De Arma-serie geeft modders een leuke zandbak en zo waren bijvoorbeeld DayZ en PUBG oorspronkelijk een mod, terwijl dat nu standalone-games zijn. Het is ook best een prestatie om zo’n groot eiland zo getailleerd te maken, waarbij je ontzettend ver kunt kijken. Bohemia Interactive heeft aangegeven graag games voor de consoles te maken en velen dachten dat dit onmogelijk zou zijn. Maar ondertussen hebben we Arma Reforger op Xbox Series S/X en hoewel dat vooral een online test is voor toekomstige Arma-games, moeten we zeggen dat het allemaal prima werkt!

Je kunt heerlijk met z’n tweeën allerlei co-op-scenario’s spelen en naar hartenlust allerlei mods en maps downloaden. Uiteraard kun je de game ook alleen spelen, maar de echte fun komt kijken bij een dikke battle met tientallen mensen tegelijk!


52. Splinter Cell: Chaos Theory (2005)

De Xbox en PlayStation 2 zaten aan het einde van hun leven en men was in afwachting van de ‘next-gen’-consoles. Ubisoft blies ons alsnog weg Splinter Cell: Chaos Theory en liet ons zien dat er best nog mooie graphics uit de ‘oude’ generatie geperst kon worden. De gameplay was zelf ook meesterlijk, waarbij je heerlijk langzaam door het spel liep. Dit lage tempo mis ik heel erg in de latere Splinter Cell-games en in combinatie met de coole gadgets is Chaos Theory de beste Splinter Cell-game ooit.

Sam Fisher is eigenlijk nooit meer zo cool geweest als in Chaos Theory en Ubisoft is sindsdien meer richting actie-games gegaan met de serie. Double Agent was aardig en ook al heeft Conviction zijn sterke elementen, het voelde niet aan als een Splinter Cell-game. Blacklist was weer een stap in de goede richting, maar helaas zijn er geen nieuwe delen verschenen op de huidige consoles. Elke E3 komen er weer geruchten, maar elk jaar blijken de geruchten een storm in een glas water. Helaas bestaat de E3 niet meer, dus we gaan daar geen nieuwe Splinter Cell meer zien.

We zijn alleen bang dat er met een nieuwe Splinter Cell nogal wat verandert zou worden aan de gameplay. Zo zit het er dik in dat het een open wereld-game wordt met veel van die bekende Ubisoft-momenten en dat er veel spullen aangeschaft kunnen worden met microtransactions. Maar goed, er is nog geen nieuwe Splinter Cell aangekondigd, maar zo goed als Chaos Theory wordt het niet snel meer.

51. Mortal Kombat II (1993)

Waar de eerste Mortal Kombat vooral veel stof deed opwaaien, leek Mortal Kombat II de perfecte sequel. Meer vechters, meer moves, meer geheimen, meer fatalities en mooiere graphics; het zat er allemaal in. Dit is de ultieme Mortal Kombat die uitkwam tijdens de grootste hype in de Mortal Kombat-geschiedenis. Iedereen had wel wat te zeggen over deze game op schoolpleinen en vaak werden er codes en moves verwisseld met elkaar. Om de protesten met humor te bestrijden werden er naast fatalities ook friendship en babalities aan het vervolg toegevoegd. Dit zorgde trouwens ook voor de perfecte vernedering na het verslaan van een vriend, omdat zo’n babality de tegenstander veranderde in een jankende baby.

Waar men eerder bij Nintendo net deed alsof het nooit bloed zou toestaan op hun Super Nintendo, ging men bij Mortal Kombat II tóch overstag en zo liet het Japanse bedrijf erg snel hun principes vallen. Dat terwijl Nintendo schande sprak van Sega, die het bloed wel liet zien in het eerste deel. Het zou slecht zijn voor de kinderen, maar geld was dan weer een goede reden dat idee te laten vallen. Eerlijk is eerlijk, Mortal Kombat II had dan ook een adviesleeftijd van 16 jaar en ouder, maar dat weerhield geen kind ervan toch deze game te spelen.

Ook van deze game zijn er veel verschillende versies te vinden en de franchise zelf is nog steeds draaiende. Toch heeft de serie niet alleen maar goede games opgeleverd, denk maar eens aan games als Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero (een platformer!) en Mortal Kombat 4. Gelukkig is de serie weer in ere hersteld en hebben fans inmiddels een aantal goede delen gekregen, waaronder Mortal Kombat 11 (2019). De serie heeft qua verhaal ook een reboot gekregen en ook al is dat allemaal leuk, Mortal Kombat II vinden wij nog steeds leuker om te spelen. De fatalities zien er inmiddels ‘levensecht’ uit, maar de ophef rondom het geweld in de serie is vrijwel afwezig. Toasty!

Related Posts

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
2 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hektor
6 maanden geleden

Wanneer wordt de rest van de lijst gepubliceerd?

2
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x