We moeten nog bekomen van alle games die de afgelopen tijd zijn uitgekomen, het duurde dan ook even voor onze review van Metro het licht zag uit de tunnels. De game van 4A games is gelukkig niet een titel die je links laat liggen. Het wurmt zich goed los van zijn voorgangers, het laat de claustrofobische gangen los en gaat nu op tour in de Russische wildernis.
De ambitie is van de game af te lezen, dit brengt dan ook wat risico’s met zich mee. Het verlaten van de standaard locatie van de franchise is een dappere beslissing, het laat daarentegen wel een klein gat in de main stijl van de gameplay. Om dit gat op te vullen is er van alles tegen aan gegooid. In plaats van gangen gevuld met mutanten, maken we nu af en toe een pitstop tijdens een lange reis door Rusland.
De reis door Rusland wordt ingezet door de trein, op diverse locaties zal je de kans krijgen de wereld in te gaan, op zoek naar munitie en supplies, elke locatie die je tegenkomt heeft zijn eigen charme en gevoel. Deze nieuwe opzet van gameplay werkt in het begin echt lekker, maar na verloop van tijd krijg je hem vrij rap door. Ga naar dit gebied, zoek iets wat het team nodig heeft, doorzoek de gebouwen, praat met de locals en versla wat monsters.
Deze uitbreiding op de serie is zeker dan ook geen misser, er is nog steeds ruimte voor spanning, fouten in de game, een missie verkeerd doen kan resulteren in de dood van 1 van je teamleden. Doe je wat extra werk, wat zijmissies, vermoord je mensen zonder gezien te worden, dan kan je juist in aanzien stijgen. Er zijn momenten, tussen missies, waar het hele team bij elkaar is en samen verbroederd, hier groeit echt het groepsgevoel van.
Laten we de graphics eens bekijken, deze zijn wat je gewend bent, Fantastisch. Okey er zijn weleens wat glitches in de game waar een monster gek beweegt of een karakter door je heen loopt. Het visuele is een lust voor het oog, op de trein kijk zeker even om je heen en naar buiten.
Niet alles in de game werkt zoals het hoort. De game gooit heel veel in de mix en probeert ook veel. We hebben zombie missies in een woestijn. Een missie in een met water overlopen dorp waar je een kerk moet overnemen. Niet elk deel zal even spannend aanvoelen, probeer toch van elk moment te genieten. Sommige delen in de game kunnen aanvoelen alsof ze echt lang duren en je er niet door heen komt, er zitten dan wel zijmissies in maar het wil niet opschieten. Gelukkig zelfs in de meest saaie stukken van de game blijft de core bestaan. Het duurt wel even voor je gewend bent aan de variatie van de game, het is namelijk mogelijk om je gear te bedienen met bijna elke knop op de controller, als je hier eenmaal een handigheid in vindt gaat het erg rap. Metro Exodus heeft een kunst gemaakt van het zoeken, maken en upgraden van items. Er zijn momenten in de game dat het nodig is even snel een nieuw luchtfilter te maken of een Molotov, als je dan de handigheid hebt bouw je deze in nutteloze seconden. Als je nou denkt dat de hele game groot en open is, gelukkig zitten er natuurlijk wat krappe en claustrofobische gebieden in. Er is met veel succes een nieuw laagje over een klassieke formule gegoten.
De game heeft een goed oog voor details, daarnaast ligt er een leuk arsenaal aan wapens op je te wachten. Deze game geeft je echt de mogelijkheid alles te bouwen wat je nodig hebt, hiervoor krijg je dan weer een mooie ervaring voor terug. Het karakter Artyom is nog steeds een dialoog loos karakter, hij voelt vrij emotieloos aan, het is dan ook een goede optie om zijn gear te kunnen bewerken en maken. Het geeft een stukje meer persoonlijkheid.
Metro Exodus is dus anders dan de voorgangers, maar is dit nou een slecht op goed iets. De game doet een moedige poging de franchise uit te breiden, het geeft je nog steeds een mooie ervaring en wat emotionele keuzes onderweg. Ziet er strak uit en speelt soepel weg. 4A Games heeft dan ook goed hun best gedaan met deze titel.