Op de redactie zijn we gek op het spelen van spelletjes, of we die nu spelen op een tv of op een tafel. Als je bij ons de kantine inloopt op vrijdagmiddag, dan is de kans groot dat je ons al joelend, scheldend en roepend aantreft rond de eettafel. Nu kregen we een exemplaar van Match opgestuurd en hebben we elkaar uitgedaagd voor een toernooitje, waarbij de winnaar de review zou mogen schrijven. Na wat nagelbijtende partijen, ruzies en blauwe ogen bleek onze Jos de winnaar van het toernooi en dus mag de uitverkoren ‘expert’ zijn mening over het spel geven. Is Match een aanrader of kun je het spel beter links (of rechts) laten liggen?
Spellen voor op een tafel zijn al vele decennia beschikbaar, maar toch weet men zo nu en dan toch een redelijk nieuwe draai te geven aan bestaande concepten. Match combineert een aantal elementen uit spellen als ‘Vier-op-een-rij’, ‘Doolhof’ en ‘Zeeslag’ en voegt daar een bekende franchise aan toe. Wij kregen een versie die geheel in het teken stond van Harry Potter, maar er zijn ook andere versies verkrijgbaar, zoals die van ‘Super Mario’, ‘Marvel’ en ‘Pixar’. In de basis speelt elke versie hetzelfde, het enige verschil is dat de blokjes in het spel voorzien zijn van afbeeldingen van personages van het desbetreffende thema. Zo speelden wij met de afbeeldingen van de meest geliefde Harry Potter-personages, waaronder Ron Wemel, Hermelien Griffel en natuurlijk Harry Potter zelf.
Match wordt geleverd met 25 kubussen, die allemaal voorzien zijn van vier verschillende afbeeldingen. Elk blokjes heeft een andere samenstelling van afbeeldingen en deze moet je aan het begin van het spel in een standaard (spelrooster) plaatsen. Zo’n spelrooster heeft veel weg van die van ‘Zeeslag’ waarbij er een soort muur tussen de twee spelers instaat. Op die manier kun jij niet zien welke afbeeldingen jouw tegenstander kan zien en andersom. Let wel op dat je de blokjes aan het begin zo random mogelijk in het standaard plaatst, waarbij je moet voorkomen dat je voor jezelf een gunstige situatie creëert. Hierbij moet je elkaar een beetje kunnen vertrouwen en dat zit op onze redactie wel goed, want ook al gaat het altijd hard tegen hard in de kantine, we vinden het alleen leuk als we op een eerlijke manier kunnen winnen.
Naast het plaatsen van de kubussen schud je de bijgeleverde karakterkaarten en geef je er twee aan elke speler. Deze leggen beide spelers met de afbeelding naar boven in de daarvoor gemaakte vakjes onderaan het spelrooster. Het is uiteraard niet de bedoeling dat je de kaartjes van je tegenstander kunt zien, maar door ze in die vakjes te leggen is dat bijna onmogelijk, tenzij je met je hoofd boven het rooster uitkomt, dus het is wel handig als de tafel waarop je speelt niet al te laag is. Zodra je klaar bent met het uitdelen van de karakterkaarten en het spelrooster helemaal hebt voorzien van de kubussen, dien je de kubus helemaal linksboven uit het rooster te duwen. Hierdoor komt de kubus bij jouw tegenstander terecht en is zijn of haar beurt om de kubus een nieuwe plek te geven in het rooster.
De bedoeling van het spel is om zo snel mogelijk een verticale, horizontale of diagonale rij te creëren door de kubussen met de matchende dichtbij elkaar te plaatsen. Je mag de kubus niet meteen terugplaatsen in hetzelfde vakje waar het net uit is gevallen, want dan houdt het spel nooit op, omdat het dan kan gebeuren dat beide spelers de hele tijd dezelfde kubus aan het schuiven zijn. Wie als eerste vijf dezelfde afbeeldingen op een rij heeft zegt dit hardop, waardoor het potje meteen stopt. Als deze speler deze afbeelding ook op een van zijn karakterkaartjes heeft staan krijgt hij twee punten, maar als dit niet het geval is krijgt hij of zij maar één punt. Daarna ga je samen kijken naar de karakterkaartjes bij de verliezer en als die overeenkomen met de vijf op rij gezette kubussen krijgt de verliezer juist de punten. Wie het eerste op 5 punten komt, wint de speelsessie.
Na flink wat potjes Match kan ik met zekerheid zeggen dat het spel erg leuk is, vooral voor kinderen. Het spel is voor 4 jaar en ouder en pronkt op de doos met ‘goed voor het geheugen’ en gelukkig heb ik dit ook in de praktijk mogen brengen, omdat ik nu eenmaal in het bezit ben van een 7-jarige dochter. Om eerlijk te zijn vraagt ze elke dag of ik met haar een potje wil spelen en dan spelen we sessies van zo’n drie kwartier. Daarna is ze er even op uitgekeken, maar de volgende dag staat ze weer met de doos klaar. Aangezien er thuis veel video games worden gespeeld, is Match een welkomen afwisseling. De spelregels zijn voor kinderen niet moeilijk en de kubussen laten zich makkelijk uit het rooster duwen.
Je kunt je verder nog afvragen wat een 4-jarige weet van de wereld van Harry Potter en dan is de kans groot dat de afbeeldingen op de kubussen weinig toevoegen aan de ervaring. Mijn dochter kende de naam Harry Potter wel, maar durft het verder nog niet te gaan kijken, al verwachten we wel dat ze binnen een jaar of twee klaar is om de filmserie te gaan bekijken of het boek te gaan lezen. Zo’n spel helpt dan natuurlijk weer bij het wekkend van een bepaalde interesse in de franchise, maar buiten Harry zelf om werd er geen enkel personage herkend. Geen probleem, want het spel wordt nog steeds gezien als zeer plezierig, ook al is het maar per sessie maar van korte duur. Op de redactie merkte we ook dat wij dit soort spellen een beetje zijn ontgroeid, maar voor de wat jongere spelers is het een leuke aanrader, maar zorg dan wel dat je er eentje koopt met een thema dat wat meer bij je kind past.
