Er was eens een tijd dat horror games bijna volledig beperkt waren tot single-player ervaringen, maar dat is veranderd in het laatste decennium met de opkomst van asymmetrische multiplayer horror games. De populairste hiervan is Dead by Daylight van Behaviour Interactive, hoewel Friday the 13th: The Game ook enig succes heeft gevonden. Nu probeert The Texas Chain Saw Massacre van Sumo Digital en Friday the 13th uitgever Gun Interactive zijn hand te leggen op het genre door een videogame versie te maken van de originele horrorfilm uit 1974.
De Texas Chain Saw Massacre uit 1974 is een van de meest cultureel significante horrorfilms ooit gemaakt, die talloze copycats heeft beïnvloed en tropen heeft voortgebracht die nog steeds te zien zijn in slasher films tot op de dag van vandaag. Het creëren van een videogame die recht doet aan de nalatenschap van de film is een grote opgave, maar Sumo Digital heeft geweldig werk geleverd door de gruizige horror van de film te recreëren in de vorm van een asymmetrische multiplayer horror game die speelt als een meer gepolijste en filmische versie van Dead by Daylight.
De meeste asymmetrische multiplayer games zijn 1v4 affaires, waarbij één persoon een bijzonder krachtig personage bestuurt en vier anderen spelen als de meestal weerloze overlevenden. Het Texas Chain Saw Massacre spel is daarentegen 3v4, met Leatherface en twee van zijn verwrongen familieleden die vier slachtoffers opjagen.
Er zijn drie kaarten in The Texas Chain Saw Massacre bij de lancering: het huis van de familie, het tankstation en het slachthuis. Alle drie de kaarten beginnen in donkere ondergrondse schuilplaatsen die leiden naar een van de drie eerder genoemde structuren. Iedereen die erin slaagt om uit de structuren te ontsnappen heeft nog één gebied te klaren voordat ze de wedstrijd kunnen overleven en het spel kunnen winnen.
Het familiehuis is gemakkelijk de beste kaart in het spel, waardoor horrorfans de kans krijgen om een van de meest iconische locaties uit de film uit 1974 te verkennen, tot leven gebracht met verbluffende details. Het is ook het minst verwarrend om te navigeren. Het slachthuis kan vooral aanvoelen als een doolhof voor zowel de moordenaars als de slachtoffers, wat ervoor kan zorgen dat wedstrijden langer duren dan ze zouden moeten omdat iedereen een beetje rondtast om erachter te komen waar de uitgang is.
Als slachtoffers moeten spelers gereedschap vinden om uitgangen te ontgrendelen, terwijl ze ondertussen de moordenaars vermijden en mogelijk een mes maken om opa te steken. Ze kunnen ook puzzels oplossen om extra uitgangen te openen of aan andere vereisten te voldoen om hun ontsnapping mogelijk te maken. De moordenaars hebben daarentegen als hoofddoel om te voorkomen dat de slachtoffers ontsnappen, maar ze kunnen ook bloed verzamelen uit emmers rondom de kaart om vervolgens aan opa te voeren.
De moordenaars in The Texas Chain Saw Massacre hebben ook hun eigen unieke vaardigheden, zoals de Hitchhiker die meer bewegingsvrijheid heeft en vallen kan leggen, of Leatherface, wiens kettingzaag gebruikt kan worden om obstakels en deuren te vernietigen, waardoor de slachtoffers minder verstopplaatsen hebben. Helaas is het spelen als de moordenaars in The Texas Chain Saw Massacre niet bijna zo leuk als het spelen als de slachtoffers.
The Texas Chain Saw Massacre kan een ongelooflijk vermakelijke ervaring zijn bij het spelen als de slachtoffers, maar het wordt aanzienlijk meer vervelend bij het stappen in de schoenen van de moordenaars. Helaas begint zelfs het spelen als de slachtoffers na een tijdje saai te worden, als de kaarten worden gememoriseerd en de schrikfactor die komt van het onbekende verloren gaat. Het stopt met een nieuwe horror ervaring te zijn en vestigt zich in de huid van een standaard asymmetrische multiplayer game, met echt de enige reden om door te blijven spelen om de personages te levelen en te experimenteren met verschillende builds. Nieuwe kaarten zouden een lange weg kunnen gaan om ervoor te zorgen dat The Texas Chain Saw Massacre game lang meegaat, maar het blijft te bezien hoeveel ondersteuning na de lancering het zal krijgen.
Conclusie
Bij de lancering is The Texas Chain Saw Massacre een van de beter uitziende, meer gepolijste asymmetrische multiplayer games op de markt. Het doet fantastisch werk bij het vastleggen van de groteske vibes van de horrorfilm uit 1974 en vertaalt zijn thema’s briljant in een gaming ervaring. Het spelen als de slachtoffers met een groep vrienden is erg leuk, hoewel het spelen als de moordenaars niet bijna zo spannend is. Slechts drie kaarten hebben bij de lancering is ook niet ideaal en het gebrek aan offline opties van het spel is teleurstellend, maar hopelijk zullen toekomstige updates The Texas Chain Saw Massacre een nog betere horror game maken dan het nu al is.