Fans hebben een lange tijd moeten wachten, nu is hij eindelijk hier Tekken 7. De game was al te spoelen in de arcade hallen in Japan sinds 2014, maar wist de overstap nog niet te maken. Het enige wat we in het westen konden doen was wachten en online naar beelden staren. Nu is daar dan eindelijk de release.

Is het het wachten waard geweest? Ja, en nee. Tekken 7 heeft geleerd van de lancering van Street Fighter 5, het lanceert dan ook met genoeg content om van start te gaan. Een groot karakter roster, meerdere single-player, Story, Arcade, en Treasure Battle, karakter outfits, en speler hud customization, online multiplayer en muziek. Het voelt echt als waar voor je geld als je alles zo ziet en lees.

De grootste trekpleister is misschien wel de story modus, genaamd The Mishima Saga. Dit zou het lange wachten moeten verzachten, het beloofde slot tussen de Kazuya en Heihachi Mishima ruzie, welke het plot voor Tekken is geweest de afgelopen jaren.

Het klinkt hier allemaal heel goed enkel de uitvoering is waar het een beetje aan schort. Het verhaal wordt verteld door een journalist die het conflict in kaart probeert te brengen, hij verteld alles ook de vernietiging van zijn eigen stad, dit gebeurt met de meest saaie stem die je je maar kan bedenken.

De CG cutscenes zien er schitterend uit als ze er zijn, helaas is de transitie naar een gevecht een beetje slecht, dit gaat wat slordig en vaak zonder waarschuwing. Je zit dus zomaar ineens in het begin van een gevecht. Karakter en plot punten die geïntroduceerd worden in deze scenes worden al snel vergeten of helemaal niet meer over gesproken. Daarnaast is het grote slot, wat het slot zou moeten zijn niet echt geworden wat we hoopte, het eindigde met meer vragen dan antwoorden.

Tekken 7 komt met de verhaalmodus helaas niet op het niveau dat NetherRealm heeft neergezet met de recentste games, voornamelijk Injustice 2. Dit zou niet zo een groot probleem zijn, waar het dat deze modus zo gehyped werd door de ontwikkelaar, dit zou het geen zijn dat thuisspelers extra zouden krijgen en dus drie jaar op hebben gewacht, en dat valt me dan toch wel even tegen.

Helaas is er nog iets wat me dan van het hart moet, het verhaal helpt in geen enkele manier bij het leren spelen van het spel.

Het hart van de game is goed, de bewegingen voelen goed aan, reactie is top, karakter variatie is ruimschoots aanwezig. Zo is er altijd wel iets voor je te vinden. Zo zul je wat blij zijn met de nieuwe toevoegingen in de game, Rage Arts is zeker een toevoeging, et geeft je een eenmalige special move als je bijna dood bent, terwijl Power Crush bewegingen je een extra zetje geven deze heeft wel even een oplaad tijd nodig.

De route die bandai wilt dat je neemt in de game is duidelijk, eerst de verhaal modus, rond alles af, daarna ga je verder met de single-player modus. De verhaal modus hebben wat shortcuts voor sommige bewegingen, er zijn zelfs auto combo’s op de makkelijke moeilijkheidsgraad. Het werkt perfect en lijkt een beetje op fietsen met zijwieltjes, het moment dat je zonder die zijwieltjes verder wilt wordt daar door wel wat lastiger want je krijgt niet echt uitleg.

Het moment dat je dus in het diepe wordt gegooid en je ineens alles zelf mag gaan doen kan voor genoeg frustratie zorgen bij spelers. Ik raad je aan om dan zeker even de Trainings-modus in te gaan om zo het gevoel even te krijgen.

Het is helaas jammer dat er voor de nieuwkomers niet echt een duidelijke handleiding is hoe het spel te spelen, met alle ins en outs. Gelukkig is er YouTube waar je van alles en nog wat kan vinden.

Ondanks dat er wat negatieve toon in het verhaal zit is het gewoon een strakke vechtgame. Ik ga hier zeker met vrienden een paar avonden in los. Mensen hebben lang gewacht en dat wachten wordt gewoon beloond met een goede fighter.