Waar we binnenkort te maken krijgen met de herbeleving van Tony Hawk, waar het immers voor mij allemaal ooit begon. Stond er deze maand ook een andere titel op de lijst. SkaterXL, een iets wat andere skateboard game, namelijk meer een simulatie dan een arcade titel. Kan de titel van Easy Day studio’s de eer van Skateboard game hoog houden of gaat hij van ze bord af.
Nadat ik wat enkele uurtjes in de game heb gestoken weet ik eigenlijk al waar we heen gaan met deze titel, vrijwel nergens. De game is het voor mij dan eigenlijk net niet.
Je wordt eigenlijk direct in de actie gegooid met een tutorial, deze is rap en neemt even de basics met je door. Dat is het dan wel, wel lekker dat een tutorial vrij kort duurt, maar in dit geval misschien een gemiste kans. Een sim game werkt namelijk wat anders dan een arcade titel. Wat de studio dan wel goed doet, is toch eigenlijk dat skateboard gevoel mee brengen, je weet in het echt immers ook niet alle trucs en je leert door vallen en opstaan. In mijn geval is het meer vallen en uiteindelijk sta ik ook niet meer op. De controls zijn het punt waar je echt aan gaat wennen, de analoge sticks zijn namelijk je voeten, elke voet voor elke stick.
Dit betekent meteen dat je het wel even kan vergeten om een dikke vette truc te maken in je eerste half uur, of voor mij me hele game time. Een kick-flip, een ollie geen probleem, maar een grap of iets. Daar gaat tijd in zitten. Er zit namelijk niet echt veel uitleg verder in de game, het is de tutorial en dat is het. Daarna kan je een move list bekijken hoe je wat doet. Er is dan ook nog een Challenge Systeem, deze geeft je de taak een bepaalde, meer geavanceerde truc uit te voeren. Deze heeft een ghost skater die het voor doet en jij mag het kopiëren. Je raadt het vast al, geen succes haha. Het duurt heel, heel lang in mijn geval voor ik de game goed onder de knie heb. Ik ben gewoon geen fan van die analoge stick movement.
Je zal dus in de game veel geduld moeten hebben, je remt af als je het niet wilt, mist je jump omdat je het verkeerd inschatte of je gaat op je plaat. Gelukkig zit er een handig Respawn systeem in de game, je plaatst je pin en daar spawn je. Let wel op, ik zat ineens vast in de game omdat ik verkeerde spawnde.
Als je de game uiteindelijk een beetje door krijgt wil je natuurlijk meer, een goed verhaal om door te lopen, een multiplayer waarin je tegen andere kan skaten. Troost je alvast, dat is er niet. Als je de uitdagingen hebt voltooid ben je klaar en houdt de game op.
Er is namelijk niks meer te doen dan rond boarden en de uitdagingen te voltooien. Er zit geen multiplayer in, geen solo, geen extra uitdagingen menu. Goed, je kan natuurlijk naar een andere map gaan, pak je je board en bekijk je even hoe saai de game uiteindelijk is. Er zijn ook maar vier skate boarders en te weinig bewerkingsopties. Nu zou het mij niet helpen als dat er meer waren. Ik heb liever een volle game dan twintig karakters.
Ik hoop dan ook van harte dat deze game een test was van Easy day, dat er in de komende updates flink wat spullen bij komen. Maar ik vrees het ergste, dit was namelijk niet de Early Access, we speelden de volledige game. De game is in mijn beleving verre van af.
De game beloofde je veel, gaf je een uniek gevoel, maar daarnaast ook een uniek gevoel van leegte. Iets wat ik niet eerder kreeg bij en game. Voor het gat dat er lag na Tony en Skate, deze op te vullen met deze titel, van mij had het gat leeg mogen blijven. Ik wacht liever wat langer.