Mocht je onder een steen hebben gelegen dan trek ik je er even onder vandaan. Vorige maand kwam de Saints Row reboot uit, voor de wat oudere fans is Saints Row toch een beetje de GTA tegenhanger. Waar het in GTA vaak draaide om wat meer realisme, was Saints Row echt heerlijk over de top. Dit deel komt zeven jaar na het laatste deel uit en brengt een aardige verandering op gang. Ondanks dit voel je onderhuids wel die chaotische drang van de serie zitten. Maar is de game dan een succes te noemen of kan hij zo de bak in.
In de game breng je eigenlijk het grootste deel van de tijd al vechtend en schietend door. Er is namelijk altijd wel iets of iemand dat het op je gemunt heeft. Dit is meteen de core gameplay van de game en dat is eigenlijk niet heel erg als je het mij vraagt. De game geeft je genoeg actie om je te vermaken. Maar let wel op, verwacht geen hoogstaand niveau aan actie, het is geen Call of Duty ofzo. De game knalt er gewoon op los en het maakt totaal niet uit dat je assault rifle meer van de omgeving raakt dan de vijand. Mijn tip, neem een burst wapen dan schiet je tenminste wat vaker raak. Er zit een kleine auto aim in de game, dat maakt het handig om te locken op de vijanden, zeker omdat ze vaak met grote aantallen op je af komen. De actie in de game is daarbij dus groots opgezet en draait vooral om de fun, de gekheid en hoe krijg ik de vijanden zo geniaal mogelijk dood. Je leven zal natuurlijk wat omlaag gaan en in de game zijn er niet echt health pakketjes te vinden, je leven krijg je er op geheel eigen wijze bij. Je doet een finishing move op de vijand en je leven zal weer wat gevuld worden. Deze finishing moves zijn leuk, flamboyant en echt soms geniaal bedacht.
Een ander nieuw systeem is het flow systeem. Door de voortgang in de game speel je skills vrij, deze kan je weer gebruiken in gevechten. Deze variëren van granaten, een granaat in iemand onderbroek droppen en deze dan weg gooien, een overpowered sniper, en ga zo maar door. Deze tools kunnen worden geactiveerd met flow punten, welke je dus krijgt door middel van stunts, schade, of het vermoorden van vijanden. Zo krijg je een beetje de neiging alleen maar headshots te maken, omdat op deze manier je flow meter blijft stijgen. De game heeft met al die combat wel een lage instap drempel, je zal nooit echt snel doodgaan en je kan je eigenlijk overal wel uitvechten. Je bent eigenlijk een beetje de superman van het verhaal. Maar de kern ligt voor mij nog steeds op de heerlijke actie en fantasie van de game, die spijker wordt dan ook echt goed geraakt. Je moet er ook van houden hoor, mocht je denken ja wat is dit, dan is deze game echt niet aan jouw besteed.
Maar helaas slaat de game soms de Saints Row plank even mis. De openingsmissie is daar een voorbeeld van, de missie is straight forward, binnen de kaders en zonder ook maar een weg naar buiten. Het voelt als de hokjes cultuur van sommige shooters, het is dan ook gek dat hiervoor gekozen is als openingsmissie. Om wel iets positiefs te melden, het geeft je dan wel een beetje houvast aan hoe de game werkt en functioneert, maar het dompelt je niet onder in de Saints row vibe.
Het is namelijk een flink contrast met de latere missies die je te wachten staan. Neem een soort warzone missie, waar wapens uit de lucht droppen en het aan jou is om als enige levend over te blijven. Een echte last man standing. Het is dan zo een gek contrast met hoe je de game eerst leerde kennen in de start en hoe je verder op in de game aan het werk gaat. Soms denk je nog even terug naar dat moment en kan ik alleen maar denken, whut hoezo kreeg ik dat.
Voor mij bezit de game echt wel het gevoel van Saints row, waar je onderaan begint in de stad met je maten, Eli, Neenah en Kevin. Je beraamt een plan om de stad te veroveren, de samenwerking in de groep is heerlijk. De cutscenes als ze bij elkaar zijn kijken lekker weg. Je ziet ergens toch een beetje de groepsdynamiek. De game gooit er hier en daar nog wel eens een kritische one-liner in, maar waar dit vroeger veel meer was, lijkt de game ook met de tijdsgeest ingehaald te zijn. Het moet allemaal wat netter lijkt wel, anders krijg je de hele cancel cultuur achter je aan. De hoofdkarakters weten soms nog wel even een note eruit te gooien over de situatie, maar daar blijft het dan ook bij. De game is ook niet heel consistent te noemen, waarom zou je je als boef, slechterik, of hoe het wilt noemen, druk maken om het betalen van de huur of dat je nog wel een baan hebt? Het is toch een beetje gek als je ze daar over hoort praten.
De game is gewoon een gekke cocktail waarin alles bij elkaar geflikkerd wordt. Soms werkt dat goed, soms werkt dat totaal niet. Wel doet de game er alles aan om je te herinneren dat jij de grote man bent van de opkomende groepering, The Saints.
Naast dat je dus af en toe voor je vrienden moet zorgen, behandel je ook nog eens de financiële kant van The Saints, dit doe je doormiddel van het Venture Systeem. Hier krijg je de mogelijkheid om op locaties in de stad bedrijven te plaatsen, deze zorgen voor een inkomen op uurbasis. Je kent ze nog wel uit vorige delen. Shady Oaks blijft altijd bij mij bij, het frauderen van de ziektekosten, door je gewoon op wagens te gooien. Het is simpel, maar toch zo vermakelijk. Doe deze missies, voltooi het bedrijf en zorg dat het inkomen stijgt en stijgt. Er zijn genoeg bedrijven en daardoor weer genoeg zijmissies om te voltooien. Elk met zijn eigen karakter.
Over karakter gesproken, in het begin van de game krijg je de karakter customizer. Zo kan jij je eigen model maken en dit gaat vrij diep. Je kan echt zoveel bewerken, denk daarbij ook aan een stalen arm. Het is heerlijk om te zien dat je zowat de vrijehand krijgt in het bewerken, hierdoor krijg je misschien net wat meer connectie met het karakter. Naast je eigen karakter is het ook mogelijk om bijna alle wagens te customizen. Dit gaat van een andere spuitbeurt tot aan hele body kits of een sleepkabel. De opties zijn soms eindeloos en je kan van alles op je auto knallen.
Saints Row is een ambiteuze grote open wereld titel, maar helaas niet zonder fouten. De game wijkt af van veel games en pakt daar zijn eigen cocktail bij en laat jou je gang gaan in een riante omgeving. Saints Row heeft nog wel een poets beurtje nodig om de bugs eruit te halen, gelukkig zijn deze niet zo erg dat ze je game verneuken. Denk eerder aan een gekke finishing move, het despawnen van voertuigen of mensen. Het is niet erg, maar meer niet netjes.
Wil jij lekker languit op je bank een game spelen waarbij je niet al te veel hoef na te denken is Saints Row toch echt wel jouw game hoor. Ik garandeer je veel plezier en veel chaos. De game geeft je eigenlijk wel van alles om er een tijdje mee zoet te zijn. Ik duik nog even verder in de wereld om de Kingpin te worden.