Stokoude, maar opgepoetste games: ik kan er werkelijk geen genoeg van krijgen en met de remaster van Quake heb ik mij dan ook uren vermaakt. Nu helpt het dat ik vroeger genoeg uren in deze game heb gestopt en het is dan ook de vraag of de jongere gamers hier ook plezier aan zullen beleven. Het antwoord daarop is niet zo simpel…
Het is fijn als oude games een opgepoetste versie krijgen, al vind ik het persoonlijk nóg leuker als het om een remake gaat. Bij first person shooter Quake, de eerste in ‘echt’ 3D, gaat het om een remaster, waarbij er het een en ander is toegevoegd. Zodra je Quake opstart weet je meteen dat je met een ‘oude’ game bezig bent en dat zal even schrikken zijn voor de wat jongere gamers. Nu zeg ik ‘de wat jongere gamers’, maar de game kwam 25 jaar geleden uit en je hebt hem waarschijnlijk nog nooit gespeeld als je rond de dertig bent, dus je kunt je afvragen wat ik versta onder jongeren. Het hele probleem is dat ikzelf 40 jaar ben en dan lijkt, in vergelijking, iedereen jong!
Je zou zelfs kunnen stellen dat de remaster van Quake alléén interessant is voor ‘de wat oudere gamer’ of de geschiedenisbewuste ‘jongere gamer’. Voor die laatste groep is het leuk om te weten dat Quake de eerste ‘echt’ 3D first person shooter is en dat spellen uit het genre daarvoor ‘gewoon’ 2D-games waren, die je het gevoel gaven in een 3D-wereld rond te lopen. Hierdoor hadden de oude, vertrouwde pc’s in die tijd een hardware-matig updatetje nodig, aangezien er meer rekenkracht benodigd was. Daardoor kwam er een hele revolutie in de grafische kaarten, onder de naam 3DFX en misschien is het nu lastig te zien wat voor voordelen het bracht, in die tijd was het allemaal prachtig om te zien.
Quake liet dus de toekomst van het gamen zien met zijn 3D-wereld en van die technologie profiteren wij vandaag te dag nog steeds. De game kwam uit in een tijd dat elke first person shooter nog ‘Doom-clone’ werd genoemd, niet wetende dat met ‘Doom’ en ‘Wolfenstein 3D’ een totaal nieuw genre was geboren. Nóg leuker is het om te weten dat al deze games zijn gemaakt door dezelfde ontwikkelaar: id Software. Nu is het lastig om te stellen dat first person shooters nu niet hadden bestaan zonder id Software, maar de ontwikkelaar heeft met deze titels wél ervoor gezorgd dat het genre snel populair werd en dat andere ontwikkelaars werden geïnspireerd tot het maken van nieuwe ervaringen in hetzelfde genre.
Remaster of the universe!
Voor de gamer die Quake een warm hart toedraagt is het bij aanvang gelijk feest, want de nostalgische gevoelens zullen bij deze gamer niet meer in de hand te houden zijn. Alles wat Quake zo goed maakte in 1993 zit óók in deze versie en daarnaast loopt alles nóg soepeler dan voorheen, waardoor je als ‘Quaker’ weet dat je te maken hebt met de beste versie van de game. Hierbij moet wel even gezegd worden dat Quake-puristen zullen stellen dat je de game moet spelen met muis en keyboard, maar de verwende consolegamer, zoals ik, kan de game prima spelen met een controller. Je moet er in ieder geval voor zorgen dat je dit niet tegen een echte ‘Quaker’ vertelt als je geen zin hebt in een avondvullende preek over ‘hoe stom controllers zijn’.
Ondanks mijn grote liefde voor het genre, Quake zelf én de geschiedenis van ons geliefde medium, kan ik mij voorstellen dat je als nieuwkomer best even schrikt van de stokoude gameplay. Nu hoor ik veel mede-fans beweren dat Quake in 2021 ‘gewoon prima zijn mannetje staat’, maar dat is niet helemaal waar. De gameplay heeft een enorme baard en het zal je neefje van 16 echt niet enthousiast laten worden en dat is geen schande. De beelden zijn enorm opgepoetst sinds 1996, maar dit valt je alleen op als je een fan bent, want voor de nieuwkomer ziet het er niet uit. De beelden zijn hier en daar wat wazig en de manier waarop vijanden, omgevingen en shootouts zijn ontworpen laten vooral zien dat we 25 jaar later een stuk verder zijn gekomen. Het mag de pret niet drukken voor de echte fan en laat dat nu net de doelgroep zijn van de game.
Quakevijver
Oké, nu weten we het wel: het is een sterk verouderd spel in een iets mooier jasje en het zal geen nieuwe zieltjes voor zich winnen. Hoe beoordeel je dan zo’n game? Het is nog steeds dé topper uit 1996 en alle verbeteringen zijn ook in dienst van het spel, waar bij andere remasters of remakes de boel nog wel eens flink verziekt kan worden door de grafische aanpassingen. Voor mij is het antwoord daarop altijd vrij simpel: wat wil de game zijn? Het doel van release is dan ook nooit geweest om nieuwe gamers aan zich te binden, maar om de fans te voorzien van een flink betere versie van hun geliefde game.
Daarnaast is zo’n goede remaster ook dé manier om oudere games preserveren en dat is heel belangrijk, omdat vele oude games nooit meer gespeeld kunnen worden op modernere hardware en oude pc’s en console daarnaast niet meer compatible zijn met de huidige tv’s en monitors. Dan heb je ook nog het feit dat oude cd-roms de strijd tegen de elementen aan het verliezen zijn en beginnen te rotten. Ook de oude consoles en pc’s zelf hebben vaak enorme problemen met de laser (om de disc te kunnen lezen) of zijn ze onbruikbaar geworden wegens een lege batterij, waarbij sommige van deze batterijen niet eens meer verkrijgbaar zijn.
Wat dat te gaat is het fijn dat je steeds meer remasters en collecties op moderne hardware ziet verschijnen en laten we hopen dat ze allemaal even goed kijken naar deze remaster, zodat de oude games óók nog eens een grafische update krijgen die recht doet aan het origineel.
Wat is er dan veranderd?
Ten eerste zal het je gelijk opvallen dat de resolutie behoorlijk is opgekrikt, waarbij de game ook te spelen is in 4K. Dit heeft een prachtige uitwerking op jouw 4K-tv en hierdoor zal alleen de hardnekkigste Quake-fan de game nog willen spelen op oude hardware. Ook de texturen zijn vernieuwd en alles draait op een soepele 60 fps. Daarnaast is het ook enorm prettig dat consolegamers een ‘weapon wheel’ hebben gekregen, waardoor het makkelijk wisselen is tussen de wapens, aangezien je geen functieknoppen (F5, F6 enz.) op je controller hebt, zoals je dat wel hebt op een pc.
Er is ook een nieuwe campaign (!) toegevoegd, genaamd ‘Dimension of the Machine‘, waardoor je nóg meer plezier uit Quake haalt. Deze campaign is ontwikkeld door niemand minder dan MachineGames, de ontwikkelaar die tegenwoordig verantwoordelijk is voor de recente Wolfenstein-games. Hierbij is men niet half te werk gegaan en merk je een duidelijk verschil tussen de originele campaign en de nieuwe, ondanks dat er verder geen nieuwe vijanden inzitten. Dit komt vooral door het leveldesign, waarbij veel wordt gespeeld met licht en duisternis. Dit laatste moet voor de echte Quake-fan op zichzelf al genoeg reden zijn om de remaster gelijk aan te schaffen en het is een mooi voorbeeld van een moderne kijk op een oude game.
Naast de nieuwe campaign zijn er nog een aantal uitbreidingen te spelen, die eerder uit zijn gekomen. Deze bieden vooral meer van hetzelfde, maar voor de échte Quaker maakt dit het feest helemaal compleet, omdat je alles rondom de eerste Quake nu op één plek verzameld hebt.
Als leuke extra kun je ook de Nintendo 64-versie spelen van Quake, maar veel plezier zal je er niet uit halen. Deze versie is helemaal wazig en liet bij release in 1998 al geen potten te breken, maar het is wél geweldig dat men deze erbij heeft gevoegd. Uiteraard is Quake niet alleen een single player game en is het eind jaren ’90 vooral bejubeld om zijn multiplayer, ook deze heeft een grafische aanpassing gekregen en is daarnaast voorzien van een split screen-mode. Deze multiplayer is cross-platform, waardoor je vanaf een pc tegen console-Quakers kunt spelen en andersom.
