Prey had er eigenlijk niet eens geweest. Het origineel kwam uit in 2006, dit na een aantal jaren van ontwikkeling en aan en uit cyclus. Na zo een periode was de game toch verassend goed. De fans zagen dan ook graag een vervolg komen, zo werden de eerste geruchten omtrent Prey 2, daarna kwamen de rechten van de game bij Bethesda te liggen en de ontwikkeling stokte. Veel vertragingen, mogelijke annuleringen waren normaal. De titel werd verplaatst naar Arkane Studios, deze kennen we van de Dishonored serie. Samen met Bethesda werd er besloten om helemaal opnieuw te beginnen, en zo geschiedde. Prey 2 werd Prey en is dan ook de game geworden die aanvoelt als een Arkane Studios game.

In Prey neem je de controle over Morgan Yu aan boord van het ruimtestation Talos, welke wordt overlopen door een Buitenaardsras genaamd Typhon. De game vindt plaats op een alternatieve tijdslijn, hierin is namelijk President John F. Kennedy nog in leven. Omdat deze zijn aanslag heeft overleefd zijn veel van zijn ideeen ook uitgekomen, één daarvan was geld pompen in het ruimte programma.
Doordat de mensen ineens veel sneller de ruimte in zijn gegaan hebben de Typhon een aanval ingezet richting aarde. De amerikanen en de russen hebben de handen in één geslagen om de planeet te verdedigen. Ze bouwden een ruimte station om data te verzamelen over de Typhon, maar na een aantal tegenslagen op aarde is het hele project gecanceld. De gevangen Typhon nog aanwezig op het station. We spoelen even door naar 2030, de Transtar Corporation heeft nu de controle over het ruimtestation, deze is omgedoopt naar Talos I. En wij stromen een paar jaar na dit hele tafareel in, de Typhon zijn los gebroken en het is nu aan jouw.

Prey laat zich vergelijken met Dishonored, net als in die game vormt de game zich naar de beslissingen die jij maakt. In het begin kies je een mannelijk of vrouwelijk personage, dit is de makkelijkste keuze die je hebt te maken. De game duurt ongeveer 24 uur als je het hoofdverhaal volg met een paar zijmissies. Hoe je speel is geheel aan jouw, je dient je skills te investerren in Neuromods. Deze kleine items kunnen gevonden worden over de gehele Talos I. Wil je meer menselijke skills, of juist meer Typhon achtige dan is dat geheel aan jouw en ben je vrij om die keuzes te maken.

Zelfs in het begin van de game staat het je al geheel vrij om de Talos I te verkennen, erg handig om bekend te worden met de game, de speelstijl en de omgeving nu het nog rustig is. In het begin is het handig om de skills die je vindt meteen te investeren, dit maakt de game meteen een stuk gemoedelijker in het begin. Zo zal Leverage het mogelijk maken om zware objecten te tillen, deze kan je dan weer naar vijanden gooien voor schade, ook komen er zo verborgen ruimtes vrij. Andere handige skills zijn natuurlijk Hacking, het is niet irritanter dan dat je een deur tegen kom zonder sleutel en geen hacking skills.

Zoals met de meeste games tegenwoordig zit er ook een craft gedeelte in de game, om de nodige grondstoffen te vergaren dien je regelmatig even langs de recycle machine te gaan. In de Recycler stop je alle troep die je verzamel, alle wapens die je niet gebruik en dan laat je de machine zijn werk doen. Hierna verzamel je de uitgekomen materialen en deze stop je in de Fabricator, deze laat je diverse items maken. Let er wel op dat je de juiste blueprints bevat anders kom je nog niet ver.

Het mooiste moment of momenten zijn toch wel wanneer Morgan buiten de Talos moet wezen, hier ervaar je zero-gravity. Het is in de game een paar keer nodig om buiten het ruimte station te komen. De controls in deze omgeving zijn super easy en voelen goed aan. Het geheel voelt dan ook erg natuurlijk aan, zo is het ook eigenlijk met de gehele besturing van de game. Niks schokt of doet en het voelt allemaal best goed aan. Het enige nadeel is dat soms de missies niet echt logisch zijn, hierdoor zal je jezelf meerdere malen heen en weer door het station zien rennen. Kleine irritatie maar dit mag de pret niet drukken. Zeker irritant wanneer je bijna geen ammo meer hebt en je de gehele basis terug mag lopen. Dan zit je toch even met geknepen billen op de bank in de hoop dat je niks tegen kom.
Mocht je nog steeds twijfelen over deze game, niet doen. De game is lekker moeilijk, daagt je goed uit en zit zo vol met variatie. Prey houdt je zeker uren aan je TV gekluisterd.