Heb jij er ooit wel eens van gedroomd om een parkeergelegenheid te beheren? Niet? Nu moeten wij ook eerlijk bekennen dat we over allerlei dingen hebben gedroomd, maar ze hadden allemaal vrij weinig te maken met het reilen en zeilen van de parkeerindustrie. Toch zijn er genoeg mooie dingen in het leven die zich pas openbaren door het zelf te gaan ervaren. Gelukkig hoeven we niet de deur uit om eens te voelen hoe het is om een parkeerplaatsenbedrijf te runnen, want ontwikkelaar Geekon heeft er een heel spel omheen gebouwd. En als het aankomt op simulatiespellen, dan slepen we Jos weer uit zijn hok.
Ik heb het al vaker gezegd; de simulatiespellen vliegen je om de spreekwoordelijke oren en telkens ben ik ‘de klos’. Tuurlijk, er zijn veel ergere dingen dan onder lichte dwang allerlei spellen te moeten spelen en je steekt er ook nog iets van op. Nu kan ik (virtueel) elk treinstation renoveren, elk restaurant winstgevend maken en meer dan 27 verschillende soorten bier maken. Geweldige skills als een van je (virtuele) vrienden graag via de trein een kek biertje drinkt in een even zo kek restaurant. Dit keer mag ik eens gaan ervaren hoe het spannende leven van particulier parkeerbeheer eruit ziet.
Opruimen
Net als bij veel andere simulatiespellen worden wij gedropt op een plek waar je niet eens dood gevonden wil worden. Daar sta je dan op een verlaten terrein, terwijl het spel, ‘bij wijze van tutorial’ aan je duidelijk probeert te maken dat je eerste taak bestaat uit het opruimen van de enorme rotzooi op het terrein. Natuurlijk weet ik ook wel dat we vanaf ‘nul’ moeten beginnen, maar men hoeft het allemaal niet zo letterlijk te nemen. Blijkbaar zijn we niet al te rijk en hebben we voor een habbekrats de meest depressieve locatie mogelijk gekocht of misschien wel gejat.
De deur van het kantoortje is gebarricadeerd met een paar houten planken, dus haal ik deze er netjes af en leg ze naast mij neer. Eenmaal binnengekomen kun je een parkeerzone aanschaffen, vervolgens koop je verf. Aan jou nu de taak om je parkeerplaatsen te gaan verven. Een mooiere parkeerplek levert immers meer geld op, althans dat is de redenatie van de game. Als je de boel ook nog eens decoreert kun je nog meer geld ontvangen. Uiteraard kun je in het begin nog niet zoveel spullen kopen, want blijkbaar ga je zo’n business bijna platzak in. Na het verven zit er eigenlijk nog maar een ding op en dat is: parkerende klanten!
Nog meer opruimen
En ja hoor, daar zijn ze dan; je eerste klanten. Wat fijn dat deze goed gemanierde mensen ons parkeerterrein hebben uitgekozen om hun vierwielige voertuig een tijdje bij ons te laten rusten tegen behoorlijk wat geld. Omdat je deze doodgewone paarkeerplaats wit hebt geverfd betalen deze klanten maar al te graag tien euro per uur! Als je later de plek nog mooier maakt kun je zelfs meer geld ontvangen, in ieder geval oplopend tot 50 keiharde euro’s. Met zulke prijzen is het geen wonder dat jouw klanten om de haverklap allerlei rotzooi op de grond gooien. Ja, voor zoveel geld verwacht je wel een beetje persoonlijke service, althans, zo denken je klanten.
Dan mag je dus de boel gaan lopen opruimen en onthoud hierbij dat je de gehele game vanuit eerste persoon speelt en je dus niet even makkelijk dingen op kun ruimen als in De Sims, nee je zult er toch echt heen moeten lopen en die rotzooi met je knuisten oprapen. Op dat moment ziet een of andere knakker de kans schoon om eens lekker spullen te gaan lopen jatten bij ons! Wel potverdorrie! De game moedigt je aan om met een loden pijp achter deze crimineel aan te lopen. Zodra je het gespuis in de kraag hebt gevat sla je net zo lang met de loden pijp, totdat er bijna niets meer over is van zijn schedel. Oké, toegegeven: dat stuk met de ingeslagen schedel hebben we erbij verzonnen (en is het nu een stok of een loden pijp?), maar het had prima in de game gepast om nog eens een soort van voldaan gevoel over te houden aan het hele voorval. Bij terugkomst blijkt er weer nieuw afval te liggen en de enige die dat kan opruimen ben jij…
Vergeet niet op te ruimen
De loden pijp blijkt ook een goede uitkomst te zijn bij idioten die geregeld jouw terrein ‘opleuken’ met graffiti en aan jou de taak om daar een (loden) stokje voor te steken. Hiermee raakt Parking Tycoon: Business Simulator toch wel de kern van de parkeerindustrie, want hebben we allemaal niet minstens een keer in ons leven de welbekende parkeerbaas met een loden pijp over zijn terrein zien rondrennen? Nu weet je dat het dus puur voor de preventie is van criminelen en muurkunstenaars! Laten we hopen dat er bij een eventueel vervolg een keuzemogelijkheid is voor iets zwaardere wapens of boobytraps. Als we gewoon in het bezit waren van berenvallen en mijnen, hadden we een hoop leed kunnen voorkomen en hadden we meer tijd overgehad voor het oprapen van afval of het verven van onze geliefde parkeerplaatsen.
Hoe herken je deze criminele figuren dan? Heel simpel, je kijkt ze in het gezicht en je ziet meteen dat er trammelant is. Ja, na een tijdje spelen ben je al snel een enorm ervaren parkeerbaas en hoef je alleen nog te zien hoe iemand eruit ziet, want ze lijken blijkbaar allemaal op elkaar, letterlijk zelfs. Dus voordat ze dan hun vreselijke criminele activiteiten uitvoeren sla jij ze alvast met je loden pijp, das wel zo makkelijk. En zo ben je bij elke bezigheid op het terrein (zoals het opruimen van afval) op je hoede met een loden pijp op zak, zodat je bij een verdacht persoon snel tot actie over kan gaan. Het leven van een parkeerbaas is zo lekker overzichtelijk, mits je het terrein schoon houdt. Overigens kun je later hulp krijgen bij het schoonmaken door personeel in te huren. Daarnaast kun je iemand inhuren om de criminelen tegen te houden, maar ik denk dat hij juist met ze samenwerkt, want op geen enkel moment heeft het de criminelen tegengehouden. Lekker dan.
Graphics
Parking Tycoon: Business Simulator is zeker niet de mooiste game die je ooit zult tegenkomen, al is dat voor een simulatiespel geen verrassing. Meestal komen spellen ermee weg, omdat de gameplay dan vaak dik in orde is of dat de gemaakte producten zelf genoeg details hebben om het geheel als simulatie te kunnen ervaren. De best wel lelijke graphics hoeven op zich geen belemmering te vormen, maar het helpt wel als de performance dan verder van goede kwaliteit is. Hierbij moet ik helaas vertellen dat de performance van lage kwaliteit is, waardoor de game vanaf de eerste seconde een niet al te beste indruk achterlaat.
Denk hierbij vooral aan screen tearing, die bij mijn sessie zó heftig was dat je tijdens het bewegen praktisch minstens 25% van je scherm ‘kwijt bent’ en dan nog in het midden ook. Een kanttekening is wel dat ik de game op een scherm zonder v-sync heb gespeeld en dat de kans bestaat dat het er op een scherm mét die technologie er wat beter uitziet. Het is ook fijn om erbij te vermelden dat ik alle pc-titels van de afgelopen twee jaar op dit scherm heb gespeeld en dat het er dus op lijkt dat de game niet optimaal is geoptimaliseerd.
Conclusie
Parking Simulator: Business Simulator leert je weinig over het leven van een parkeerbaas en in plaats daarvan laat het jou allerlei vervelende klusjes doen, zoals heel veel dingen opruimen en schoonmaken. Ondertussen proberen criminelen jouw spullen te stelen of te bekladden en dat probeer je te voorkomen met een wapen. Dat klinkt leuker dan het is en daarbij helpt het ook niet dat de game er niet best uitziet en slecht geoptimaliseerd lijkt te zijn. Het concept had best interessant kunnen worden als de taken zelf een stuk leuker waren om uit te voeren, maar misschien is dit het ongeziene en keiharde leven van een hardwerkende parkeerbaas.