Een kleurrijke game met rock music en een goed verhaal? Sign me up! No Straight Roads is een bizarre game die je moet spelen om het mee te maken! De vraag is of No Straight Roads ook rockt op verhaal, gameplay en natuurlijk soundtrack niveau of dat de game eigenlijk gewoon EDM troep is (sorry EDM fans)…
Laten we beginnen bij het verhaal van No Straight Roads. Vinyl City krijgt stroom door middel van muziek, alleen dat wordt geregeld door de NSR coroporation, die eigenlijk veel weg heeft van een duister bedrijf die de stad wilt beheersen met EDM muziek. In mijn ogen is dat het meeste duistere plan alle tijden dus ik was er helemaal voor om met Mayday en Zuke (de twee protagnists) Vinyl City te redden en EDM muziek en NSR en weer rock muziek terug te brengen aan de mensen met hun band Bed Bunk Junction. Mayday en Zuke zorgen ervoor dat het verhaal scherp blijft en dat het ook dieper gaat dan alleen maar Rock muziek. Je blijft in ieder geval aan je TV/Monitor hangen om te kijken hoe Bed Bunk Junction de EDM muziek wilt vervangen door Rock and Roll.
Natuurlijk is muziek de rode lijn door de game heen en dat merk je in alles. De levels zijn gebouwd op de instrumenten die je hebt als Mayday en Zuke en de eindbazen zijn ook geinspireerd door muziek. Een van de eerste eindbazen die je tegenkomt is een DJ bijvoorbeeld. Daarnaast vecht Mayday met haar gitaar en vecht Zuke met drums en drumsticks. Beide karakters voelen ook anders aan, Zuke kan veel sneller aanvallen, maar zijn aanvallen zijn minder krachtig, maar Mayday heeft veel krachtigere aanvallen, maar ze zijn minder sterk. De vijanden die je tegenkomst in de vorm van bazen en ook kleinere vijanden bewegen en vechten ook allemaal op een ritme. Je kan hierdoor bazen redelijk goed en snel door hebben, maar eindbazen zijn absoluut niet makkelijk. Je zal een aantal keer doodgaan voordat je het ritme goed te pakken hebt en je zelf goed kan aanvullen. Elke eindbaas heeft ook meerdere onderdelen en sommige onderdelen zijn leuker dan de ander. De onderdelen waar je alleen maar moet blokkeren zijn bijvoorbeeld heel saai, maar door de omgeving, de muziek en de kleuren is het toch niet heel vervelend. Je kan Mayday en Zuke ook upgraden in het riool, waardoor je sterker kan worden en daardoor meer speciale aanvallen kan doen in gevechten.
Elke keer dat je een baas verslaat gaat er een nieuw deel van de stad open waar je weer bepaalde objectives kan doen om zo meer fans te krijgen, je instrumenten kan upgraden en weer meer eindbazen kan verslaan. Overal waar je kijkt zie je muziek terug en misschien is daarom de art-style van deze game ook wel het sterkste punt. De game ziet er prachtig uit, de gevechten zien er nog beter uit en de omgevingen lijken geweldig. De game heeft een futuristische uitstraling en elke NSR artiest (de eindbazen) hebben hun eigen stijl, kleuren en uitstraling. Sommige mensen zeggen dat graphics niet altijd een game maken, maar voor deze game is dat zeker wel het geval. De gameplay is goed, maar de graphics zijn nog beter en maken de game daardoor nog leuker en fijner.
Toch heeft No Straight Roads wat minpunten. De co-op mode kan vreselijk zijn met bizar veel glitches. Ik heb deze game met mijn vriendin gespeeld en het was vaak frustrerend. In singleplayer had je amper last van glitches, ook op dezelfde plekken. Ik hoop dat de ontwikkelaar dit misschien nog kan verbeteren, wat nu was het soms vreselijk. Daarnaast wil de game ook wel is bepaalde mechanics niet uitleggen waar je dan zelf achter moet komen. Dit kan frustrerend zijn, omdat er soms momenten zijn dat je dan dood gaat, omdat je iets niet begrijpt terwijl de game het ook niet heeft uitgelegd. Als laatste kan de game soms wat te moeilijk zijn, waardoor je de game wel is naast je neer kan leggen.
Als laatste moeten we het natuurlijk hebben over de soundtrack. De soundtrack is geweldig en is zeker naast de graphics een van de beste dingen aan deze game. Je zal meegenomen worden door de muziek en vaak na ene speelsessie bepaalde nummers in je hoofd hebben zitten.
Conclusie
No Straight Roads is een aparte, maar goede ervaring. De game is niet perfect en leunt vooral op een geweldige art style met een heerlijke soundtrack. De gameplay is, als je die door hebt, interessant en diep genoeg om je mee te vermaken, maar het kan soms ook frustrerend zijn. Bepaalde zaken worden niet uitgelegd in de game, waardoor je die later pas ontdekt (zoals fast-travel) die wel eerder handig waren geweest. Toch zal No Straight Roads een plekje krijgen in mijn hart als een van mijn favoriete indie games. De game is een pareltje en ik raad iedereen die een hart heeft voor games en muziek aan om deze game te spelen!