Heerlijk vind ik dat; een bioscoop in lopen en dan een film bekijken waar je vooraf helemaal niets over gelezen hebt. Daardoor heb ik parels gezien als The Professor and the Madman (Mel Gibson, Sean Penn) en Sexy Beast (Ray Winstone, Ben Kingsley), maar ook treinongelukken als Jurassic World: Fallen Kingdom (Chris Pratt, Blue) en The Love Guru (Mike Meyers, Ben Kingsley). Ondanks zijn acteerprestaties is Ben Kingsley blijkbaar geen garantie voor een goede film en dat maakt het extra spannend om naar de bioscoop te gaan. Met deze wetenschap blijft er natuurlijk een belangrijke vraag over: is Night Hunter een voorbeeld van een goede of slechte Ben Kingsley-film?
In deze thriller speelt Ben Kingsley een vigilante genaamd Cooper, die samen met de jonge Lara (Eliana Jones) pedofielen lokt om ze vervolgens te castreren. Als Lara wordt ontvoerd raakt Cooper betrokken bij een ongeluk en wordt hij meegenomen door de politie. Wanneer luitenant Marshall (Henry Cavill) opzoek gaat naar Angie stuit hij op de Simon (Brendan Fletcher), een verstandelijk gehandicapte man waarmee moeilijk te communiceren is. De vraag is of Simon deze vrouwen ontvoerd heeft en hoe deze informatie bij hem losgeweekt kan worden. Terwijl Marshall de zaak probeert op te lossen krijgt Rachel (Alexandra Daddario) de taak een manier te vinden om Simon te laten praten.
De eerste helft van de film was ik onder de indruk van de opbouw van de spanning en liet de film mij hardop nadenken over thema’s als wraak en straf. Helaas zitten er nogal wat gaten in het verhaal en het is een gemiste kans dat er verder niet wordt ingegaan of de morele kant van het recht in eigen hand nemen. Verder komen zowel Ben Kingsley als Henry Cavill nogal emotieloos over, waardoor het kijken naar de twee je weinig plezier zal opleveren en het is uiteindelijk Alexandria Daddario die de show steelt als Rachel en die buiten haar comfort zone gaat om zoveel mogelijk informatie uit Simon te halen.
“You never go full retard”
Brendan Fletcher laat in de eerste helft zien dat hij prima een verstandelijk gehandicapte verdachte kan spelen, maar gaat in de tweede helft zo overdreven te werk dat de film eindigt in een parodie op zichzelf. De laatste 30 minuten van Night Hunter ervoer ik als een belediging voor de keuze die ik had gemaakt om de film te gaan kijken. Nadat ik al mijn emotie en oprechte interesse in deze film had geïnvesteerd, besteeg mij het gevoel dat Night Hunter mij in die laatste half uur mij uitlachte en mij een plot voorschotelde die niets eens met een hoop fantasie plausibel leek.
Het is de eerste film van regisseur en schrijver David Raymond, maar dat mag geen excuus zijn. Zo was Sexy Beast het eerste werk destijds van Jonathan Glazer en dat bleek een schot in de roos. Ondanks Ben Kingsley en de uitstekende acteerprestaties van Alexandria Daddario is Night Hunter een draak van een film geworden die snel vergeten zal worden.