Netflix heeft een doel, concurreren met de grote productie studio’s in Hollywood. Eerder zagen we al het succes van Extraction, daarop komt nog een vervolg, dan was er The Gray man en Red Notice, in elk van deze zitten ook de nodige bekende acteurs en actrices. Netflix wilt die film ervaring naar de huiskamer brengen en was daar toch lekker mee bezig.
Natuurlijk zijn goeie actie films gemaakt voor de bioscoop, om genoten te worden in IMAX en wat nog meer. Maar Netflix heeft een overtuiging en gaat daarmee door, dit keer doet het dat met Heart of Stone, een Spionage film met genoeg actie scenes. We vinden Gal Gadot in een rol die haar goed past en daarmee ook het verhaal leiding geeft. Je leest het goed, de film is gedragen door vrouwen en de mannen, behalve de bad guy, hebben een soort bij rol. De film is dan ook geheel in het teken van Gal Gadot.
Vanaf het begin roept de sensatie herinneringen op aan een Jane Bond-avontuur. De film begint met een 20 minuten durende actiesequentie nog voor het echt een beetje begonnen is, deze speelt zich af in de weelderige omgeving van een skiresort in de Italiaanse Alpen, prachtig vastgelegd in het Glacier Hotel Grawand, gelegen op het hoogste punt van Europa. Het momentum wordt aangewakkerd door MI6-techexpert Rachel Stone (Gadot), die een reeks lok-en-switch-manoeuvres binnen het casino orkestreert. Dit evolueert al snel in een adembenemende achtervolging over ijzige berglandschappen, een sequentie die duidelijk geïnspireerd is op de iconische 007-franchise. Maar moet wel zeggen dat het erg vet in beeld gebracht is. De scene is goed om te zien.
Stone werkt samen met hoofdagent Parker (Dornan) en mede-agenten Yang (Jing Lusi) en Bailey (Paul Ready) in een poging de ambities van een geduchte hacker, Keya Dhawan (Indiase ster Alia Bhatt), te dwarsbomen, die haar eigen sinistere agenda heeft opgezet. Naarmate we dieper in het verhaal duiken, wordt het duidelijk dat Stone haar eigen geheimen koestert, en fungeert als een belangrijke agent en oprichtend lid van The Charter, een mysterieuze, vredesgerichte clandestiene organisatie die opereert buiten het bereik van MI6. Hun operaties zijn nauw verweven met geavanceerde technologie, afkomstig van een hoofdkantoor dat in staat is om op elk moment digitale representaties van alles of iedereen op te roepen. De organisatie wordt geleid door de doorgewinterde Nomad (Sophie Okonedo), een compromisloze leider, en data wordt beheerd door de bekwame tech-expert Jack of Hearts (Matthias Schweighöfer), wiens toewijding aan zijn werk zijn ware identiteit tot een mysterie maakt.
Het doel van dit team draait om het vangen en beschermen van een AI machine, genaamd The Heart. Een krachtige entiteit(waar zagen we dit eerder) die de drijvende kracht is achter een groepering. Welke weer zorgt dat diverse zaken in de wereld opgelost worden. Daarbij lopen er diverse plotwisselingen door elkaar en wordt er genoeg af geschoten en geknald.
Regisseur Tom Harper, eerder aan het roer van het bejubelde Amazon-tijdperkavontuur The Aeronauts, toont op vakkundige wijze zijn vaardigheden in het leiden van een wereldwijde thriller van deze omvang. Het verhaal voert van de toppen van Italië naar Portugal, het Verenigd Koninkrijk, IJsland en de Sahara-woestijn aan de grens met Marokko. De weelderige productiewaarden zijn duidelijk zichtbaar en benadrukken de grootsheid van de film. Bovendien geeft de overtuigende aanwezigheid van Gadot de film diepgang, terwijl Dornan behendig schakelt met finesse. De internationale ensemblecast krijgt elk hun moment in de schijnwerpers, met name Bhatt, die uiteindelijk een alliantie smeedt met Gadot’s Stone om het ingewikkelde web van intriges te ontrafelen. In deze complexe dans koestert elk personage zijn eigen drijfveren, hoewel men wenst dat de charmante Schweighöfer – zo indrukwekkend in Netflix’s publiekstrekkende zombiefilm Army of Thieves – meer diepgang had gekregen dan alleen het bedienen van de controles van een technologisch wonder.
In een relatief schaarse augustusmaand voor grote Hollywood-releases had Heart of Stone potentieel kunnen gedijen als een aanzienlijke kanshebber voor de bioscoopkassa, vooral gezien de brede aantrekkingskracht van de diverse cast. Echter is de keuze gemaakt voor een streamingsdienst en daarbij mis je dan zeker de dikke kasknaken en blijft het bij het abonnementsgeld van de Netflix gebruiker. De film doet het dan ook leuk, maar maakt niet zo een spectaculaire indruk. Of het komt omdat ik de film nu thuis ging kijken en niet in de bioscoop dat weet ik niet. Maar voor een zaterdag avondje thuis of een zondag ochtendje is de film best wel goed te doen.