Toen ik een mannetje van 3 jaar oud was ( ondertussen alweer 33 jaar oud ) is er bij mij de beperking ( in die tijd werd het nog als zware handicap gezien ) Autisme gediagnostiseerd. Dit was natuurlijk erg lastig voor mij en mijn ouders, zus en familieleden. Wat het mooie is aan iemand met Autisme is dat je je helemaal in kan leven in situaties. Zo kon ik als klein kind al heel rustig worden van een game spelen. Zo begon het dus al vroeg bij mij met de MS-DOS computer en speelde ik daar veel games op. Denk daarbij aan Beetlejuice, Home Alone, Afterburner allemaal games uit begin jaren 90. Naarmate ik hier de rust in kon vinden besloten mijn ouders een Super Nintendo voor mij aan te schaffen. Ik was toen net 4 jaar oud en werd in de fantastische wereld van Nintendo Games geslingerd. Denk hierbij aan Super Mario World en The Legend of Zelda: A Link to the Past.
Hoe ouder ik werd hoe meer ik in de wereld werd gedropt van het gamen. Ik kreeg later een Nintendo 64 en een Playstation 1 ( PSX ). In die tijden heb ik me veel kunnen verdiepen in de consoles. Het mooie is dat ik rond mijn 12e jaar eindelijk vrede kon krijgen met mijn beperking. Ik ging zelf naar een school voor speciaal onderwijs en heb daar dus om leren gaan met mezelf en andere mensen met een beperking. In die tijd was het ook toen ik een jaar of 15 á 16 was dat de Xbox verscheen en de Playstation 2 en Gamecube. Dit was een tijd die ik prachtig vond. Ik kon me helemaal verliezen in werelden die in die tijd prachtig waren opgezet.
Ondertussen ben ik 33 jaar. Heb ik mijn leven helemaal op orde. Heb ik een vriendin ( die ook die hard gamer is hoe mooi kun je het hebben ). Het mooie is dat mijn liefde voor het gamen nooit weg is gegaan. Ik wil altijd de mooiste titels spelen en me blijven verliezen in die prachtige werelden die de game makers ontwikkelen voor de mensen.
Momenteel ben ik druk bezig met de Xbox Series X en de Playstation 5 is ook nog in aankomst want ik blijf het prachtig vinden om me te verliezen in de werelden van bijvoorbeeld een Halo, God of War en Final Fantasy.
Als je een vorm van Autisme hebt kan dit soms tegen werken maar je kan in de kleinste dingen rust vinden. Zo heb ik dat dus met games, films en series. Om je in werelden te dompelen waar je zelf de controle hebt over de wereld en het verloop van de wereld is het mooiste wat er is.
Ik ben erg dankbaar dat ik het team van That’s Gaming heb mogen versterken en dat ik daardoor ook mijn visie op games kan beschrijven. Ook ben ik iedereen dankbaar die het mogelijk heeft gemaakt om te zorgen dat ik geworden ben wie ik ben. Want iemand met Autisme is niet minder als iemand anders maar heeft net dat beetje steun nodig waar een ander dat niet nodig zou hebben.