In de acht jaar sinds de release is Cities: Skylines toch wel een lichtpuntje geweest voor mij, nooit was er een citybuilder die ik nog zo lang speelde. Simcity was vroeger de standaard en daarna kwam Cities, een game met een shitload aan DLC en mods.
Cities: Skylines II is dan eigenlijk een flinke stap voorwaarts, er zijn redelijk wat verbeteringen doorgevoerd, maar ideeën die in deel 1 geïntroduceerd werden via betaalde DLC, zijn dan weer niet mee genomen. Neem een universiteitscampus, natuurgebieden, festivals etc.
Helaas voelt Cities Skylines twee wat anders, het voelt meer als een excuus om oude DLC opnieuw uit te brengen met betere graphics. Cities: Skylines, ondanks al zijn functies, begon te voelen als een dozijn verschillende ideeën vastgeniet aan een gammel frame. Nu zijn veel van zijn concepten slim gestroomlijnd. Wegen, de kwelgeest van vele nieuwkomers, zijn veel intuïtiever, en je hoeft niet langer overal pijpen te plakken om het water te laten stromen. De pijpen, stroomvoorzieningen, zitten vast aan de wegen en daardoor bouwt het een stuk makkelijker.
Je kunt veel in deze game, je kunt erg gedetailleerde steden bouwen… als je de ontwerpvaardigheden hebt, iets wat ik soms wel zou willen hebben. Cities: Skylines II maakt een sterke eerste indruk. Het laadt sneller dan zijn voorganger, de interface is schoon en intuïtief, en tutorials leiden je door de basis van stroom, riolering, en andere essentiële zaken die deel 1 grotendeels aan jou overliet om uit te puzzelen. Het inwerkproces is hier soepeler.
Het vervolg is een grote sandbox, je wordt als speler aangemoedigd om een reeks mijlpalen te bereiken door je bevolking te laten groeien en burgers tevreden te houden. Om dit te doen, moet je residentiële, commerciële en industriële zones in evenwicht brengen terwijl je diensten levert en je cashflow positief houdt. Je burgers zullen meer woningen of kantoorruimte eisen naarmate hun behoeften veranderen, en je zult een paar logische regels moeten volgen, zoals het feit dat niemand naast een kolencentrale wil wonen. Daarbuiten ben je vrij om je eigen perfecte stad te scheppen.
Mijlpalen ontgrendelen nieuwe bevoegdheden, zoals de mogelijkheid om recyclingwetten aan te nemen of grotere leningen af te sluiten. Ze geven je ook vergunningen om meer land te kopen, en ontwikkelingspunten om speciale gebouwen te ontgrendelen. Belangrijke infrastructuur zoals busdepots en brandweerkazernes worden automatisch beschikbaar na verloop van tijd, maar je kunt ervoor kiezen om je stad te focussen op het worden van een educatief centrum of groene energieparadijs. De keuzes die je kan maken zijn echt bijna eindeloos, je kan alle kanten op, zolang je je burgers maar tevreden houdt.
Het punten systeem is leuk bedacht, maar heeft ook zijn min punten, want hoezo als ik mijn ziekenhuis vrijspeel, kan ik dezes nog niet betalen. Het had wat meer in balans kunnen zijn. Nu speel je soms spullen vrij, waar je eigenlijk nog helemaal geen geld voor hebt.
Ontwikkelingsbomen bieden je flexibiliteit in het bouwen van je stad, maar sommige paden zijn stiekem belangrijker dan andere. Cities: Skylines 2 is geweldig in het uitleggen hoe en waarom je moet bouwen wat je ontgrendelt, maar de vraag wat je moet bouwen en op welk moment is wat verwarrend. Het heeft ook geen zin om een bepaald deel gecentraliseerd te gaan bouwen, dit omdat bewoners dan gaan klagen.
Ik ben er onderhand achter dat ik de mensen niet alles kan geven wat ze willen. Ook als ze alles hadden, waren ineens hun eigen huizen te duur. Soms snapte ik er niks van. Dan zag ik mijn geldberg alweer slinken. Het had handig geweest als je wat meer begeleiding kreeg over het hoe en wat met geld verdienen.
Toch is de kerngameplay solide tot het punt van verslavend. Het is enorm bevredigend om een dorp dat niet eens een brievenbus heeft te transformeren in een metropool met een eigen ruimtecentrum. Het tempo van de mijlpalen zou misschien kunnen worden aangepast – soms zat ik gewoon te wachten tot er nieuwe gebouwen ontgrendeld werden – maar dat ik zo gretig was naar meer zegt op zichzelf al iets.
Iets wat opvalt is dat de huizen veel al het zelfde zijn, ze zijn wel gedetaileerder dan in deel 1, maar het zijn er maar een paar. Op een heel woonblok zal je vaak dezelfde vorm huizen tegen komen. Mocht dat je niet boeien, dan is dat natuurlijk top, maar het viel mij zomaar op. Wel is er de optie om te wisselen in bouwstijl, Noord Amerikaas vs Europees. Maar soms leek het vraag niveau niet echt te kloppen, ik had een grote wijk met lage drukte, middelmatige drukte en hele drukke wijk. Maar de balk voor lage drukte bleef immens hoog, ik kon de vraag niet aan. Wat mooi is om te noemen is dat het niveau van detail erg indrukwekkend is, zoals gezegd zal je veel dezelfde daken zijn, maar deze zien er wel beter uit.
Een mooi stukje voortgang in efficiëntie is de enorme omvang van gebouwen zoals stortplaatsen, begraafplaatsen en scholen. Deze zijn zo groot dat je hele wijken om hen heen moet plannen, en veel kunnen worden uitgebreid met nieuwe vleugels en functies naarmate je stad groeit. Vreemd genoeg strekt deze aandacht voor schaal zich niet uit tot de gespecialiseerde industrieën die je economie zullen ondersteunen; mijn bosbouwimperium, dat tonnen en tonnen hout produceerde, werd vertegenwoordigd door een paar hutten en een enkel voertuig. Cities: Skylines II legt ook meer nadruk op de mensen die je stad bewonen, waardoor je individuele burgers van geboorte tot graf kunt volgen en economische demografie in detail kunt bekijken. Sommige van deze functies voelen als nieuwigheden, maar andere – zoals het feit dat burgers nu hun auto’s parkeren in plaats van ze uit hun zakken te halen – helpen om je stad levendig te maken. Het is leuk om gewoon achterover te leunen en te kijken hoe alle kleine stukjes die je hebt geplaatst met elkaar omgaan.
Het spel is gewoon nog niet helemaal af. Paradox Interactive staat erom bekend dat het titels publiceert in een onstabiele staat, en Cities: Skylines II is helaas geen uitzondering. Mijn PC is echt geen langzame computer, met de nieuwste videokaart erin, maar het spel heeft soms echt even nodig en ik draai niet eens op max resolutie. Dit is trouwens puur omdat ik anders dat ding hele tijd hoor zoemen. Het is jammer dat dit soort dingen, of vastlopers, freezes, niet gefixed zijn voor deze uitkomt. Het spel is gewoon nog niet helemaal af. In wat ofwel een glitch of een zeer vreemde ontwerpkeuze was, stond Cities: Skylines II soms op nieuwe bedrijven en woningen waren open, zelfs al stonden er nog bouwkranen op hun voetafdrukken. Op een gegeven moment had ik een hele buurt van kranen die zogenaamd bewoond werden door productieve burgers. Een combinatie van herladen, grafische aanpassingen en wachten loste het probleem op, maar het was een schokkende eigenaardigheid.
De game heeft daarnaast echt een hele vette dag/nacht cyclus, maar deze neemt daarbij ook de seizoenen mee. Het is echt vet om te zien, zo is het lekker donker en alle lichtjes staan aan, vervolgens ligt anders onder de sneeuw. Ondanks de minpuntjes en gebreken is Cities: Skylines 2 een heerlijke city builder. Het wachten is op wat patches en fixes en dan heb je misschien wel de beste city builder die ooit hebt gespeeld.