Avatar, bekend van de filmreeks, is een franchise die een zekere genegenheid vereist. De eerste film bracht vernieuwing en een meeslepend verhaal met zich mee, terwijl The Way of Water, hoewel vermakelijk, een andere invalshoek koos. Nu is er een nieuwe game in het universum, die zich afvraagt of deze dezelfde impact kan hebben als het baanbrekende origineel.
Misschien vraag je je af of de game een connectie heeft met de film en hoe dit zou werken. Geruststellend kan ik melden dat dit niet het geval is. De game begint acht jaar vóór de film, waar we Na’vi-studenten ontmoeten die uit hun clan zijn gehaald en door de RDA worden overtuigd van hun vermeende verbanning. De Na’vi laten zich niet bedriegen, proberen te ontsnappen en dit heeft ingrijpende gevolgen. Na een tijdsprong bevinden we ons na de filmgebeurtenissen, waar RDA is teruggedrongen. De game begint dan in het begin, met RDA die opnieuw probeert Pandora te veroveren, en het is jouw taak om hen tegen te houden.
Frontiers of Pandora vertaalt de Avatar-filmserie naar een videogame, een ambitieuzer project dan de eerder ontvangen Avatar: The Game uit 2009. De 2023-revisie is een groter succes, mede dankzij de expertise van Massive Entertainment, bekend van Tom Clancy’s The Division. De open-wereldstructuur van Ubisoft past perfect bij Avatar, met elementen zoals het maken van voorwerpen en het opbouwen van reputatie die passen bij de Na’vi-cultuur.
In de game vlieg je op een Ikran over Pandora, en hoewel sommige gameplay-elementen formulematig lijken, past Massive ze zorgvuldig aan, aan het ethos van het Na’vi-ras. Bijvoorbeeld, het plukken van een vrucht activeert een minigame om respect voor de heiligheid van de planeet te tonen. Pandora zelf is een meesterwerk in het open-wereldgenre, met gedetailleerde flora die het landschap siert. Missies geven geen exacte markers, maar stimuleren spelers om de wereld en het daarbij horende ecosysteem te verkennen en te begrijpen.
Frontiers of Pandora komt het beste tot zijn recht als een wildernis overlevingsspel. De serene momenten waarin je leeft als een Na’vi, zoals het vangen van energieherstellende vissen tijdens een vlucht op een Ikran, zijn memorabel. Helaas wordt de ervaring enigszins verstoord door een verwarrend energiebeheersysteem dat vereist dat spelers constant maaltijden tot zich nemen.
Ondanks de sterke punten in het Na’vi-gecentreerde ontwerp, voelt de game teleurstellend aan in andere aspecten, met name in het geforceerde first-person schieten à la Far Cry. De game weet volgens mij soms niet echt welke kant het op wilt. Het is ook het bekende recept van Ubisoft, dat we kennen uit Far Cry. maar de game is dat dus niet. Hoewel het Na’vi-design inventief is, voelen de actiemomenten als een vreemde toevoeging uit een ander spel, wat afbreuk doet aan de algehele samenhang van het Avatar-universum. Al met al speelt de game echt vet en ziet het er geniaal uit. Avatar Frontiers of Pandora is een game voor fans van het genre, maar ook voor mensen die van een goeie game houden. De wereld is immens groot en heeft genoeg te ontdekken. Voor de fans, maar ook mensen die heerlijk willen roamen in een immens grote wereld is deze game een mooi succes