Het is weer zover. Roland Emmerich, de regisseur die vooral bekend is van de Independence Day-films, is terug met dit keer een naar waarheid verteld verhaal over het kantelpunt in de strijd tussen Amerika en Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Is het net als Independence Day: Resurgence een vreselijke film geworden of kan deze regisseur toch een redelijke film maken? Vind het uit in mijn recensie van de film Midway.
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen en vertellen dat deze film bij lange na niet zo slecht is als eerder genoemde Independence Day deel 2. Deze film zit veel beter in elkaar en dan met name aan de verhaalkant. Deze film begint vier jaar voor de Japanse aanval op Pearl Harbor met een goede inleiding van het karakter van Patrick Wilson die in Japan is voor een ontmoeting met twee Japanse generaals. Daarna schakelt de film vier jaar verder naar het moment vlak voor de aanval op Pearl Harbor. Dit blijkt maar een voorproefje op wat de film daarna allemaal te bieden heeft aan actie, goed acteerwerk en een goed en interessant verhaal.
Wat vooral goed was aan het verhaal is dat het grootste gedeelte van het verhaal niet verzonnen is en vooral waarheidsgezind is. Dit vond ik een goede insteek, omdat je hierdoor als kijker eerder geneigd bent de personages te volgen dan wanneer het verhaal voor het grootste gedeelte verzonnen was. Ook vond ik het goed dat het verhaal van twee kanten verteld werd en niet alleen maar van Amerikaanse of Japanse kant. Deze insteek zorgde ervoor dat het verhaal tweedimensionaler werd en dat je voor zowel de Amerikanen als de Japanners sympathie had.
Ik vond het acteerwerk erg goed, vooral Ed Skrein (Deadpool) als piloot Dick Best, Woody Harrelson (Zombieland, Hunger Games trilogie) als admiraal Chester Nimitz en Patrick Wilson (The Conjuring films) als admiraal Edwin Layton, speelden hun rollen met verve.
Ik kon niet geloven dat deze film van dezelfde regisseur als Independence Day was. Oke, soms zie je het wel, vanwege de over de top actie, maar over het algemeen viel het niet echt op. Want deze film was erg goed geregisseerd en dat zie je vooral uitkomen in de actiescènes, maar ook in de scenes waarin niet zoveel gebeurde. Ook zat het tempo er goed in, waardoor de film niet voelde dat hij 138 minuten duurde. Dit kwam vooral door de geweldige actie en dus ook het acteerwerk, waardoor de film nooit saai was. De actie zat erg goed in elkaar en voelde echt aan. Wat ik iets minder vond heeft dan wel met de actie te maken, maar dan vooral met sommige special effects, die voelde soms best nep aan, maar dit stoorde geen moment.
Ik zou je deze film dan ook zeker aanraden, vooral als je geïnteresseerd bent in de Tweede Wereldoorlog, is dit zeker een film die je moet zien, ook vanwege de actie, het verhaal en het fantastische acteerwerk.