Zou South Park ooit werken als een live-action film? Dat heeft de debuterende regisseur Gene Stupnitsky zich vast afgevraagd en hij is niet de enige. Het verschil is dat de meeste South Park-fans geen positieve gedachtes krijgen krijgen bij die vraag, terwijl Stupnitsky aan de slag is gegaan en (on)bewust heeft bewezen dat zoiets prima kan werken. Het resultaat is een hilarische komedie rondom drie naïeve kinderen en een potje drugs.
Kinderen zijn naïef en maken domme keuzes, omdat het leven hen nog weinig heeft laten ervaren en zo leren te vallen en opstaan. En water is nat. Max (Jacob Tremblay), Lucas (Keith L. Williams) en Thor (Brady Noon) zijn al jaren beste vrienden, terwijl ze inmiddels in groep 8 zitten. Dat betekent dat de jongens totaal geen kinderen meer zijn natuurlijk en dat het zo langzamerhand eens tijd gaat worden om meisjes te kussen, al hebben ze dat natuurlijk ‘al honderden keren gedaan’. Zo zijn ze uitgenodigd voor een feest waar Max ‘zeker weten’ dat hij Brixlee (Millie Davies) gaat zoenen en vanaf dat moment is dat het belangrijkste in de wereld van deze jochies.
Natuurlijk verloopt de rest van de dag alles behalve op rolletjes en raken ze betrokken bij allerlei situaties met volwassenen, al interpreteren ze de volwassenen-wereld totaal op de manier kinderen doen. Ik wil hier niet teveel verklappen, maar als je de aflevering ‘Proper Condom Use’ van South Park hebt gezien dan weet je een beetje wat je kunt verwachten. Ondertussen worden ze achterna gezeten door Hannah (Molly Gordon) en Lilly (Midori Francis) die een avond vol XTC hadden gepland, maar deze moeten uitstellen omdat de jongens ermee vandoor zijn.
De grappen komen voorbij op hoog tempo en worden hilarisch neergezet door de getalenteerde cast. Veel humor is gebaseerd op de naïviteit van kinderen in groep 8 en dat wordt nergens vervelend. Dat is niet helemaal gek natuurlijk, omdat South Park al 22 jaar lang grotendeels draait om precies die grappen. Hoe grappig de geschreven grappig ook kunnen zijn, ze zouden in het niet vallen zonder een goede timing en toon en daarin schitteren deze jonge acteurs.
Zoals eerder gezegd is Good Boys de eerste film van regisseur Gene Stupnitsky en hij laat zien dat hij veel gevoel voor timing heeft en niet te beroerd is om risico’s te nemen. Toch komt de film niet helemaal uit de lucht vallen; Evan Goldberg en Seth Rogen hebben deze geslaagde komedie geproduceerd en samen hebben ze films op hun naam staan als Superbad, Pineapple Express en The Disaster Artist.
Good Boys is vooral hilarisch voor fans van South Park en ik sluit niet uit dat niet-fans best hier en daar kunnen lachen om wat zich allemaal op het scherm afspeelt. Je moet het vooral geen probleem vinden dat de jongens bijvoorbeeld zwaaien met een dildo als een zwaard, vloeken bij de vleet en al die fouten maken die jij vast ook hebt gemaakt op die leeftijd. Het mooie is dat de film uiteindelijk juist een goede voorlichting geeft over bepaalde aspecten die je als jong mens gaat tegenkomen in je leven en dat maakt dat de film zeker niet zonder reden tegen heilige huisjes aanschopt. Of je nu voor of tegen politieke correctheid bent; een film als Good Boys is af en toe even nodig om de boel weer op scherp te zetten.