2016 was het jaar dat de wereld kennis maakte met The Division, een looter shooter van Ubisoft. Het was ook meteen een regelrechte klapper, met goeie DLC, strakke gameplay en mooie graphics. De setting toen, New York. Het is 2019 en The Division 2 is gereleased, we zijn inmiddels verhuisd naar Washington D.C.
Na het debakel van Anthem enkele weken geleden, waar ik me toch zo op had verheugd, kwam ineens een beta voor The Division 2. Ik had door omstandighedende voorgaande beta gemist, dus voor mij een mooi moment om even te kijken of deze game mijn tijd zou gaan opslurpen. We hebben deze beta sessie dan ook even in de livestream geknald, de beta beviel ons zo goed dat het wachten enkel maar steeg.
Ondertussen al meer dan genoeg uren in de game zitten, maar de game behoudt een soort aantrekkingskracht waardoor ik steeds weer verder wil. Het is zo een spel waarvan je zegt, okey, we doen nog 1 missie en drie uur later zit je nog.
De game start zeven maanden na de gebeurtenissen van Deel 1 en we vinden ons dus dit maal in een zwaar gehavend Washington D.C. De sneeuw heeft plaats gemaakt voor de zon. Het grootste verschil in beide settings is dat ten tijde van New York we een stad vonden die net was getroffen door de ramp, waar we in D.C. een stad treffen die al meer is aangepast aan de hele situatie.
The Division 2 is een soort game dat meteen mijn aandacht heeft vaak, ik ga goed op de setting en de realistische aanpak. Tuurlijk is verdwalen in een fantasie wereld heerlijk, maar kom op. Lopen door Washington D.C. waar alles strak is nagebouwd, 1 woord, heerlijk.
The Division 2 maakt niet echt gebruikt van een verhaal lijn. Alle soldaten in de game kunnen op ieder moment hulp in roepen van jouw om zo samen de stad op te ruimen. In D.C. kom je erachter dat het SHD(Strategic Homeland Division) netwerk eruit ligt en je dient dit terug te herstellen. Kleinigheidje, de president is ook nog eens ontvoerd en deze zal natuurlijk gered moeten worden. Het gehele verhaal eindigt dan ook met de President die een speech geeft. Het verhaal van The Division 2 is dan ook niet echt heel spannend en zal je ook niet bijblijven. Het is nou ook gelukkig niet waar je de game voor hebt gekocht, des te hoger in de world tier des te leuker de game wordt.
Nee, meer nog is het de stad. Zoals ik al eerder benoemde is Washington D.C. schitterend vorm gegeven. De stad zit vol met auto’s die zo achter gelaten zijn, bussen midden op de weg; nog leuker is dat er dieren rondlopen. Door de stad heen zijn wat moerassen ontstaan, elk gebied volgroeid met zijn eigen beplanting. Heerlijk om door te wandelen en om je heen te kijken. Ubisoft heeft echt zijn best gedaan om het gevoel van verwildering over te brengen.
Tussen de Wildernis door vindt je de bekende locaties terug, het witte huis, Washington Monument, Abe Lincoln, etc. Over het Witte Huis gesproken, dit is meteen ook de plek van waaruit alles geregeld wordt, het is jouw base of operations. Het is opgedeeld in meerdere plekken en elk functioneert met zijn eigen doel. Naarmate je verder in de game komt zal het ook steeds een beetje strakken en beter uit gaan zien.
Naast het Hoofd Kwartier zit de game gewoon compleet vol. Er is genoeg te doen, even lopen door de stad en op iedere hoek kom je bijna altijd vijanden tegen, een controle punt om over te nemen of iets anders. De game heeft de naam looter shooter en daar is het dan ook echt goed in. Overal staan wel koffers, tonnen, kistjes etc vol met loot. Je vindt overal wel Echoes(holografische gebeurtenissen die zijn nagemaakt) en audio fragmenten die wanneer je goed luistert naar een locatie sturen, je wilt wel op onderzoek gaan want je vindt er vaak wel iets waardevols. Ook het jagen op Bounty’s brengt je naar alle hoeken van de stad, hierdoor zie je nog meer en raak je nog verder aangetrokken tot de stad. De stad is nooit leeg of uitgespeeld, er is altijd iets nieuws te ontdekken voor je.
De game dompelt je onder in Loot, het is er niet constant, maar wel met goede regelmaat. Om de zoveel minuten vindt je wel iets nieuws, zeker als je even niet de missie lijn volgt maar een deurtje in gaat of dat ene steegje induikt. Voor je wapens heb je ruime keuze, zo kan je kiezen op hoe sterk wil je dat hij is, de afstand die het wapen kan schieten of wil je juist dat hij snel schiet. Je kan dus lekker kiezen tussen Damage, Firing Rate(RPM) en magazijn grootte. In het begin van de game is dit nog vrij easy en makkelijk, ik pakte steeds het sterkste wapen en dan komt het wel goed. Eenmaal level 30 veranderd het hele gear systeem even, het draait nu meer om het getal naast je wapen, je Gear Score. Elk stuk gear heeft zijn eigen score, het draait namelijk nu niet meer om welk level je bent in de game, het draait erom hoe goed is de gear die je draagt.
Je kan je wapens geheel afstellen op de speelstijl die jij hanteert, wil jij juist lekker dichtbij komen en alles kapot knallen, kies je voor bijvoor een Light Machine gun met een Shotgun. Voor de lange afstand kill kan je dan weer kiezen voor een Sniper of Marksman Rifle. Ik zelf koos voor een lange afstand wapen, marksman rifle, dit omdat deze vrij snel op elkaar kan schieten met een hoge output, daarnaast had ik of een assault of een LMG bij me. Zo kon ik ook mijn mannetje zijn bij de wat grotere groepen.
Het houdt hier nog niet op voor je gear. Zo zijn er genoeg customizations beschikbaar. Je kan snel diverse mods toevoegen aan je gear of skills, voor je wapens zijn dit bijvoorbeeld scopes en magazijnen, deze verbeteren de specs van je wapen, hierdoor kan je hem nog meer toespitsen op jouw speelstijl. Sommige wapens bevatten ook nog extra perks, zo kan het soms voorkomen dat een zwakker wapen toch beter is dan die ene sterkere. Dit juist omdat deze extra perks geeft. Ik heb nog niet heel veel aandacht hier aan gegeven, ik was meer bezig met steeds me gear score te verhogen, dan dat ik de juiste setup wou creëren.
Ubisoft liet al weten dat ze eerst de Endgame hadden voor de game. De game is opgebouwd in lagen, deze kan je zien als ervaring in de game. Je werkt je op naar level 30, daarna knal je door naar World Tier 1,2,3,4 en recent is 5 toegevoegd. De game groeit met de ervaring die jij mee krijgt. Je start met de main missies in de game en voltooi wat taken die je tegenkomt in de wereld, deze bestaan uit het over nemen van Control Points, stoppen van executies of je pikt een supply drop op. Naarmate de game loopt speel je steeds meer vrij, van het Craften, PvP modi en natuurlijk de Dark Zone. Naarmate je verder komt komen ook de Strongholds beschikbaar, door ze alle drie te pakken stijg je naar World Tier 1.
Nu is het mogelijk om te kiezen uit de drie specialisaties, Survivalist, Demolitionist, en Sharpshooter . Elke specilisatie komt met zijn eigen Signature wapen. The Survivalist draait om ondersteuning en het controlleren van de omgeving, Demolitionist is zoals je denkt vol erin, en de Sharpshooter draait om de lange afstand. Als je deze eenmaal unlocked hebt kan je deze skill tree ook weer uit breiden. Je Signature wapen is vrij krachtig, maar de munitie is schaars. Kies dus goed wanneer je deze gebruikt.
Het is makkelijk gedacht dat de ervaring en de groei van de game inhoudt dat je de strongholds steeds weer opnieuw doet tot je niet meer kan. Gelukkig is dat niet het geval, nadat je deze hebt overgenomen veranderen je control points weer en alle strongholds ook. Deze zijn nu in handen van de Black Tusk, een nieuwe groepering die ineens drones en robots in zet in het gevecht. Je main missies zijn ook overgenomen en dienen overgespeeld te worden. Deze zijn ook een deel aangepast en kistjes die er lagen zijn verplaatst. Ik dacht heel slim de plekken te hebben onthouden, helaas had ik er niks aan. Ook de Strongholds zijn overgenomen en dienen weer verslagen te worden, door er 1 te verslaan stijg je in World Tier. De Control Points zijn nu dynamisch geworden, deze dien je over te nemen en kunnen daarna weer terug gepakt worden. Je komt groeperingen tegen onderweg die op weg zijn naar een control point om deze over te nemen. De game blijft je op deze manier uitdagen en wordt ook steeds moeilijker. Je wordt ook steeds beter, de speelstijl veranderd iedere keer in een andere richting waardoor je snel moet aanpassen. Het is uitdagend en erg verslavend.
Doordat ik begonnen was met Anthem voelde The Division 2 voor mij als een verlichting. Dit was zoals ik een looter shooter graag zie. Goede en strakke combat, leuke en uitdagende gameplay. Je kan zien dat Ubisoft terug heeft gekeken naar het eerste deel met de vraag, wat kunnen we verbeteren zodat mensen doorknallen naar de Endgame. Het antwoord, houdt de game dynamisch en uitdagend. En dat is toch zo goed gelukt. The Division 2 is hoe je een looter shooter maakt.