Toen Assassin’s Creed Unity uitkwam, werden de eigenaren van de Playstation 3 en Xbox 360 niet vergeten, als laatste lofzang werd Assassin’s Creed Rogue uitgebracht. Rogue was de derde game in de lijn van naval combat en het verhaal van de Kenway’s. Rogue gaat over een Assassins die uiteindelijk rogue gaat en een tempelier wordt. Echter is de vraag hoe hij deze verandering heeft doorgaan, waarom wordt een Assassin een tempelier en hoe ziet dat eruit? Die laatste vraag is belangrijk, want deze game is een remaster van een game uit 2013. Dus, is Rogue nog steeds een geweldige game, of valt die een beetje in het niet dankzij Assassin’s Creed Origins?

Gameplay

Het is lastig om Assassin’s Creed Rogue te bekijken als een remaster, want de gameplay is net zoals de oude Assassin’s Creed games, aanvallen, counteren, aanvallen, duiken en je vijanden afmaken. Rogue was een prima game in 2013 namelijk, de formule uit Black Flag was beter geworden omtrent de naval combat en de gevechten waren net zoals in Black Flag en alle games daarvoor. Toch voelt Rogue als heel veel stappen terug ten opzichte van Origins. Het was wennen dat ik niet elke rots, boom of muur op kon klimmen, omdat de game gewoonweg niet wilde dat je daar aan het klimmen was, terwijl in Origins je kan klimmen en klauteren waar je wilt. Is de gameplay dan slecht? Nee, absoluut niet! De gameplay is voor oude Assassin’s Creed games gewoon goed, maar als je het nieuwe gewend bent, is terugkeren naar het oude gewoon ontzettend lastig. De besturing valt dus ontzettend tegen en kan zelfs soms frustrerend zijn als je te voet bent, het voelt verouderd aan en dat doet Rogue op dit moment niet ten goede.

Wat wel heerlijk is om weer te doen is je boot pakken en andere boten aanvallen. Origins heeft duidelijk afgekeken van deze combat en is daarom ook ontzettend vergelijkbaar. Toch vind ik de naval combat in deze game beter uitgewerkt, omdat simpelweg deze game draait om de gevechten op zee. Een hele vloot neerhalen met je eigen schip voelt nog steeds heerlijk aan en het upgraden van je boot om hem sterker te maken is nog steeds fijn om te doen. Daarnaast voelen de gevechten op zee nog vloeiender aan door de betere graphics en had ik het idee dat ik verder kon kijken dan de versie uit 2013, zodat ik sneller kon plannen wat ik wilde doen qua aanval.

Daarnaast zijn de oude missies weer terug waar wij ons altijd zo dood aan geegerd hebben, de volgmissies. Deze missies moest ik vroeger wel 10x opnieuw doen, omdat ik toch weer gespot werd, of dat ik te ver uit de buurt was, of die mensen niet op die manier mocht volgen. In Origins hebben we deze missies amper gezien en als ze er waren, waren ze nog goed uitgewerkt ook. Hier in Rogue is het weer een frustratie alom, tuurlijk, volgen in prachtige 4K is fijn, maar alsnog is het vervelend, repetitief en totaal niet plezierig om door deze missies heen te komen.

Het verhaal

En toch ben ik blij dat Rogue een remaster heeft gekregen, want het verhaal is een van de meest interessantere uit de hele serie. Shay, de hoofdrolspeler, scheidt zich namelijk snel af van de Assassin’s Brotherhood om een tempelier te worden en daarom is het zo interessant. Je ziet alles een keer uit het perspectief van een tempelier en dat ook de Assassin’s Brotherhood fouten heeft en helemaal niet zo geweldig is als de games soms laten zien. Het is vooral heel gaaf om te zien wanneer Shay beslist dat de brotherhood het niet voor hem is. Dit zal je snel zien als je op missie bent in Spanje. Een missie laat zien dat mensen redden soms niet kan en dat de Assassin’s soms niet altijd mensen willen redden..

Het hedendaagse verhaal is dan weer een stap terug ten opzichte van Origins. Het is namelijk weer first person en het voelt eerder als een obstakel in de game, dan als een toevoeging. Tuurlijk krijg je wat achtergrond informatie over bepaalde dingen, maar sinds deel 4 is er al een probleem met de hedendaagse wereld en Rogue maakt dit niet beter.

De graphics

Voor mij was Rogue vooral interessant vanwege de grafische update, zal de tempeliers game die al jaren een warme plek in mijn hart had er nog beter uitzien dan voorheen? En dat antwoord is ja. Ik heb Rogue mogen reviewen op de Xbox One X, waardoor ik Rogue heb gespeeld in native 4K. De game en de omgevingen zien er scheper uit dan voorheen en de draw distance lijkt ook wat verbeterd. De gevechten laden sneller en hebben minder last van frame rate drops, waardoor de game nog soepeler loopt dan voorheen. Toch verbaast het me dat de game maar op 30FPS draait en niet hoger, ik had verwacht dat de Xbox One X en PS4 Pro toch wel meer hadden aangekund.

Toch is de game niet zo mooi als Origins en de game is binnen iets minder dan 5 jaar toch snel verouderd. De game ziet er wel leuk uit, maar lang niet zo goed als hedendaagse games en zeker niet in vergelijking met prachtige games als Origins.

Conclusie

Assassin’s Creed Rogue Remasterd is fijn om naar terug te keren, alleen al voor het verhaal. Toch speelt het mee dat de game niet zo vloeiend en gepolijst is als Assasin’s Creed Origins. Daarnaast is de game 4K, maar zijn de graphics outdated en heeft Origins deze remake niet veel goeds gedaan. Daarnaast is de frame rate lock op 30fps jammer, want dit had wel hoger mogen zijn met de krachten van de Xbox One X en Playstation 4 Pro. De naval combat blijft wel een genot en deze game speelt zich daar ook het meeste in af, dus dat is zeker een pluspunt. Is de game ronduit slecht? Nee absoluut niet, het verhaal is vernieuwend, goede elementen keren terug, maar door de komst van Origins is Rogue Remastered een paar stappen terug, maar voor Assassin’s Creed fans zal ook deze game een must have zijn.