The Last Guardian kwam dan eindelijk uit, na negen jaar en een console wissel was het dan eindelijk zover. Het is de derde titel van de bedenker achter Ico en Shadow of the Colossus en de game begon zelfs een beetje mythische te worden, sommige spelers dachten dat hij er nooit zou komen.

We spelen de game met een sandaal dragend jongetje(Ishikawa), deze wordt wakker, bedolven onder de tribal tatoeages, in een ondergrondse kerker naast een enorm wezen, dit was ooit de beschermer van deze plek, vast gebonden en bloedend treffen we deze aan. Samen moeten ze een bond zien te vormen om te ontsnappen uit de stad. Om verder te gaan dien je Trico te roepen en aan te sturen, dit doe je door handgebaren of snoepjes te geven, hiermee krijg je uiteindelijk de band die je nodig hebt, zo kan je daarna bij hoger gelegen richels, spring je van hoge gebouwen om zo de vleugels van Trico vast te pakken. Dit deel van de game, het samenwerken met de AI lijkt het deel waarop de game de vertraging heeft opgelopen, het is namelijk niet geheel irritatie loos. Trico luisters soms niet of doet heel iets anders dan wat je verlangt.

Daarnaast is de animatie van Trico erg goed om te zien, het dier is deels vogel, kat, hond en rat, hij beweegt dan ook met de elegantie van een huisdier. Het houdt daar dan ook bij op, het helpt wel bij het creëren van een band tussen speler en dier, het moment dat je van grote hoogte springt en Trico je vangt is dan ook iets om bij je te dragen.

Het sleutel element van de game zijn de puzzels, er zit een heerlijke diepte in de game als het hierom gaat. Hints vindt je in de omgeving om je heen. Een voorbeeld is dat je Trico het water in dien te lokken, hierdoor stijgt het niveau en kan je bij de ladder. Zo zul je ook een gebouw tegen komen waarin je wil klimmen om verder te komen, om er daarna achter te komen dat Trico er met gemak overheen springt. Het is iets nieuws, iets wat ik niet eerder zag in games.

De game draait voornamelijk om jouw en Trico, verzorg het, aai het, en zorg ervoor dat hij kalm blijft. Jij bent zijn Guardian en hij de jouwe. Het spel laat zich daarnaast lekker spelen met een kleine irritatie hier en daar.

Het camera werk is toch wel het meest irritante punt uit de hele game, deze doet net niet wat jij wil. Daarnaast is de game grafisch geen hoogstandje, het laat zich eruit zien alsof je op een vorige generatie speelt. Haal de game omdat je wil puzzelen of omdat je iets anders wil.