Als het om nieuwe RPG titels gaat staat Pim natuurlijk vooraan de rij. Toen wij de mogelijkheid kregen om de game Trinity Trigger uit te mogen proberen stond ik vooraan de rij om deze uit te mogen proberen. Na een flinke tijd in deze RPG gezeten te hebben vond ik het tijd om een review te maken. Het team achter Trinity Trigger is een talentvol team dat bestaat uit FuRyu, XSEED Games en Marvelous. Het team bestaat onder andere uit de wereld bouw artiest Yki Nobuteru die bekend is van zijn werk aan Secret of Mana, Raita Kazama die bekend is als character designer van onder andere Xenoblade en de scenario schrijver van Octopath Traveler Yura Kubota, en nog veel meer bekende artiesten.
Het verhaal in Trinity Trigger draait om Cyan, een avonturier die ruïnes onderzoekt voor schatten en alles doet om zijn familie te helpen. Tijdens een van zijn avonturen vind hij een wezen die een Trigger is. Dit wezen kan zichzelf veranderen in een wapen. Na dat Cyan de Trigger heeft ontmoet gaat hij op reis samen met twee metgezellen die hij op zijn reis ontmoet genaamd Elise en Zantis. Cyan komt er achter dat hij de Warrior of Chaos is en het op moet gaan nemen tegen de Warrior of Order.
Het verhaal van Trinity Trigger heeft veel te bieden maar brengt helaas niet heel veel. Op sommige momenten in het verhaal voelt het geforceerd aan dat de karakters met elkaar gaan praten en is het totaal onnodig. De wereld is in gevaar je wil de monsters verslaan en de karakters hebben lolletjes met elkaar heel apart op sommige momenten. Helaas zie je de twisten in het verhaal ook al van verre aankomen dit maakt het allemaal net iets minder.
De gameplay van Trinity Trigger lijkt op die van een top-down dungeon crawler. Je bespeelt één van de drie karakters met al hun vaardigheden maar kunt ook met een druk op de knop switchen tussen de karakters. De karakters die je niet bestuurt helpen ook mee in de gevechten alleen zijn ze niet al te slim. Zo zullen ze vaak achter muren staan en dan als een gek beginnen om tegen de muur aan te slaan. Ook bij baas gevechten staan de medekarakters vaak meer in de weg dan dat ze daadwerkelijk een functie hebben en zullen ze ook vaak doodgaan omdat ze op de verkeerde plaats op het verkeerde moment staan.
Het voordeel aan de game is dat je de game gewoon met één levend karakter uit kan spelen. De keren dat ik het game over scherm heb gezien zijn op 1 hand te tellen.
Wat wel leuk aan de game is is dat je veel mogelijkheden hebt om je wapens aan te passen. Je kunt in je reis veel stat-boost glyphs vinden die je op je wapens kan zetten en die zorgen bijvoorbeeld dat je meer schade kan doen, meer verdediging hebt of dat je minder snel vergiftigd word. De mogelijkheden zijn eindeloos.
De game ziet er grafisch wel oké uit. Het is geen hoogvlieger op grafisch gebied maar past goed bij de stijl van de game. Helaas zien de omgevingen er allemaal wel veel van hetzelfde uit.
Conclusie
Trinity Trigger is een leuke RPG die je als tussendoortje kan spelen. De game is in een kleine 20 uur uit te spelen en dan heb je het ook wel gehad. De game was beter geweest als het verhaal had gedraaid om één karakter want de medekarakters zorgen ervoor dat je wat irritaties krijgt. Op het gebied van verhaal is de game wisselend. Het verhaal is redelijk maar je ziet alles al aankomen wat er gaat gebeuren. Voor de rest is het een leuke game die erg als een game aanvoelt als The Legend of Zelda van vroeger qua top-down gevechten alleen dan in een mindere uitvoering.
