Op 17 maart stond ik in het iconische Forest National in Brussel om voor het eerst in mijn leven WWE Raw live mee te maken. Een ervaring die ik elke WWE-fan zou aanraden: er gaat niets boven het zien van je favoriete Superstars in actie, live in een volgepakte arena. Mijn droom blijft natuurlijk ooit nog WrestleMania bij te wonen, maar goed — terug naar het heden, want deze maand was het ook tijd voor iets anders: WWE 2K25!
WWE 2K25 verschijnt in twee edities: eentje voor PS5 en Xbox Series X|S, en een ‘last gen’/PC-versie. Het grootste verschil tussen die versies? De toevoeging van The Island, exclusief voor de huidige generatie consoles. Zelf heb ik de game gespeeld op PlayStation 5, en ik neem je mee in mijn ervaring om te bepalen of WWE 2K25 zichzelf mag kronen tot een van de beste worstelgames ooit.
Waar WWE 2K24 al een grote stap vooruit was ten opzichte van 2K23, is WWE 2K25 opnieuw een verbetering. Zo zijn de mogelijkheden in Guest Referee-wedstrijden flink uitgebreid: waar dit eerder alleen kon in One-on-One matches, is het nu mogelijk in verschillende match types — zelfs in Hell in a Cell! Chain Wrestling maakt zijn comeback (wat eigenlijk nooit had mogen verdwijnen) en er zijn allerlei nieuwe match types toegevoegd, zoals Underground matches en nieuwe omgevingen zoals de WWE Archive. Elk nieuw deel in de WWE 2K-serie voelt inmiddels als een logische uitbreiding op het vorige deel, zonder dat het goede van eerder verloren gaat. Wanneer je WWE 2K25 speelt, voelt het in eerste instantie als 2K24 — wat niet negatief is, want 2K24 was gewoon goed — maar als je goed kijkt, merk je dat 2K25 echt meer te bieden heeft.
Je vraagt je misschien af: wat is er dan écht beter? Is het alleen ‘meer van hetzelfde’? En toch is het antwoord ‘ja, maar wel op een goede manier’. Zo is MyRise dit jaar duidelijk beter uitgewerkt. Je moet de modus meerdere keren doorspelen om echt alles te kunnen vrijspelen, wat soms wat lang kan aanvoelen, maar tegelijk zorgt voor veel meer diepgang. Het verhaal is dit jaar sterker en het is slim van 2K om de verhaallijnen van de mannen en vrouwen te combineren in één overkoepelend verhaal. Na drie playthroughs weet je wel wat er gaat gebeuren, en ga je sneller door de content heen, maar toch is het een duidelijke stap vooruit.
Een gloednieuwe toevoeging is The Island — exclusief voor PS5 en Xbox Series X|S. Deze modus doet denken aan The City uit NBA 2K en draait erom indruk te maken op niemand minder dan Roman Reigns. Helaas voelt deze modus geforceerd en vooral als een manier om spelers aan te moedigen geld uit te geven voor cosmetische upgrades of betere stats. Het idee is leuk, maar de uitwerking laat te wensen over. Voor mij persoonlijk is dit geen blijvertje.
MyFaction, de ‘Ultimate Team’ van WWE, is ook terug van weggeweest. Waar ik vorig jaar deze modus links liet liggen, ben ik dit jaar vooral daar te vinden — maar dan wel offline, met challenges. Het vrijspelen van Persona Cards is dit jaar doelgerichter en toegankelijker, wat het leuker maakt om alternatieve versies van je favoriete Superstars vrij te spelen. MyGM is ook weer van de partij, net iets uitgebreider dan voorheen, en eindelijk online te spelen met vrienden. Let wel: online kun je geen matches spelen, enkel simuleren — wat jammer is, maar wel begrijpelijk.
De creatiemodi zijn wederom uitgebreid en bieden eindeloze mogelijkheden. Hoewel ik snel overweldigd raak door alle opties, is het indrukwekkend wat de community keer op keer weet te bouwen. Deze creativiteit houdt de game maandenlang fris en actueel.
Mijn favoriete modus blijft Universe Mode. Deze heeft jarenlang nauwelijks aandacht gekregen, ondanks het feit dat het juist de plek is waar je jouw eigen WWE-universum tot leven brengt. Dit jaar zijn er gelukkig wat verbeteringen. Zo zijn er nu promo-opties, die ondanks het ontbreken van tekst of voice acting toch meer sfeer toevoegen — het komt nu echt tot leven in je hoofd. Ook kun je eindelijk een WrestleMania opdelen in Night 1 en Night 2, net als in het echt. En dit geldt niet alleen voor WrestleMania: elke Premium Live Event kan nu uit meerdere avonden bestaan, waardoor je je eigen WWE-wereld realistischer dan ooit kunt vormgeven.
Grafisch ziet WWE 2K25 er weer net iets beter uit dan zijn voorganger. Sommige Superstars, zoals Cody Rhodes, hebben een duidelijke visuele upgrade gekregen. Ook zijn er meer cameramogelijkheden, zoals het vrij besturen van de camera tijdens een entrance, wat zorgt voor extra creatieve vrijheid. De belichting lijkt verbeterd, maar helaas geldt dat niet voor de kampioensriemen: de title belts blijven er plasticachtig uitzien, en dat begint op te vallen. Zeker als je ziet hoe mooi het WWE Championship er vorig jaar in Call of Duty: Warzone uitzag — daar kan 2K nog iets van leren.
Er is ontzettend veel te vertellen over WWE 2K25. Elke modus zit bomvol content en mogelijkheden. Denk bijvoorbeeld aan de toevoeging van Intergender matches — eindelijk kun je Dominik Mysterio aanpakken met Rhea Ripley. WWE 2K25 biedt enorm veel nieuwe features, terwijl het tegelijkertijd trouw blijft aan wat de serie sterk maakt. Toch blijven er minpunten, zoals de overmatige focus op Virtual Currency en het mislukte experiment genaamd The Island.
Maar ondanks die kanttekeningen is WWE 2K25 een must-play voor elke WWE-fan. De game is groots, diepgaand, en zit vol passie voor het worstelen. Ik weet nu al dat ik mezelf weer gek ga maken met alle uren die ik erin ga stoppen.