[vc_row][vc_column][text_block_nav title=”Intro”]JUST LIKE THAT! Na 2 jaar UFC 1 te hebben gespeeld, was het nu tijd voor de 2e ronde voor EA Sports. UFC 1 was qua graphics ene vooruitgang van UFC 3 Undisputed (van destijds THQ), maar qua gameplay zeiden vele was het achteruitgegaan en er was flink gekort op modi. Dat laatste is zeker waar, UFC 1 had te weinig vlees om zich heen om een lange adem te hebben. UFC 2 probeert het beter te doen, met UFC Ultimate Team, Career Mode, Knockout Mode, Online en Custom Events. Heeft EA Sports met UFC 2 een knockout in de eerste ronde te pakken of tikt het langzaam uit in ronde 3 door een Rear Naked Choke?
Het ziet er zo realistisch uit, meestal..
UFC 2 beloofde ons dat het er beter uit zou zien dan UFC 1 en wat heeft EA daarin gelijk. alle 250+ vechters in de game schitteren van je scherm af en lijken dan ook bijna precies op hun echte vertoning. Conor McGregor ziet er in de game geweldig uit, zijn tattoo’s zien er geweldig uit, maar ook zijn opkomst en hoe die in de octagon beweegt lijken net echt. Dit doet UFC 2 goed, het laten zien van de vechters, want UFC 2 is een van de mooiste games beschikbaar op consoles. Geen enkele andere game laat personages zo goed uit de verf komen.
Het enige nadeel is, is dat de fighters er een beetje dood uitzien. Op het moment na de wedstrijd, kijken de vechters, maar ook de referee dood uit hun ogen, alsof het gevecht van net hen weinig kon schelen. Dit doet afbreuk aan het realisme, want je verwacht als je wint, dat je met een grote big smile daar staat te wachten, voordat je arm omhoog gaat, maar het lijkt je fighter weinig uit te maken.
Daarentegen zijn de lichamen van de fighters wel ontzettend realistisch, maar ook de impacts van kicks en punches. Als jij een goeie kick in de buik van je tegenstander geeft, zal je zijn lichaam zien trillen en dit geld hetzelfde voor het gezicht. De punches voelen realistisch aan, omdat je tegenstander het ook realistisch incasseert. Daarnaast is het bloed mechanisme ongeëvenaard. Op het moment dat je veel punches of kicks geeft op het rechteroog van je tegenstander, zie je het steeds dikker worden en langzaam zal je bloed naast het oog zien druipen op het gezicht. Je voelt en ziet de pijn van je tegenstander, want je ziet wat je hebt aangericht. Iets wat weinig andere games lukt in de graphics.
Easy to pick up, hard to master
In UFC 1 was EA nog heel erg zoekende naar wat voor game het wilde zijn. Wilde UFC 1 nou een simulatie of een arcade game zijn? In UFC 2 komt het veel duidelijker naar voren, EA wil UFC 2 een simulatie game laten zijn, waarin gewoonweg in de lucht slaan niet werkt. UFC 2 laat dit duidelijk merken en straft je meteen af als je dit doet, het is dus qua gameplay niet een game voor iedereen, maar wel een game voor mensen die tijd willen stoppen in het vaardig worden in UFC 2.
De Stand-Up game in UFC 2 is een grote verbetering van UFC 1. Het voelt niet meer alsof je maar kan blijven slaan, maar je moet technieken toepassen. Hierdoor zal je moeten verdedigen, achteruit moeten stappen en je juiste reach vinden. Het wordt meer een technisch spelletje, dan erop los slaan en hopen op het beste. Voor mijzelf is dit een grote verbetering ten opzichte van UFC 1, omdat het zo dichterbij komt bij een echt gevecht. Toch komt het nog niet bij het gevoel van een echt gevecht, want een UFC gevecht is veel langzamer dan hoe een gevecht gaat in UFC 2. UFC 2 heeft een langzamere gameplay dan UFC 1, maar het komt nog niet bij het ultieme UFC fighting gevoel.
De Ground Game is de plek waar de meeste verandering te vinden is, dit is namelijk veel toegankelijker geworden. In UFC 1 waren de ground game controls lastig om onder de knie te krijgen, maar in UFC 2 is het veel makkelijker. In plaats van rondje maken met je joystick, druk je hem nu een bepaalde kant op, om in een bepaalde positie te komen. Je kan ook die move van je tegenstander counteren, zeker als je fighter sterk is in de ground game en daarom blijft het een stukje in de game waar je veel tijd in moet stoppen. Het is simpeler geworden om het op te pikken, maar het is moeilijk om het te controleren, want als je er controle over hebt dan weet je in welke positie jij je joystick moet drukken en op dat moment ben je heer en meester op de grond. Een grote verbetering van UFC 1 en het speelt gewoon veel lekkerder weg.
Is meer vlees om het bot altijd goed?
UFC 2 heeft aan game modes geen gebrek. UFC 1 had namelijk een mager aantal modes, terwijl UFC 2 veel meer vlees om het bot heeft. Zo heb je Knockout Mode, Career Mode, Play Now, UFC Ultimate Team en Online. Veel meer modes, waar je veel meer tijd in gaat stoppen, want in dit geval is meer vlees om het bot, zeker goed.
UFC Ultimate Team is de nieuwste toevoeging in UFC 2. Deze populaire mode komt uit FIFA en iedereen vroeg zich dan ook af hoe Ultimate Team zou passen in een mode waarin individuele prestaties zo erg tellen. Iedereen die twijfels heeft, maak je geen zorgen, UFC Ultimate Team is perfect uitgewerkt. In UFC Ultimate Team krijg je controle over je zelfgemaakte team van 5 fighters. Deze komen uit vijf verschillende weight divisions, waarvan 1 uit de vrouwen divisie komt. Met deze fighters speel je tegen andere spelers en verdien je UFC Points door te winnen, maar ook door te verliezen. Met deze points koop je packs, waarin vaak nieuwe moves zitten voor je fighters en/of boostspacks. Je kan ervoor kiezen om een premium pack aan te schaffen, waar je van alles wat krijgt voor alle divisies, maar je kan er ook voor kiezen om weight gerichte packs te kopen, zodat je zeker weet dat je Heavyweight extra moves krijgt. Daarnaast kan je er ook voor zorgen dat je uiteindelijk champion wordt, door 5 matches op rij te winnen met een fighter, hierdoor krijg je weer extra points, waarmee je dus weer packs kan kopen.
Knockout Mode is ook een nieuwe mode in UFC 2 en dit is een mode waar alle ground game en submissions zijn uitgeschakeld, het gaat erom dat jij je tegenstander knockout slaat. Een leuke mode, waarbij je veel kan oefenen op verdedigen en punchen, want als jij hebt ingesteld dat bij 3 klappen je knockout bent en je niet kan verdedigen, dan ben jij degene die niet wint. Een ideale mode, waarbij je stand-up game verbetert kan worden, maar die vooral ook erg leuk is!
Career Mode was de mode die erg leeg en repititef was in UFC 1, in UFC 2 wilde EA het helemaal anders doen, maar het blijft toch de mode die het meest teleurstellend is. Het is namelijk een mode waarbij je van fight van fight gaat en die je nooit echt het gevoel geeft dat je echt een UFC Career aan het beleven bent. De Weigh Ins missen in de game, de post match interviews en ook de hele belevenis. Af en toe krijg je in je Career een melding dat je een grappige opmerking hebt gemaakt tijdens een interview en dat die opmerking je meer fans heeft opgeleverd of dat je een vlucht hebt gemist en dat je daardoor minder lang kan trainen, het is leuk om dat te lezen, maar ik wil het beleven. Het zou zoveel leuker zijn als ik in een interview bepaalde vragen met een paar opties zou kunnen beantwoorden, dat ik mijzelf kan vormen als publiekslieveling of een trash talker als Conor McGregor.
Creation Suite
Hierover wil ik zeker wat kwijt, want het creëren van je UFC Fighter is veel leuker geworden, dus het is absoluut geen straf om een tijdje in UFC Ultimate Team je fighter te maken. In UFC 2 kan je namelijk alles zelf vormen, wil je een groot voorhoofd? Dan kan dat, wil je een kleine neus, maar flaporen? Kan ook! Daarnaast is er een groot scala aan tattoo’s die je kan gebruiken en kan uitstrekken over het lichaam van je fighter, hierdoor kan je een kleine tattoo op de zijkant van je lichaam zetten, maar een ontzettend grote tribal uitstrekken over je hele arm.
Het enige nadeel is dat er wat weinig Facial Hair stijlen zijn. Ik miste zeker wat haarstijlen uit UFC 1, waardoor ik nu af en toe moest kiezen tussen een klein raar stoppelbaardje, of een volle baard die veels te groot is.
Conclusie
UFC 2 is een game gemaakt voor UFC fans, met 250+ fighters, veel game modi en realistische graphics. De game doet ontzettend veel goed, zoals UFC Ultimate Team dat verassend goed uitpakt en een gameplay die moeilijker is, maar makkelijker op te pakken is voor de casual gamers. De game heeft veel vlees om het bot, waardoor het niet saai wordt, maar dat je kan blijven spelen in veel game modi. De graphics zijn realistisch, maar de fighters kijken soms dood uit hun ogen, waardoor de beleving soms wat wegebt. Het grootste minpunt is Career Mode, wat eigenlijk een grind mode is met je eigen gecreëerde fighter of een imported fighter.
De gameplay speelt lekker weg, maar soms voelen de punches nog wat zwak aan en vraag je jezelf af hoe die ene punch nou iemand knockout heeft geslagen, daarnaast blijft de submission game niet het sterkste punt van de game, want het is eigenlijk een saaie minigame, waar je meer let op de trigger buttons, dan op de submission zelf.
[/text_block_nav][review_summary title=”Review” summary=”UFC 2 is een leuke fight game, met zo zijn minpunten, maar doet het uitstekend waar het uitstekend moet presteren. Een must buy voor UFC fans.”
positives=”Realistische fighters
Vechten voelt realistischer aan
UFC Ultimate Team!
Genoeg vlees om het bot om je even zoet te houden” negatives=”Fighters zien er soms wat dood uit
Career Mode is wat magertjes
Nog niet het echte UFC gevoel”][rating title=”Gameplay” value=”8=” range=”10″]
[rating title=”Graphics” value=”9″ range=”10″]
[rating title=”Game Modes” value=”8″ range=”10″]
[/review_summary][/vc_column][/vc_row]