Het is alweer bijna tien jaar geleden dat The Talos Principle uitkwamen dat was een geinig puzzelspelletje. Nu krijgen we meer puzzels voorgeschoteld in The Talos Principle 2 en het hele gebeuren ziet er dan ook nog eens waanzinnig uit, vooral door de ‘magie’ van Unreal Engine 5. Ons meest filosofische redacteur, Jos, lieten we een paar dagen stoeien met deze puzzels en sindsdien is die man de rust zelve. Komt dat laatste door de game?
Als het over The Talos Principle-serie gaat dan spreken veel gamejournalisten oever filosofische games, maar in de praktijk ligt dat wel anders. Je krijg een aantal puzzels voor je kiezen en tussendoor roept een dromerige stem het een en ander. Dat telt voor sommige al als filosofisch, maar goed, omdat de meeste games dit niet doen voelt het al snel zo aan. Doet het wat af van de fun die je hebt in het vervolg? Nee, natuurlijk niet, maar ik wilde het toch maar even gezegd hebben: The Talos Principle 2 is niet een van die games waar je over blijft nadenken als je stopt met spelen, maar het is een leuk aangeklede puzzelgame.
Er zit wel een verhaal omheen en dat speelt zich decennia na de eerste game af, waarin jij een robot bent die erg lijkt op een mens. Inmiddels ben jij de duizendste ‘geboren’ robot en dat maakt jou speciaal. Natuurlijk komen er allerlei ‘vraagstukken’ voorbij, waarbij er net wordt gedaan alsof er heel wat aan de hand is, maar je uiteindelijk weinig invloed hebt op het verhaal en vooral puzzels aan het maken bent. Dit klinkt behoorlijk negatief, terwijl The Talos Principle 2 verder gewoon een heerlijke game is. Het kan zomaar zijn dat jij wél gegrepen wordt door het overkoepelend verhaal, zo is het ook weer.
Puzzelen met je neus ertussen
Dat puzzelen wordt uiteraard zorgvuldig in moeilijkheid opgebouwd, terwijl je ietwat makkelijk begint. Je zult eerst goed moeten kijken naar een puzzel om vervolgens tot actie over te gaan. Denk hierbij aan bijvoorbeeld lasers, die je op een bepaalde manier moet verbinden om deuren open te krijgen. Je pakt zo’n laser op en je kunt zijn laser aan verschillende objecten koppelen, waarbij het bijvoorbeeld de bedoeling is dat alle deuren opengaan, maar dat de lasers zelf elkaar niet aanraken.
Een andere keer speel je met blokken en ventilatoren, waarbij je vaak hoger gelegen platformen moet zien te bereiken. Het zijn misschien de moeilijkste puzzels en na een tijd goed kijken kom je vaak redelijk snel met de oplossing. Het is niet zo dat je lang vast komt te zitten omdat je een puzzel niet kan oplossen, meestal is er nog wel een andere puzzel te doen en als je dan later terugkomt is ook die ietwat moeilijke puzzel inmiddels helder.
3D-puzzelen
The Talos Principle 2 is natuurlijk niet de eerste puzzelgame in 3D en ook zeker niet de laatste. Je speelt het vanuit eerste persoon en ook dat is niet nieuw. Maar vergis je niet, ondanks dat er meerdere spellen zijn die dit doen, is The Talos Principle 2 tot nu toe een van de beste in zijn soort. Waar de meeste games uit dit genre min of meer hetzelfde trucje doen (teleporten en blokken neerzetten), brengt The Talos Principle 2 wat meer variatie met zich mee. Je krijg namelijk ook genoeg 2D-puzzels om op te lossen, vaal in de vorm van verschillende vormen met elkaar laten passen in een bepaald veld.
Waar het begin van de game zich laat aanvoelen als zo’n typische 3D-puzzelaar, ontpopt de gameplay van The Talos Principle 2 zich uit tot grote hoogten. De puzzels worden steeds groter, steeds innovatiever en soms zelfs episch in grootheid, terwijl games uit hetzelfde genre vaak klein van schaal blijven. Hierdoor krijg je nooit het gevoel in The Talos Principle 2 dat je steeds hetzelfde aan het doen bent, wat natuurlijk helpt bij de beleving die je hebt tijdens het spelen.
Je zou kunnen zeggen dat de game briljant begint te worden zodra de puzzels wat meer in elkaar overlopen en een wat langere tijd nodig hebben om op te lossen. Het lijkt mij niet makkelijk om zulke puzzels te maken als ontwikkelaar en dan is het nóg moeilijker om onze aandacht er zo lang bij te houden. En het knappe is, dat je uiteindelijk zo’n 25 uur aan puzzels kunt verwachten, die ook nog eens gestaag oplopen in moeilijkheid.
Mooi
De puzzels blinken misschien het meest uit in de game, maar dat kun je alleen maar weten als je de game een tijdje speelt. Wat sowieso meteen opvalt zijn de visuals van de game, die er prachtig uitzien. Gamers werden al een tijd lang lekker gemaakt met Unreal Engine 5, maar het leek zo lang te duren voordat er daadwerkelijk Unreal Engine 5-games uitkwamen. Eerder mocht ik al genieten van Layers of Fear, maar ook The Talos Principle 2 ziet er werkelijk fantastisch uit.
Er zijn verschillende omgevingen te bewonderen, van woestijn naar sneeuw, en allemaal zien ze er verbluffend uit. Het water reflecteert prachtig, de belichting maakt de boel nog eens realistischer. De schaduwen zijn van hoge kwaliteit, de details van de natuurlijke omgevingen zijn ongekend voor een puzzelgame. Maar je hoort mij niet klagen hoor, zo mag elke puzzelgame er wel uitzien.
Uiteraard is de muziek sfeervol en vooral rustig, dat hoort een beetje in zo’n soort game. Verder maken de objecten en bijvoorbeeld de lasers het geluid wat je van ze verwacht en klinken de voetstappen zoals ze horen. Het is lastig om uit te blinken qua sound in dit genre en veel vaker zie je bij andere games dat je uiteindelijk in slaap valt van het geheel. In The Talos Principle 2 is dit soms ook een beetje het geval, terwijl het op andere momenten redelijk bijdraagt aan de totale sfeer.
Conclusie
The Talos Principle 2 is een topper in zijn genre met oogstrelende graphics, vormgegeven met Unreal Engine 5. De puzzels gaan geleidelijk aan van makkelijk naar moeilijk, zonder dat je aandacht verslapt. Het geheel wordt gepresenteerd in een zogenaamd filosofisch jasje, al heeft dat verder geen enkele invloed op de gameplay. Het is leuk om te volgen, maar persoonlijk dacht ik niet na over deze kwesties na het spelen van de game. Misschien word jij hierdoor wel geraakt, maar wij zijn al erg blij met de fijne puzzels en visuals van de game.