Politie simulatie games zijn afgelopen tijd toch steeds populairder geworden. Police Simulator Patrol Officers werd redelijk goed ontvangen, zeker na updates, en nu is er een soortegelijke game, maar dan met een top down kleurrijkere view, The Precinct. Jij betreedt de straten van Averno City, een fictieve Amerikaanse stad uit de jaren ’80. Neonreclames zijn in overvloed en criminaliteit ook. Jij bent Nick Cordell en jouw vader is zojuist vermoord en was een hooggeplaatste agent. Terwijl je bezig bent met het uitvoeren van dagelijkse politie taken zal je ook op zoek gaan naar de moordernaars van je vader. Wat wij ervan vonden? Lees het hieronder!
De setting van de game zal onmiddellijk bekend aanvoelen voor fans van oude GTA-games, dankzij het vertrouwde top-down perspectief en de chaotische vrijheid. Hoewel je nu aan de kant van de wet staat, is de gameplay gelukkig bijna net zo vermakelijk. Patrouilles bestaan uit uiteenlopende activiteiten, van eenvoudige boetes uitschrijven tot achtervolgingen en schietpartijen. Het voortdurende schakelen tussen deze taken houdt de ervaring leuk, tenminste gedurende het grootste deel van de ongeveer tien uur durende verhaal.
Wat The Precinct bijzonder sterk doet, is het steeds veranderende misdaad-systeem. Geen patrouille is hetzelfde, en spontane gebeurtenissen maken elke dienst onvoorspelbaar. Je zal in je auto criminelen moeten achtervolgen en deze achtervolgingen zijn bijzonder goed uitgewerkt, met een een arcade manier van rijden, met toch precies de juiste zwaarte in de auto’s, waardoor het niet voelt alsof je helemaal alles kan in een achtervolging. Daarbij levert de game een uitstekende soundtrack, die passen bij de jaren ’80 setting.
Toch kent The Precinct ook zijn nadelen. Het verhaal vindt grotendeels plaats via statische poppetjes en wat cliché personages, waardoor het verhaal, in mijn opinie, nauwelijks indruk maakt. Daarnaast voelt het verzamelen van bewijsmateriaal tussen missies al snel repetitief aan, waardoor, ondanks een leuke patrouille de game toch wat dynamiek mist.
De game heeft verder ook wel wat imperfecties. Zo voelt het schieten erg onnatuurlijk en is het frusterend als je steeds niet echt cover kan nemen, omdat de game je input gewoon niet goed registreert. Ook de zogenaamde “bullet sponge” vijanden kunnen vervelend zijn, vooral omdat een normaal persoon echt niet zoveel kogels kan ontvangen, voordat ze echt weggaan. Dit zorgt voor toch een wat mindere realistische ervaring en neemt het realisme echt weg op dat soort momenten.
Verder heeft The Precinct wat kleine technische problemen, waaronder glitches die, hoewel ze soms komisch zijn, toch de game niet helemaal lekker laten verlopen. Vijanden die vastzitten in omgevingen of in bankjes en botsingen tijdens achtervolgingen die niet perse horen zijn voorbeelden van kleine irritaties die af en toe opduiken.
Toch is The Precinct geen slechte game door deze minpunten. Het is zelfs een leuke game om af en toe te spelen. Het spelen van politieagent in deze wereld is leuk, alleen is het verhaal en het schieten niet op het niveau van de game. The Precinct lijkt soms te worstelen tussen het willen zijn van een realistische politiesimulator en een actie game. En die strijd voel je door de game heen, waardoor je soms even uit de game gehaald wordt, terwijl je dat juist niet wil.