“The Last of Us Part II”, is eigenlijk best wel een meesterwerk. Het is toch één van de allerbeste PS4-spellen en speelt briljant op PS5 dankzij een gratis 60 fps-update. Naast dat de game heel briljant is, is deze ook wel traumatiserend, het geeft je toch ook een naar gevoel. Mede door het goede verhaal in deze mix van horror en stealth. Mocht je nog niet begonnen zijn aan de game, wij houden de review spoiler vrij.
Laat me gewoon zeggen dat het cruciale moment van het verhaal me zo erg raakte, dat ik eigenlijk geen zin meer had. Ik moest mezelf dan ook naar mijn PS5 slepen om te spelen.
Nu is er dan een Remaster van de game en deze is op 19 januari uitgekomen. Nu doet Sony het eens netjes en vraagt je geen 70 euro voor de release. Mocht je namelijk het origineel bezitten hoef je enkel een 10tje te lappen om te upgraden. Gezien de visuele getrouwheid is opgevoerd naar de normen van zijn ongelooflijk ogende herwerkte voorganger, inclusief een nieuwe roguelike survival-modus, verloren levels, nieuwe outfits, bijgewerkte gitaarmechanica voor die momenten dat Ellie een knaller wil spelen en volledige ondersteuning voor de haptische en adaptieve triggerfuncties van de DualSense-controller, zou ik zeggen dat dat een serieus goede deal is.
Het stelt je niet alleen in staat om beide spellen te spelen met een consistente huidige generatie esthetiek, het geeft kijkers van de perfecte “The Last of Us” HBO-show de beste manier om “The Last of Us 2” te spelen. Gezien er bijna een gat van drie jaar zat tussen de lanceringen van het spel en de serie, zullen er ongetwijfeld veel fans van Pedro Pascal en Bella Ramsey zijn die Ellie’s duistere verhaal hebben gemist toen het voor het eerst werd uitgebracht op PS4 en PS4 Pro.
En toch, hoe indrukwekkend de grafische upgrades ook mogen zijn of als die survival-modus uiteindelijk een briljante toevoeging blijkt te zijn, er is gewoon geen manier waarop ik mezelf opnieuw door de ervaring van “The Last of Us 2” kan slepen.
90 minuten erin, het brak me in feite en het is dan alleen dankzij het gruwelijke stealth spelen en de wereld waarin je loopt, dat ik toch maar even door ben gegaan.
De enige milde spoiler die ik zal geven – en ik verklap hier niets omdat dit element van de gameplay van TLoU 2 werd onthuld tijdens trailers – is dat je af en toe gedwongen wordt om digitale hondjes in Ellie’s avontuur te doden. Ik HAAT dit gedeelte, als groot dierenvriend is het voor mij in een game zelfs niet te doen.
Maar hé, dat ben ik maar. Als jij nou graag dieren slacht en wel even The Last of us 2 wilt doorlopen, dan kan je deze klassieker best opnieuw spelen. Het is niet veel anders dan de opgepoetste versie van het origineel. .
Ik vraag me werkelijk af onder welke steen Mark Van Truijen heeft gelegen. Als hij niet eens kan omgaan met het af en toe uitschakelen van een digitaal hondje in een game, lijkt een PlayStation mij niet de geschikte console voor hem. Misschien zou hij beter kunnen overstappen op een Nintendo Switch en genieten van het spelen van Mario. Of heeft hij ook moeite met Mario die schildpadden verplettert?
Daarbij vind ik het ook belachelijk dat hij daarom een game een slechte beoordeling geeft. De volgende keer kunnen ze beter een fatsoenlijke game journalist op dit soort stukken zetten, in plaats van deze jankerd.
Heey Jeroen dank je wel voor je reactie. En je moet het denk iets breder bekijken en niet enkel op het gebied dat ik geen digitale dieren wil afmaken. Das gewoon niet mijn ding, maar daarnaast is de remaster nou eenmaal niet zo een goeie remaster. En dat maakt dat het cijfer geen 10 is. De game zelf was een goeie game, dan spreek ik over niet het origineel, maar de remaster is gewoon niet een goeie. Dat maakt dat het een 7tje is. En jankerd is natuurlijk wel waar, ik ben een emotioneel mens.