Surgeon Simulator 2 is eigenlijk het antwoord op de vraag: Kan ik als onervaren gelegenheidsdokter een ingewikkelde operatie uitvoeren, terwijl ik net drie uur lang op mijn arm heb gezeten? Het is werkelijk een bizarre game, waarbij het oppakken van een blaadje al bijzonder moeilijk is. Maar is het ook leuk om te spelen?
Weinig fun
Als fan van games als Football Manager en Flight Simulator kon ik niet wachten om aan de slag te gaan met Surgeon Simulator 2. Het ervaren van een operatie lijkt mij bijzonder en daarbij is het grappig om te zien of ik enige verborgen operatievaardigheden beschik. De uitkomst bleek alleen anders dan verwacht, want qua gameplay deed het mij meer denken aan ‘simulatiegames’ als Goat Simulator. Voordat je echt aan opereren toekomt loop je met je lamme arm door het ziekenhuis heen en voer je allerlei kleine opdrachten uit. Aan de speler daar de taak om niet gewoon op te geven en het spel links te laten liggen, want in het oppakken van simpele items zit weinig fun.
Die fun zou vele malen hoger zijn geweest als het hier om een VR-game had gegaan, maar ik speelde het toch echt op een pc met muis en keyboard. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik nooit de kans heb gehad om de voorganger, Surgeon Simulator, te spelen en dat het best kan zijn dat de game flink verbeterd is in de opvolger. Helaas kon de opzet mij weinig bekoren, waarbij ik in elk level eerst allerlei puzzels op moest lossen voordat ik ook maar aan opereren kan beginnen. Deze puzzels zijn verder ook niet representatief voor het werk wat een chirurg doet en misschien had ik vooraf mijn verwachtingen bij moeten stellen. Hoe cool was het geweest als het hier zou gaan om een echte simulator, waarbij de focus vooral ligt op het uitvoeren van een realistische operatie. Dat het er dan cartoony uitziet maakt niet uit, want een echte sim-game staat of valt niet bij graphics alleen.
Gaap
Het grootste probleem van Surgeon Simulator 2 is het feit dat het besturen van je arm een absolute nachtmerrie is en dat daar de hele game om draait. De taken die je elke keer buiten de operaties om moet uitvoeren zijn erg saai, maar daarnaast ook nog eens niet leuk om te spelen, omdat je eigenlijk alleen maar aan het worstelen bent met je arm. Regelmatig lag het item dat ik nodig had een stukje lager dan mijn arm kon komen en was ik werkelijk minuten bezig met het oppakken van iets simpels. Je kent het wel; de deur gaat niet open en je hebt een pasje nodig om alsnog de deur te openen. Dit is al zo vaak in spellen gedaan, maar hier lopen de frustraties behoorlijk hoog op, omdat het openen van een la al een dagtaak op zich is.
De operaties zelf zijn ook weinig realistisch en dat hoeft op zich geen probleem te zijn, maar ook hier laat de uitvoering te wensen over. Nergens wordt het echt serieus en loopt het hele tafereel regelmatig uit op het verwijderen van allerlei ingewanden om er vervolgens doodleuk maar wat nieuwe in te duwen. Je patiënt kan daarbij het loodje leggen en dat zal dan ook regelmatig gebeuren, omdat je nu eenmaal een chirurg bent die op de een of andere manier zijn werk moet uitvoeren met een lamme arm. Die arm zorgt er wel voor dat je niet zomaar door het spel heen rent, maar haal het gedoe rond de arm weg en er blijft eigenlijk alleen maar een saaie game over qua handelen, opzet en verloop.
Bob is de testpatiënt waarop je alle operaties op uitvoert en deze geeft je vaak tips en als die niet genoeg zijn worden er over de speakers van het ziekenhuis ook regelmatig tips gegeven. Nadat je een paar keer vervelende puzzels hebt moeten uitvoeren kom je elke keer bij Bob uit en je merkt al na een paar keer dat je steeds hetzelfde aan het doen bent. Het gevoel dat het precies zo’n repetitieve en frustrerende game gaat worden merkte je achteraf eigenlijk al in de allereerste kamer, waar je met je lamme arm een kamer doorzoekt.
Conclusie
De game is af en toe wel grappig, al komt dat vooral door de heerlijke graphics. Deze zijn lekker cartoony en dat kan prima werken bij dit soort games, je wilt eenmaal geen hyperrealistische bloedwonden zien. Toch had het fijn geweest als de gameplay meer realistisch was geweest, want nu draait het meer om stom vermaak dan daadwerkelijke skills.