Het eerste deel van Hitman op de current gen consoles was een mixed bag, het was een goede game, maar de episodische release van de game was raar en haalde je soms uit de beleving. Toch was de volledige game en zeker de definitive edition een geweldig pakket van alle episodes. Nu met Hitman 2 is de ontwikkelaar afgestapt van de episodes en zijn alle episodes direct bij release te vinden terwijl er ook nog twee komen in de vorm van DLC. Toch is de vraag of Hitman 2 vernieuwend genoeg is ten opzichte van het eerste deel en of het nog steeds leuk is om Agent 47 te spelen.

Puzzelen tot je er letterlijk bij neervalt

De charme van Hitman is ten alle tijd dat de wereld waarin je speelt een grote puzzel is. Het uitschakelen van je doelwitten kan op zoveel verschillende manieren namelijk. Je kan ervoor kiezen om nooit een vermomming aan te nemen en door middel van sluipen en het bewusteloos maken van de bewakers uiteindelijk je doelwit uit te schakelen waardoor je echt een Assassin bent zonder enige casualties. Of je kan ervoor kiezen om vermommingen aan te nemen, bewakers hun leven af te nemen door messen in hun gezicht te gooien of een mix van beide te doen. Hitman 2 is een grote speeltuin en de gameplay is net zoals Hitman 1 gewoon ontzettend goed. Door vernieuwende mechanics en de nieuwe werelden voelt het toch nieuw aan. De nieuwe mechanics zitten hem er vooral in dat je bijvoorbeeld NPC’s ziet aanlopen via de spiegels. Daarnaast is er een nieuwe functie genaamd Picture in Picture, waardoor je meldingen in de game beter te zien krijgt, zoals waar je een lichaam gedumpt hebt en of een bewaker het vindt. Ook zie je of bijvoorbeeld een vijand in een val trapt die je hebt gezet. Het zijn kleine toevoegingen en veranderingen, maar wel die de game nog beter maken en interessanter.

De multiplayer in Hitman 2

In Hitman 1 zit wel een klein stukje online, maar dat is in de vorm van de Elusive Targets, in het begin van de game kon je Sean Bean neerschieten in een van de locaties, en om de zoveel tijd komt er een exclusief Elusive Target die je moet uitschakelen. Toch zit er in dit deel een echt online gedeelte namelijk de Ghost en Sniper Assassin. In Sniper Assassins moet je samenwerken met elkaar om drie doelen in een gigantisch landhuis omleggen waar ondertussen ook nog is een trouwerij bezig is. In Sniper Assassin moet je niet het landhuis binnendringen, maar moet je dus met snipers de drie doelen uitschakelen.

Daarnaast is ook Ghost Assassins nog een nieuwe online mode die in Hitman 2 zit. Dit is een competitive mode in Hitman 2. Je krijgt hier gelijktijdig met je tegenstanders een paar doelwitten en jij moet degene zijn die natuurlijk die doelwitten zo snel mogelijk uitschakelt. Je hebt ook geen last van elkaar, maar je ziet elkaar wel lopen en dingen doen. Het is een leuke competitive mode waarin je wel veel oefening hebt moeten gehad in de base game, dus zorg dat je die eerst uitspeelt! Toch zal dit niet voor iedereen zijn, je moet namelijk ontzettend veel skills hebben en de maps uit je hoofd kennen. Het is een leuke toevoeging, maar niet voor iedereen toegankelijk.

Verhaal is niet het sterkste punt..

Het verhaal in Hitman 2 is echter niet heel sterk, het borduurt voort op het verhaal uit deel 1, alleen zijn de cutscenes wel achteruitgegaan ten opzichte van deel 1.. Het verhaal over de Shadow Client is niet sterk en is eigenlijk alleen maar een verhaal wat de toffe locaties samenbrengt. In voorgaande delen van Hitman was het verhaal toch wel een stuk sterker, maar hier voelt het dus alleen als een vaag samenbrengend verhaal wat een overkoepelend gevoel moet geven aan de game.

Niet alle locaties zijn sterk neergezet

Het meerendeel van de locaties zijn geweldige puzzels waar je in rond kan lopen en waar jij zelf de weg kan bepalen naar je doelwit toe. Een voorbeeld daarvan is Miami, een locatie die veel is gebruikt voor ook demo’s en ik denk ook dat dit een goede keuze was. Deze locatie laat ontzettend veel zien, de game ziet er namelijk prachtig uit met de vele NPC’s op de racebaan en de mogelijkheden die je kan doen om je doelwitten uit te schakelen zijn eindeloos. Toch is niet elke locatie zo goed neergezet. Ik herinner mij een locatie waar ik in een woonwijk was. Ik heb een hele lange tijd moeten zoeken naar mogelijkheden om mijn doelwitten uit te schakelen. Uiteindelijk vond ik de spullen die ik nodig had in een achterliggend huisje, en dan zie je dat er ontzettend veel verschil ligt in uitwerking en complexiteit van de locaties. Het is niet een grote dealbreaker, maar op het moment dat ik heeriljk bezig ben in Miami en dan een woonwijk in moet die meer frustratie oplevert dan plezier, dan vraag ik mij toch af of deze balans niet beter opgemaakt had kunnen worden.

Rare DLC

Echter is de DLC van Hitman 2 wel raar ingedeeld, zo komen er twee nieuwe levels nog aan (wat niet helemaal raar is), maar is er ook een legacy pack waar alle locaties van vorig deel zijn ge update met de features uit deel 2. Dit zit inbegrepen in de Season Pass, maar ik als eerder Hitman 1 eigenaar, is het voor mij niet nodig om dit af te nemen. Toch word ik op het moment verplicht om de hele season pass af te nemen, terwijl ik een deel gewoon heb. Dit is raar, want waarom zou ik een paar tientjes willen betalen voor maar twee nieuwe levels?

Conclusie

Hitman 2 is gewoon een heerlijke assassin game. Het puzzelen in de werelden van Hitman zijn heeriljk, ook al is bijvoorbeeld de buitenwijk in Amerika niet zo spectaculairs als Miami. Toch is dit een game die iedereen dit jaar moet gaan spelen. De mechanics zitten goed in elkaar, het is weer iets anders en het feit dat je de game op meerdere manieren kan tackelen zorgt ervoor dat je ook nog maanden speelplezier hebt met de game, zeker ook door de Elusive Targets. De multiplayer zal niet voor iedereen zijn weggelegd, maar het is fijn dat IO de tijd erin heeft gestoken om een online component in de game te stoppen.