Op 19 juni verscheen Rematch, een nieuwe arcade-voetbalgame ontwikkeld door Sloclap, de studio die eerder indruk maakte met Sifu. Zelf ben ik altijd een groot fan geweest van games als FIFA, maar twee jaar geleden ben ik gestopt met het spelen van EA FC. De game was simpelweg te veel Pay to Win en veel van hetzeflde. Gelukkig probeert Rematch wat nieuws te doen, en ik nam uitgebreid de tijd om te kijken of dit dé voetbalgame is waar ik naar op zoek ben.
Rematch voelt op het eerste gezicht als een soort Rocket League te voet met een vleugje Galatic Football (kennen we dat nog van vroeger?!), compleet met korte, actievolle wedstrijden waarin realisme minder belangrijk is dan pure fun. Matches duren slechts vijf minuten, hebben geen regels zoals buitenspel of overtredingen, en geven je daardoor alle vrijheid om lekker los te gaan. Qua visuele stijl ziet het spel er fris uit: kleurrijk, stijlvol en met opvallend goede cel-shaded graphics die me direct doen denken aan Sifu.
De besturing vraagt wat gewenning, zeker als je jarenlang FIFA hebt gespeeld. Schieten met de rechtertrigger voelt in het begin bijzonder onnatuurlijk, en ook de afwezigheid van hulpmiddelen zoals aim-assist maakt Rematch uitdagend. Maar juist daardoor voelt elk doelpunt als een echte overwinning, zeker omdat je alles handmatig moet richten en timen. Na een aantal potjes kreeg ik het onder de knie en begon ik steeds meer van het aanvallen te genieten en kon ik ook genieten van een succesvolle pass.
Verdedigen en keepen zijn helaas minder goed uitgewerkt. Het keeperswerk voelt nogal willekeurig, waarbij mijn keeper soms totaal onlogisch naast ballen duikt. Verdedigen lijkt af en toe een kwestie van geluk, vooral omdat tackles vaak onnatuurlijk missen of zelfs ballen zomaar bij tegenstanders lijken te teleporteren. Dit zorgt voor frustratie, vooral omdat je hierdoor soms totaal machteloos bent. Het hebben van de bal als team is daarom veel leuker dan het moeten verdedigen, wat jammer is.
De multiplayer-ervaring is op dit moment nog een beetje wisselvallig. Net als bij Rocket League in het begin, zijn er nog veel spelers die weinig rekening houden met tactiek of samenwerking. Keepers die ineens spits gaan spelen, verdedigers die weigeren terug te lopen, spelers die alleen maar willen scoren en niet willen passen, het zorgt soms voor irritatie. Dit wordt versterkt door het ontbreken van goede communicatieopties, wat regelmatig leidt tot frustrerende situaties.
Een ander minpunt vind ik de combinatie van deze game met microtransacties. Hoewel de cosmetische items aantrekkelijk zijn, voelt het niet helemaal lekker dat er naast de aankoopprijs ook nog eens een Battle Pass wordt aangeboden. Zeker omdat sommige populaire items alleen met echt geld verkrijgbaar zijn, zoals aan het begin van de game de Ronaldinho pack.
En toch blijf ik terugkomen naar Rematch. De korte potjes en het ‘nog-één-potje’-gevoel zorgen ervoor dat ik urenlang blijf doorspelen, zelfs wanneer ik eigenlijk even genoeg heb van de frustrerende verdediging. De verschillen tussen 3-tegen-3, 4-tegen-4 en 5-tegen-5 zijn bovendien groot genoeg om gevarieerd te blijven, waarbij vooral de 4-tegen-4 modus een perfecte balans biedt tussen chaos en strategie.
Rematch heeft absoluut potentie, maar er moet nog veel gebeuren. Als Sloclap erin slaagt om de verdediging, het keepen en serverproblemen aan te pakken, zou dit zomaar eens een klassieker kunnen worden in het arcade-voetbalgenre. En het zal van belang moeten zijn dat de playerbase groot genoeg blijft. Kortom, als je op zoek bent naar een Rocket League, zonder auto’s, dan ben je zeker bij Rematch aan het goede adres.