ReCore is toch wel één van de games die je gewoon wel leuk ga vinden als je uit het last gen tijdperk komt, nu kan ik wel houden van dit soort games. Het heeft een eigen soort van aantrekkingskracht en dat siert de game. De game komt uit de stal van Keiji Inafune en de makers van Metroid Prime.
ReCore draait namelijk om Joule, lid van het terraforming team dat als taak heeft om de nieuwe planeet leefbaar te maken, Last Eden. Hier zou de mensheid zich settlen omdat de aarde op hield te bestaan, maar zoals in elk goed verhaal gaat er altijd was mis. Je wordt wakker om er enkel achter te komen dat de robot die jouw zou assisteren los is geslagen. Onderweg op je avontuur ontmoet je diverse robotvrienden, deze zullen je helpen zo goed als ze kunnen. Het verhaal wordt wat gedreven door de zoektocht naar je vader en andere overlevende schepen, het knoopt aardig in elkaar en is dan ook een leuk verhaal.
Dat is in het begin nog zo, als je eenmaal wat verder in de game komt dan ga je merken dat het tempo wat raar aanvoelt en soms zelfs iets tegenvalt. De conversaties die je hebt met andere karakters zijn soms een beetje vaag. Dan is er nog de vijand, deze wordt ineens aangekondigd, althans aangekondigd, hij is er gewoon. Daarbij zit het einde ook vrij apart in elkaar, ook dit verschijnt ineens alsof er een stuk verhaal is weggelaten.
De game gaat van klimmen en springen naar gevechten. De gevechten houden het tempo aardig hoog en vergen wel wat oplettendheid, het matchen van kleuren om zo gebruik te maken van de zwakte van je tegenstander, en daarbij kan je je robots nog inzetten voor wat extra vuurkracht. Dan zijn er ook nog de wat Sterkere vijanden, deze zijn zeker wel een uitdaging, je krijgt met deze te maken en voor je het weet lopen er 5 extra vijanden in het veld, elk met zijn eigen kleur. Dit wordt soms een beetje hectisch en chaotisch maar uiteindelijk is het wel te doen.
Het navigeren door de wereld is vrij simpel en straight forward, het voelt als een oude platformer op sommige punten, dit is zeker geen minpunt, maar het is wel veel klimmen en dubbel jumpen. In sommige dungeons dien je echt optimaal gebruik te maken van het dashen en springen en het is dan ook een perfecte 3D platformer.
ReCore probeert toch het gevoel van Metroid te pakken, dit doet het met diverse upgrades die je dan weer toegang geven tot verschillende gebieden. Deze komen in de vorm van Corebots, dit zijn je companions in gevechten. Je kan een leuk koppel verzamelen en je neemt er maar twee mee op pad. Dit is wel een minpuntje, het komt zovaak voor dat je net die ene companion nodig hebt voor iets en hem dan niet mee hebt, dan zit je weer tussen de laadschermen in. Dus in plaats van dat je één karakter flink uitbouw, beschik je over meerdere karakters en blijf je heen weer reizen. Het upgraden van deze robots gaat met frames en cores, deze verzamelen je door de wereld heen, het komt vaak voor dat je meer frames dan cores hebt en dan blijf je dus heen en weer reizen. Ook als je net dat ene onderdeel vindt dan kan je weer naar je workbench om deze toe te voegen.
Dit kost helaas door de laadtijd flink wat tijd, je kan in de tussentijd even wat aan je huishouding doen.
T8-NK Afwezig
Het verkennen van de wereld kende wat moeite doordat er een frame miste, de Tank(T8-NK), deze was ontworpen om over het drijfzand te rijden. Microsoft heeft laten weten dat deze niet in de game te vinden is, dit is toch op zich vrij verwonderlijk als je het mij vraagt. Het zou dus uiteindelijk mogelijk moeten zijn om overal in de map te kunnen komen, helaas is dat dus niet zo. Het wekt het vermoeden dat deze net zoals het verhaal er gewoon is uitgeknipt.
Een kleine frustratie van mijn kant is ook de voortgang in de game wordt flink opgehouden door de “prismatic cores” deze heb je nodig om verder te kunnen bij sommige stukken in het verhaal. Dan mocht ik weer ergens gaan zoeken naar zo een core. En vaak kwam ik er niet 1 maar 2 te kort.
Maar buiten al het negatieve om heb ik toch erg genoten van ReCore. De puzzels die mij tot frustratie dreven zijn heerlijk om door te komen, de combat waarin je gewoon je hoofd erbij moet houden en de omgang met je companions zijn voor mij toch de reden dat deze game een mooi plekje krijgt. Voor de prijs waarmee Microsoft hem in de markt zet zou ik hem zeker halen.