Soms kom je een spel tegen die op het eerste gezicht wat ouderwets lijkt, terwijl het juist ‘nieuwe’ elementen wil toevoegen aan het genre van point and click adventures. Het is fijn dat ontwikkelaar en uitgever Lionbite Games wat variatie heeft weten aan te brengen, maar gaat dat niet ten kosten van de verhalende kanten van Rain of Reflections? That’s Gaming ging op zoek naar het antwoord.

In Rain of Reflections staat de gehele mensheid op het spel en zijn alle vrouwen in de wereld onvruchtbaar geworden, net als in de film Children of Men. Uiteraard betekent dit ‘alarm fase 1’ voor de toekomst van onze aanwezigheid op planeet aarde en je kunt je voorstellen dat die wetenschap het er allemaal niet gezelliger op maakt in de samenleving. Iedereen staat op het punt om het op te geven en daarom is het extra bijzonder dat er onverwachts tóch nog een kind wordt geboren. Dit speelt zich allemaal af in een prachtige futuristische ‘film noir’-stijl die zeer waarschijnlijk is vormgegeven door iemand die Blade Runner zo vaak heeft gezien dat ’s nachts al zijn dromen afspelen op de fraaie set van de veelgeprezen sci-fi film.

Point en click en hacken en combat

Eenmaal begonnen aan de game blijkt dat jij in de huid bent gekropen van Wilona; een wetenschapper die zich vooral bezighoudt met het mysterie rondom de onvruchtbaarheid van de mensheid. Uiteraard is zij bijzonder geïnteresseerd in het kind dat ondanks die onvruchtbaarheid is geboren en zal ze er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het kind niets overkomt. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is een mooi, nobel en belangrijk doel om naar te streven. Het gaat hier immers om een kans op herstel voor het menselijk ras in tijden van totale angst voor het einde der tijden.

Eigenlijk bestaat Rain of Reflections uit drie delen: Een ouderwetse ‘point and click’-adventure, hacken en combat. Het ‘point and click’-gedeelte is zoals je ze wel vaker hebt gespeeld. Je wijst met je muis bepaalde items aan en nadat je er op geklikt hebt volgt er een keuze of een actie. Op die manier kun je spullen bekijken en verzamelen of bepaalde puzzels oplossen. Daarnaast kun je met andere personages praten en kies je uit verschillende antwoordmogelijkheden om verder in het spel te komen, meer informatie te kunnen verzamelen of om de personages een helpende hand te kiezen. Zo kom je via een groot scherm in de eerste kamer, na wat gespeeld te hebben met een onzichtbaarheidsmachine, in gesprek met je moeder. Ze is bezorgd en mede door haar angst stuurt ze een groep cyborg-agenten jouw kant op, zodat je in veiligheid gebracht kan worden. Tijdens het gesprek kun je met je antwoorden kiezen of je meegaand bent met je moeder, je recht tegen haar ingaat of iets wat meer daartussen zit. Dit zorgt ervoor dat je meer betrokken raakt bij het besturen van Wilona, omdat ze immers jouw gevoelens uit.

Als doorgewinterde ‘point and click’-veteraan zul je nergens echt van je stoel geblazen worden tijdens deze secties, al is het wel verfrissend om te zijn dat iedereen reageert op jouw mening en daarmee meer open of gesloten wordt in het gesprek. De uitkomst van bepaalde gesprekken bepaald overigens wel het verloop van die scene en valt niet meer terug te draaien. Het is meestal niet zo dat je dan ook niet meer verder kunt in de game, maar het heeft wel zijn uitwerking op je verdere stappen. Dit is knap geschreven door Lionbite Games en daarnaast geeft het een extra dimensie aan een genre dat soms zo ontzettend statisch kan zijn. De geschreven tekst is nergens vervelend en weet vaak de juiste snaar te raken, Vaak genoeg kwam ik precies de antwoorden tegen die ik zelf in die situatie ook had gegeven en hoe vaak kom je dat nu tegen in dit genre? De stemmen van de acteurs zijn prima en passen prima in de stijl van de grotere titels uit het verleden van het wijzen en klikken in games.

Het Xcom-t je bekend voor

Het puzzelen zelf is echter ook in orde, al ontkom je niet aan een wat lineaire opbouw van de gameplay. De verveling zal niet snel toeslaan tijdens het puzzelen, omdat verschillende type puzzels elkaar afwisselen. Naast de gangbare ‘klik hierop en voeg dit voorwerp toe’-puzzels, zul je in Rain of Reflections ook regelmatig moeten hacken. Deuren, computers; noem maar op, ze herbergen allemaal een aantal mini-games. Vaak gaat het hierbij om een 3D-afbeelding draaien om hem in de juiste vorm te krijgen of het verbinden van bepaalde figuren. Het geeft het puzzelen de nodige variatie en die puzzels beginnen makkelijk en zullen na verloop van tijd meer tijd in beslag nemen.

Het combat-gedeelte heeft veel weg van games als Xcom en bied je interessante gevechten op basis van beurten (turn-based-strategy). Per beurt kun je twee acties uitvoeren en is het de bedoeling dat je aan de andere kant van de kamer komt. Om je een beetje te helpen bij dit soort secties heb je de beschikking over onzichtbaarheid en deze techniek kun je tijdens de gevechten inzetten, terwijl het na gebruik weer even moet opladen. Let wel op: want de vijanden kunnen je nog wel horen, maar over het algemeen maakt het de gevechten wel een stuk makkelijker, al waren die in de eerste plaats niet al te moeilijk.

Variatie doet spelen

Het is stiekem erg leuk om tijdens de combat je moves te doen en heerlijke wapens te gebruiken. Deze klinken goed en zien er fraai uit en bieden erg veel plezier. Overigens gaat het hier om Rain of Reflections Chapter 1 en helaas ben je niet heel erg lang met combat bezig, maar wat erin zat smaakte naar meer. Om meer met deze heerlijke mode te spelen moeten we waarschijnlijk wachten op Chapter 2 uit deze serie, maar dat gaat nog wel even duren voordat die uitkomt. Uiteindelijk geven de drie verschillende gameplay-types meer variatie aan de game, al ben je het meeste bezig met hacken en dat is absoluut geen straf.

Er zitten geweldige ideeën qua gameplay in Rain of Reflections, maar mede dankzij de korte duur krijgen we bij alle secties het topje van de ijsberg in plaats van flink uitgewerkte gameplay-types. Misschien valt het allemaal op zijn plaats in volgende hoofdstukken en krijgen we misschien de volgende levels van deze types en zo wat meer uitdaging in de verschillende secties van het spel. Laat dit de pret niet drukken, want Rain of Reflections is jouw tijd meer dan waard en het kost je ongeveer maar 8 uur van je leven. Daarna zal de gevarieerde wereld nog wel eens door je gedachten spoken met een oprechte interesse in hoe Lionbite Games ervoor kan zorgen dat de structuur in een vervolg hetzelfde blijft, maar de uitdaging wordt uitgebreid.

Het klikken werkt allemaal zoals het zou moeten werken en dat mag je doen in een visueel verbluffende game. Mijn PC is misschien niet de meest geavanceerde die er bestaat, maar Rain of Reflections spat bijna letterlijk van je scherm af en zal je regelmatig het gevoel geven dat je in een of andere Sci-fi film zit. Een aanrader voor een ieder met PC en een interesse in Sci-fi-games. Daarnaast een dikke pluim voor Lionbite Games!