We zien niet vaak Westerse Open wereld games die gemaakt zijn door een Japanse Studio, meestal is het dan iets in de trend van Yakuza, waar de nadruk meer ligt op de content dan het verkennen. Nog schaarser zijn de anime open wereld games.
One Piece World Seeker volgt Monkey D. Luffy, een toekomstige koning van de piraten. Zijn team, de Straw Hat Pirates, hebben hun reis gemaakt naar een mysterieus eiland op zoek naar een schat. Heerlijk zo een bekend piraten verhaal en je raadt het vervolg dan ook al. Eenmaal aangekomen op het eiland blijkt het een val te zijn, Luffy wordt gedwongen om de krachten van de Gum Gum Fruit te gebruiken, deze veranderd zijn lichaam in rubber en veranderd het doel van schatzoeken naar het redden van het eiland.
De ontwikkeling van de game lag in handen van Ganbarion, een bedrijf dat voornamelijk exclusief werkt aan anime titels. Dit is de eerste keer dat ze een sandbox game onderhanden nemen, dit is helaas ook een beetje te zie. De game bevat puzzelgedeeltes voor zowel de open wereld als het verkennen, hierin zitten dan wat eigenaardigheden. Neem bijvoorbeeld de upgrades, je krijgt de optie om als spiderman je armen uit te schieten en dan tussen de gebouwen te gaan. Helaas klap ik toch steeds met me gezicht te de muur, je raad het al, ik wordt daarna makkelijk gespot door de vijand. Ook is het onmogelijk om een beetje gang erin te krijgen.
Andere upgrades maken het verkennen wel een deeltje beter, al blijft het wat apart aanvoelen. Zo kan je de mogelijkheid vrijspelen om jezelf weg te schieten over randen, hierdoor zou het makkelijker worden om deze aan elkaar te knopen en zo verder te slingeren. Helaas werkt dit natuurlijk enkel als je in de buurt bent van gebouwen of bomen, het gebeurt nog weleens dat je jezelf weg geschiet op een open vlakte, juist, rennen maar vanaf hier. Soms wel wat irritant al vindt ik zelf.
Dan is er nog de Glide Mogelijkheid, deze heeft ook weer zijn eigenaardigheden. De beweging is zo uit de Anime serie getrokken, maar werkt helaas niet zoals de meest Glide bewegingen. Deze werkt namelijk extreem langzaam, al was hij maar een beetje sneller dan haalde het wat ergernis weg en liep het een stuk soepeler. De game loopt over het algemeen soepel, maar door dit soort gekkigheidjes klap je toch steeds even uit de flow van de game.
Ondanks dit is One Piece World Seeker echt een leuke game om je in te verdiepen en te verkennen. Als het een beetje lukt om bewegingen aan elkaar te knopen dan is het verkennen van de steden echt leuk. Mocht je lange stukken moeten reizen kan je altijd nog gebruik maken van het Fast Travel systeem. Er komt wel een moment in de game dat je wordt opgedragen te verplaatsen zonder Fast Travel, op dit moment baal je echt dat sommige aspecten niet helemaal lekekr zijn uitgewerkt.
De game draait niet enkel om het verkennen, al kreeg je natuurlijk wel die indruk haha. Gelukkig zitten er ook wat gevechten in de game. Er zijn twee vechtstijlen in de game, deze zijn gebaseerd op een concept uit de show genaamd Haki. Haki is een innerlijke energie die de gebruiker krachten geeft als het aanvoelen van andere of juist een erg harde huid. Observatie Haki beschikt over snelle maar erg zwakke aanvallen, deze zijn dus meer geschikt voor een stealth aanpak of juist de 1 op 1 gevechten. Dan is er nog de Armor Haki, deze is een stuk sterker en werkt dan ook goed tegen groepen vijanden.
Het wordt je helaas niet heel makkelijk gemaakt, de game legt je niet uit hoe je de Haki juist gebruikt, je dient dit een beetje al spelende uit te vogelen. Dit is nog niet eens zo frustrerend, je dient gewoon veel geduld te hebben. Nee, erger vond ik de baas gevechten. Als je een gevecht hebt dat lekker loopt, je zit er goed in, heb hem bijna verslagen dan uit het niets komt ineens een nieuwe aanval, deze komt zo onverwachts dat je ook meteen even uit het veld bent geslagen. Deze aanvallen zijn vaak ook nog eens zo krachtig dat je meteen een klap leven kwijt bent. Het gebruik van lange afstand wapens tegen je is op zijn zachts gezegd hoog irritant, deze wapens zorgen voor een verlammend effect en geven ook nog eens redelijke schade. Tijdens de Melee aanvallen wordt je dan ook regelmatig beschoten en dit doet gewoon schade en verlamd je ook nog. Vijanden die gebruik maken van Gatling Guns zijn hier enorm goed in en je kan er dan ook niks tegen doen. Blokken en uitwijken werkt niet als je schade krijgt. Beste antwoord dat ik je kan geven is , rennen.
Voor het grootste gedeelte van de game werkt de stealth zoals het hoort, het is functioneel en enkel in sommige delen van de game echt nodig. Het is voornamelijk handig als er grote groepen vijanden zijn en je deze 1 voor 1 kan uitschakelen. Maar voor de meeste stealth missies geld eigenlijk dat het niet echt nodig is. Gewoon lekker erop los rammen.
Als we even kijken los van de gameplay naar de graphics van de game, is dit eigenlijk best lekker weg kijken. Vaak zie je wel dat een game andere visuals heeft dan de serie. Hier zien de graphics van de game er goed uit en het geeft dan ook meer het gevoel mee dat je een aflevering aan het spelen bent dan een losse game.
In zijn geheel is de game niet perfect, er zitten gewoon wat fouten in de game. De stealth is een beetje overbodig, het verkennen gaat nou niet echt soepel en de vijanden zijn een beetje mwaa. Daarentegen heeft de game wel momenten dat alles klopt en past en dat het gewoon heerlijk weg speelt. Toch blijft bij mij dan vaak zo een nare smaak hangen van die negatieve punten. Al met al heb ik wel een lekker potje plezier gehad met de game.