De “Mission: Impossible”-films zijn uitgegroeid tot spectaculaire films, welke enorm goed zijn voor het popcorn gehalte, maar daarbij ook het leven van Tom Cruise meermaals op het spel zetten met de meest gekke stunts. Je weet gewoon dat als er een nieuwe film verschijnt, we net weer wat verder gaan met stunts of nieuwer. Hierdoor zijn de “Mission: Impossible”-films vaak opgebouwd rond spectaculaire scènes – eerst wordt de actie bedacht en vervolgens wordt er een verhaal omheen gecreëerd. Dit zou een recept voor rampspoed kunnen zijn, maar tot nu toe heeft het op grote wijze vruchten afgeworpen. Als gevolg daarvan is “Mission: Impossible” de beste moderne actiefranchise geworden. Ja, beter dan alle “Fast and Furious”-films, maar goed dat gaat eigenlijk al snel. En hoezo dan, omdat de films toch een zekere realisme nastreven, okey het is over de top maar je blijft kijken en het wordt echt goed overgebracht.
Deze keer rijdt Cruise met een motorfiets van een berg af, en de stunt is net zo spannend als alle trailers doen vermoeden (Helaas is dit geen spoiler aangezien deze scene misschien wel in elke trailer te zien was.). “Mission: Impossible — Dead Reckoning Part One” is opnieuw een spannende film in de reeks; een grote, luide, onvermoeibare achtbaan van een film die nooit vertraagt. Dit is een van de best-gemonteerde films die ik ooit heb gezien – de bijna 3 uur durende speelduur vliegt voorbij met een duizelingwekkende snelheid. Je zult je dan ook niet vervelen, mocht je daarnaast een voorstelling zonder pauze genieten, kies je toilet moment goed.
Maar er beginnen scheurtjes te ontstaan. Meer dan bij eerdere delen voelt “Dead Reckoning” als een film die in elkaar is gezet tussen grote set pieces door. We bewonderen de actie, maar het komt op een afstandelijke manier over die de andere films niet hadden. Dit is een stap terug van de vorige film, “Mission: Impossible — Fallout”, een avontuur dat aanvoelde als de bekroning van alles wat eraan voorafging. Maar dat betekent niet dat “Dead Reckoning” je niet omver zal blazen.
We volgen in de film weer Ethan Hunt, een spion die eigenlijk niks uit de weg gaat. Hij heeft een kleine club vrienden, waar hij zoals het de held betaamd alles voor over heeft, zelfs de dood. Dit is ook de eerste film waarin er stukjes te zien zijn van Ethan voordat hij de IMF joinde. We zien wat hints die laten zien waarom en hoe we hier zijn gekomen, daarnaast wordt de nieuwe baddy geïntroduceerd, Gabriel.
Gabriel vormt de nieuwste bedreiging voor Hunt en zijn IMF-team, bestaande uit Ving Rhames als Luther Stickell, Simon Pegg als Benji Dunn en Rebecca Ferguson als Ilsa Faust. Het lijkt erop dat Gabriel betrokken is bij iets genaamd “The Entity”. Wat is het? The Entity is een vorm van superintelligente kunstmatige intelligentie die de kracht heeft om, nou ja, alles te veranderen. Ja, je leest het goed, de situatie met kunstmatige intelligentie is zo ernstig geworden dat het nu een bedreiging vormt in de nieuwste “Mission: Impossible”-film. In werkelijkheid weet niemand echt wat The Entity is of hoe het werkt. Ze weten alleen dat het een serieus probleem is. Kan het onder controle worden gehouden? Kan het gestopt worden? Misschien, en de sleutel tot dit alles is letterlijk een sleutel – een kruisvormige sleutel met twee delen die in elkaar vergrendelen als een puzzeldoos om iets te openen… iets. De film blijft bewust vaag over dit alles omdat het slechts omhulsel is; het plot dient alleen als een dunne kader waar de actiescènes aan worden opgehangen. Maar actueel is het eigenlijk wel, als je kijkt naar de opmars van AI in de echte wereld. Het is leuk om te zien dat dit dan nu misschien wel de grote slechterik is in de film.
Dead Reckoning probeert het verhaal zo neer te leggen met nieuwe cast leden, oude team leden en daartussen verweeft het dus de actie. Het voelt soms wat lang, sommige scenes denk je, okey en door. Maar eigenlijk is deze achtbaan een goeie zit en komt hij pas tot stilstand aan het einde. Eigenlijk is het gewoon een heerlijke actie film en heeft deze alles wat je nodig hebt, ik kan dan ook niet wachten op deel 2.