Marvel’s Midnight Suns, en daar laat ik hem even stil vallen. Hoe ga ik hier nu aan beginnen? Laat ik vooraf zeggen dat bij de onthulling van de game ik echt hyped was, daarna volgde de gameplay trailers en dacht ik serieus wat is dit? En nu is de game uit, maar wat vind ik er dan van. Laat ik je zeggen dat de game een mix is van XCOM, een kaart spel, wat Marvel en dit allemaal in elkaar gemixed. Het lijkt erop dat dit een hele gekke mix is die niet gaat werken, maar eigenlijk valt dit allemaal goed mee.
In de game is Lilith, de moeder der demonen terug. Ze is ontwaakt door Hydra en heeft als doel om Chton weer tot leven te wekken en hem dan de wereld en de tijd te vernietigen. Daar moeten de helden dus een stokje voor steken. Maar hoe ze dat moeten doen is wel wat onduidelijk, gelukkig zijn er ook wat bovennatuurlijke helden te vinden, deze kunnen goed helpen, daarbij ook het tot leven wekken van The Hunter het kind van Lilith.
Iets wat dus vrij gewaagd is, is The Hunter, een nieuw origineel karakter en deze komt ten midden van al het geweld terecht. Je speelt de game als The Hunter, je eigen karakter. Je leidt hem ook richting de weg van het licht of duister, dit doe je door keuzes te maken. Je krijgt daarop ook wel beloningen. Maar ik heb nu niet de indruk dat het allemaal echt uitmaakt, The Hunter is vrij emotieloos.
Daarbij heeft de game een redelijke hoeveelheid stemmen, de één past beter dan de ander. Er zit daarop echt verschil of de stem bij de rol past, daarnaast kan je een cutscene hebben met een karakter en de scene eindigt, dan staat het karakter nog voor je en ineens poef is die weg. De game heeft meer van dit soort eigenaardigheden die de presentatie niet ten goede komen.
Maar dit alles terzijde, heb ik moeite om de game weg te leggen. Hoe dan, vraag je je misschien wel af. Nou wat goed helpt is dat we te maken hebben met echt alle helden, van Spider-Man tot Captain America. Ze zijn allemaal herkenbaar, of je nu van de stripboeken houdt of juist de films adoreert. Het maakt hier niet uit! Naast deze bekende kom je ook de magische kant van Marvel tegen, met Dr Strange, Magik, Blade, Robbie Reyers als Ghostrider, ze zitten er allemaal in en allemaal bespeelbaar. Je spendeert in de game tijd met iedereen tijdens het vechten, maar ook zeker daarnaast als je gewoon lekker speelt creëer je een band door verschillende zij activiteiten. Wat ik persoonlijk echt vet vindt is dat er geen grens is aan welke karakters je tegenkomt, waar het in de film wereld natuurlijk altijd een strijd was waar welke held te zien is en onder welk huis ze vallen, zitten ze hier gewoon in één grote pot.
Zoals gezegd zal je een band creëren met iedereen, dit gebeurt voornamelijk op The Abbey, zie dit als de hub van de game. Dit is een bovennatuurlijk beschermde plek waar je kan rondwandelen. Je kan de omgeving dan ook lekker verkennen op zoek naar kisten of wat grondstoffen. Maar nog grappiger is dat je activiteiten kan kiezen om te doen met een held, denk aan vissen, een wandeling met Captain Marvel, of een potje gamen met Spider-Man. Dit doe je allemaal om een band op te bouwen en daarbij krijgen ze dan weer een boost in de gevechten.
Die gevechten gaan je echt een XCOM gevoel geven, maar het is dan weer niet echt een directe kopie. Zie deze game echt als een strategie spel, je hoeft geen dekking te zoeken of te verstoppen. De gameplay hier bevat de drie helden en jij dient de beste kaarten in te zetten om zo de vijanden te verslaan. Dit doe je zoals gezegd met kaarten, want Midnight Suns is nog meer een kaartspel dan een strategie spel, je verdient nieuwe krachten in de vorm van kaarten, deze kan je upgraden voor sterkere kaarten en je zal je deck moeten bouwen met kaarten. Dat deck bouw je dan uit drie soorten kaarten, je hebt skills die een powerup of bonus genereren, aanvallen en Hero powers. Elk heeft zijn eigen charme om uit te voeren, maar zeker ook een tactische waarde. Aan het begin van de pot trek je een aantal kaarten van de helden die jij meenam en dan begint het spel. Het spel is beurt voor beurt en je mag in je beurt 3 kaarten spelen, je kan kaarten weg leggen om een nieuwe te trekken, dit mag 2x, daarnaast als je vindt dat je karakter er niet goed voorstaat kan je deze ook nog verzetten. Maar zo simpel als ik het hier schets is het dus niet. Het bewegen van je karakter kan je ook gebruiken om iemand een duw te geven, deze duw kan richting een andere vijand zijn of tegen de omgeving. Om zo met een beweging ineens schade te doen.
Maar ook het gebruik van bepaalde kaarten maakt een groot verschil hoe je potje verloopt. Je krijgt namelijk redelijk grote groepen tegenover je en vaak komen er gedurende de pot, na de beurten, weer nieuwe vijanden bij. Dit tot jij iedereen hebt verslagen. Je zal nu ook denken, ja maar met maar drie beurten hoe ver kom ik dan? Het mooie is dat bij sommige vijanden je een gratis beurt terug krijgt of een gratis beweging. Om zo tactisch mogelijk te spelen en uit te schakelen kan je diverse groepen aan elkaar rijgen en zo uitschakelen. Ik weet niet waar mijn record op staat, maar had wel in 1 beurt iedereen uitgeschakeld. Dat geeft je dan toch een partij genot. Het hele strategische speelsysteem gaat aardig aan je groeien en maakt het dan ook zeker een stuk uitdagender.
Je wordt ook steeds creatiever in het spelen van je kaarten en je gaat vaker even de opties langs om zo tot de beste beweging te komen.
Ondanks de presentatie van de game die niet helemaal top is, komt Midnight Suns zo lekker voor de dag dat ik de game blijf spelen. De grapjes tussendoor en de interacties tussen de helden maakt de game heerlijk. Neem daarbij de strategische gameplay en ik heb weer een dag erop zitten. Twijfel jij of de game iets voor jouw is? Als je een Marvel fan bent zeg ik halen, hou je van strategische games zeg ik ook halen.
