Voor een docent geschiedenis als mijzelf zijn er een aantal games maar die mij kunnen vermaken als game en mijn geschiedkundige brein kunnen vermaken. Games zoals The Witcher 3 en Skyrim waren geweldige games, maar waren het niet niet voor mij. Dit kwam voornamelijk door het fantasie aspect in dit soort games, waardoor de Middeleeuwse setting gewoon niet klopte voor mij en ik daardoor al snel de game naast mij neer moest leggen. Een aantal jaar geleden kwam dan Kingdom Come Deliverance uit, een game die zich in de Middeleeuwen afspeelt en ook geen fantasie elementen met zich meebracht. Dit eerste deel gaf mij weer plezier terug in het RPG genre. Nu is Kingdom Come Deliverance 2 uitgekomen en ik kan je alvast zeggen, dit kan wel is mijn Game of the Year worden.
Kingdom Come Deliverance 2 speelt zich direct af na het eerste deel. Jij bent nog steeds Henry of Skalitz en jij gaat met Sir Hans Capon naar Trosky toe om een bericht te geven aan Otto Von Bergow. Veel wil ik niet over het verhaal vertellen, maar het verhaal is een stuk beter en dieper dan deel 1 en je merkt dat er gewoon maar actie in zit. Het eerste deel had een redelijk saaie tutorial, maar nu zit je direct in de actie vanaf het eerste moment. De game heeft nog wel in de kern een rustige manier van alles introduceren. Je zal taken moeten doen zoals zakken verplaatsen en waar je dit soort dingen in sommige games snel kan doen, zal je hier toch echt de tijd voor moeten nemen. Karakters die je tegenkomt zijn geweldig uitgeschreven en de dialoog opties in de game zijn indrukwekkend. Alles wat je zegt kan invloed hebben op je reputatie in een bepaalde stad, zowel goed als slecht. De ontwikkelaars hebben zelfs aangegeven dat dit script het langste script is van welke videogame dan ook en dat merk je in alle gesprekken die je hebt in de wereld.
De wereld die je ingaat is daarnaast prachtig vormgegeven. Elk dorp heeft zijn eigen sfeer, elke stad is anders ingedeeld en de kleine steden zijn indrukwekkend, totdat je in Kuttenberg komt en merkt hoe groot die stad is. Verder hoef je niet te verwachten dat alles in elk dorp en/of stad te vinden is. In het begin, als je vies bent en je eigenlijk jezelf en je kleren wil wassen, dan zal je toch echt naar een andere stad moeten gaan en niet alleen in Troskowitz moeten blijven. Op de Playstation 5 Pro loopt de game echt prachtig, de game is 4K dankzij PSSR, is 60FPS en mijn tv heeft ook VRR waardoor de game eigenlijk op 70FPS loopt. Hierdoor is de game ontzettend prachtig, soepel en zijn er eigenlijk ook geen glitches in de tijd die ik de game heb gespeeld. Of ook wel, de ontwikkelaar heeft meer dan zijn best gedaan om een complete game af te leveren.
En dan de gampelay, de gameplay is wennen, maar is geweldig. Je eerste gevechten zijn overweldigend en in het begin zal je veel dood gaan. Dit kan frustrerend zijn, maar verliezen voelt niet oneerlijk. Als je verliest weet je simpelweg dat je iets anders moet gaan doen en daardoor leer je van elk gevecht en van elk verlies. Naarmate de wereld zich ook meer opent zal je steeds meer vaardigheden leren, waardoor vechten ook makkelijker wordt. Ik heb gekozen voor stijl waarbij ik alleen een zwaard gebruik, vooral omdat ik de Master Strike heb geleerd, waardoor gevechten iets makkelijker worden, zolang je het gevecht tactisch speelt. Maar ga geen gevechten aan met meerdere mensen om je heen, want dat kan en zal je dood worden, zeker aan het begin. Verder heeft de game ontzettend veel te bieden, er zit een dobbelspel in (waar ik verslaafd aan ben), kan je boogschieten, zijn er toernooien waar je kan vechten, wedstrijden om pijl en boog te schieten, kan je drankjes brouwen, kan jij je eigen wapens maken en natuurlijk kan je jezelf ook laveloos drinken! Daarnaast voelt KCD2 als een game waar je acties ook echt consequenties hebben. Op een bepaald moment was ik in een bepaalde stad niet heel geliefd en dan zeggen de wachters ook dat ze op me letten, terwijl als je een goede reputatie hebt in een stad de wachters je positief zullen benaderen. Het kan zelfs zo ver gaan dat als je criminele activiteiten onderneemt dat je gestraft kan worden, soms is die straf simpel, echter kan het ook voorkomen dat je gebrandmerkt wordt (en dat iedereen weet en ziet dat je een crimineel bent en was) of je kan zelfs gestraft worden met de doodstraf.
Ook hebben bepaalde acties van jou in hoofdmissies consequenties, zo moet je in het begin ergens naar toe en moet je een blacksmith of een molenaar helpen. Ik wilde de blacksmith helpen en moest uiteindelijk iemand in de ochtend ontmoeten (ik had dit afgesproken), ik ben dat helemaal vergeten en uiteindelijk wilde ze niks meer met mij te maken hebben en moest ik de route van de molenaar volgen). En zo voelt de hele game, alles wat je doet heeft invloed op jou, de wereld en het einde van het verhaal. Je voelt je de hele game echt als Henry en bouwt een band op met hem en de wereld, de vraag is alleen, bouw je wel de juiste band op met de mensen om je heen?
En dan hebben we het eigenlijk alleen over de grote missies, terwijl de sidequests ook echt geweldig zijn. Waar sommige games leunen op herhaling van bepaalde mechanics zorgt KCD2 ervoor dat elke missie een nieuwe ervaring is. Natuurlijk doe je dingen dubbel, maar er zit telkens een ander verhaal achter, een verhaal wat ook echt interessant is, waardoor je eigenlijk alle quests gedaan wil hebben in de game. En sommige sidequests duren ook uren, en dat is echt een compliment naar de makers van deze game, want dan merk je pas hoeveel liefde en passie achter deze game zit. Iets wat jammer genoeg in 2025 in veel games mist.
En zoals je hierboven kan lezen, heb ik geen slecht woord over voor Kingdom Come Deliverance 2 en dan vraag jij je af, komt dat slechte woord er nog? En het antwoord is nee. Soms zijn er wat grafische glitches, maar deze game is completer afgeleverd dan menig andere game. Grafisch is de game prachtig, de wereld is prachtig vormgegeven, de karakters voelen echt aan, jij als Henry voelt echt aan, de wereld ademt passie en de Middeleeuwen en de verhalen zijn geweldig. Dat acties consequenties hebben is duidelijk in het echte leven, maar is het ook duidelijk in games? Vaak niet, maar in KCD2 wel. Kingdom Come Deliverance 2 is misschien wel een van mijn favoriete games ooit, naast Ghost of Tsushima. De game geeft je een gevoel van ontdekking en dat je werkelijk iets moet doen in de wereld en dat niks zomaar kan. Jij moet je eigen zwaarden smeden of kopen, maar waar haal je dat geld vandaan?
Ik kan niks anders dan lof uitspreken over Kingdom Come Deliverance 2 en raadt iedereen aan die van RPG’s houdt om deze game te spelen en de komende maanden ervan te genieten. Ik ga de komende weken in ieder geval rustig doorspelen, genieten van mijn avonturen en Bohemia veilig en onveilig maken.