Avalanche Studios heft de kunst van open wereld chaos aardig onder de knie, het bewijs is geleverd met nieuwe deel in de Just Cause serie. De game toont je genoeg opties om creatief om te gaan met je grappling hook om daarna zo weg te zweven. Het laatste deel in de serie is ook het debuut op de current gen, dit vroeg om een vervolg welke alles uit de machines kon halen. Just Cause 4 houdt dan ook erg vast aan de kernwaarden van de game. De game probeert in alle macht je aandacht vast te houden, maar helaas na een paar uur dunt het aardig uit.
Rico Rodriguez is weer terug om weer te strijden voor vrijheid. Rico heeft zijn blik op een nieuwe organisatie die over de regio regeert. Deze organisatie is de Black Hand, een privé leger welke eerder onder leiding stond van de afgezette dictators.
Als Rico eenmaal een connectie vindt tussen zijn vader en de Black Hand is het tijd voor een trip. Tijdens zijn nieuwe reis komt Rico nieuwe vrijheidsstrijders tegen en wat oude gezichten. Het plot van de game zie je eigenlijk al van ver aankomen en zal dan ook geen prijzen winnen voor originaliteit. Het houdt dan ook vast aan het thema van de game en is meer iets wat je vaak in een slechte film ziet.
Just Cause 4 zit gelukkig wel vol met de bekende actie. Rico dient zich weer binnen te dringen in de zwaar bewaakte forten, dient propaganda voertuigen uit te schakelen en meer. Er zijn missies waarin je spionnen dient uit te schakelen, diverse zij-missies om te voltooien en als toetje genoeg stunts om uit te voeren. De eerste paar uur van de game ben je bezig met het bevrijden van de grootste gedeelte van het eiland, dit beloofd meteen genoeg actie om je even vast te houden. Van het opblazen van helikopters tot het neerhalen van complete legers, het hoort er allemaal bij. Het draait dan ook alleen maar om de actie, het verhaal erachter is te verwaarlozen en zal je niet bij blijven. De mensen die je gaan volgen hebben niet echt een persoonlijkheid mee gekregen en zullen dan ook geen indruk achter laten. Je wordt eigenlijk enkel voortgedreven om een nieuwe missie te doen en weer een nieuw deel vrij te spelen, dit in de hoop dan weer nieuwe items, voertuigen, etc vrij te spelen.
Naarmate je dieper in het verhaal en de omgeving komt van de game, krijg je ook te maken met de klimaat veranderingen, de nieuwste gimmick in de serie. De leukste missies in de game maken gebruik van deze extreme weer situaties, zoals zandstormen, tornado’s en meer. Avalanche heeft echt uitgepakt met deze gimmick en heeft ervoor gezorgd dat deze missies de meeste lol bezat. Helaas komen dit soort moment niet vaak voor in de game. De game is leuk voor de eerste paar uur, maar er komt een moment dat het opblazen van alles wat je ziet gaat vervelen, de missies helpen dan ook niet echt als afwisseling. Nee, de game verdiend dan ook geen prijs voor speelbaarheid, het begint namelijk te snel, te saai te worden.
Dan hebben we het nog niet gehad over de bugs die de game rijk is, het kan zomaar zijn dat auto’s of andere voertuigen in eens door de grond zakken, de AI is wat slordig en dan hebben we nog niet over de gezichten en lichamen van karakters gehad.
Als je een game van deze grote maakt loop je natuurlijk tegen problemen aan, helaas is het hier te veel aanwezig. Avalanche studio is erg ambitieus en doet zichzelf dan ook erg te kort in de huidige tijd.
Het eiland en de extreme weersituaties zijn vet en zien er goed uit, zweven in de lucht om alles van boven te bekijken is een unieke ervaring op zich.
Just Cause 4 lijkt meer op een slechte film met flinke actie, het drijft je niet geheel voort en voelt echt slepend aan. Er is genoeg aan fun te beleven in de wereld om je uren te vermaken. Helaas, des te langer je speelt des te meer de slechte dingen je gaan opvallen. De missies welke niet heel uniek zijn, bugs en glitches, een saai verhaal, het is niet allemaal top. Just Cause 4 heeft veel in zich als de game wat meer opgepoetst zou worden. Het moet echt om de lol draaien enkel loopt dit snel weg.