In december 2024 was het dan zover: Indiana Jones and the Great Circle verscheen op de Xbox Series X|S. Tegelijk werd aangekondigd dat de game vanaf april 2025 ook speelbaar zou zijn op de PlayStation 5, zonder dat je een Xbox nodig hebt. Het uitbrengen van Xbox-exclusives op PlayStation is een slimme zet van Microsoft om hun games bij een breder publiek onder de aandacht te brengen. The Great Circle is namelijk zo’n game die eigenlijk door iedereen gespeeld zou moeten worden. En nu de game beschikbaar is op Xbox, pc én PlayStation 5, kunnen wij alleen maar herhalen wat we in december al zeiden: wat een ervaring, wat een game.
Mijn band met Indiana Jones gaat terug naar mijn kindertijd. Ik keek de films met open mond, en sindsdien heb ik een zwak voor geschiedenis. Mijn vrouw is net zo’n fan, dus een paar jaar geleden hebben we samen alle films opnieuw gekeken. Wat zo tof is aan The Great Circle, is dat het geen losstaand avontuur is waarin Indy toevallig opduikt. Het voelt als een echt hoofdstuk in het leven van Indiana Jones, zoals we dat kennen uit de films. Het geeft het karakter én de wereld van Indy extra diepte. Troy Baker levert fantastisch werk; geen moment had ik door dat ik niet naar Harrison Ford zat te luisteren. En als Indy in beeld is, denk je oprecht: dit is gewoon Indy. Visueel lijkt hij sprekend op de jonge Harrison Ford, en met Troy Baker die zijn stem én manier van praten perfect imiteert, voelt het alsof je in een lange film zit waar jij de regie over hebt.
The Great Circle is geen open world-game, maar het voelt soms wel zo. Ik verwachtte lineaire missies van punt A naar B, maar dat bleek helemaal niet zo te zijn. Het avontuur speelt zich af in meerdere hubs waar je vrij kunt rondlopen, side-quests kunt doen en van alles kunt verzamelen. Neem bijvoorbeeld het Vaticaan, waar je avontuur begint. Na de introductie kun je daar vrij verkennen, puzzels oplossen en side-missies doen. Elke side-missie voelt als een mini-avontuur op zich, precies zoals ik me vroeger voorstelde bij de films: Indy die tussendoor ook allerlei kleine mysteries oplost die wij als kijkers nooit zagen. Naast die hubs zijn er natuurlijk ook lineaire missies die voelen als explosieve actiescènes uit de films. De afwisseling is top en ik geniet elke minuut meer van dit avontuur.
De missies, collectibles en side-missies leveren je geld en adventure points op. Met geld koop je onder andere boeken om je abilities te upgraden, of kaarten die je helpen bij het vinden van mysteries. De adventure points gebruik je om die upgrades daadwerkelijk vrij te spelen. Maar je kunt niet alles meteen kopen — je hebt echt eerst genoeg punten nodig. Gelukkig verdien je die door bijvoorbeeld foto’s te maken of missies te voltooien, waardoor elke upgrade echt als een beloning voelt.
Wat me soms frustreerde, is dat je regelmatig bij een deur komt waar ‘locked’ of ‘this door is locked from the other side’ staat. Voor mij is dat een signaal om op onderzoek uit te gaan, maar vaak blijkt dat je eerst een main mission moet doen voordat je daar überhaupt in kunt. Dat voelde af en toe als verloren tijd tijdens een side-missie die ik eigenlijk nog niet kón doen.
Wat gelukkig wel kan: lekker rondsluipen. Wil je een vijandelijk kamp binnenglippen? Geen probleem, zolang je maar niet gepakt wordt. Want zodra je ontdekt wordt, moet je vechten — en je vuisten of een geweer zijn dan niet altijd genoeg. Meestal gebruik je wapens die je vindt om vijanden neer te slaan en hun lichamen te verbergen. De AI is soms nog wat dom; ze merken niet eens op dat ik hun maatje net heb uitgeschakeld met een kandelaar. Toch is de AI flink verbeterd sinds de eerste release, wat het allemaal wat soepeler maakt. En eerlijk: een beetje domme vijanden passen eigenlijk wel bij een Indiana Jones-game. Je kunt ook je pistool gebruiken, maar ik greep meestal liever naar mijn vuisten of een schep. Melee combat voelt gewoon veel lekkerder dan schieten — dat doe je alleen als het écht moet.
En grafisch? De game ziet er fantastisch uit op de PlayStation 5 Pro. Alles schittert in 4K, de omgevingen zijn prachtig en de soundtrack dompelt je onder in die herkenbare Indiana Jones-sfeer. MachineGames heeft niet zomaar een simpele port afgeleverd; ze hebben echt hun best gedaan om het te optimaliseren voor de PS5 Pro.
Indiana Jones and the Great Circle voelt als een logische evolutie van games zoals Uncharted — maar dan zelfs nog iets meer. De tijd dat filmgames per definitie slecht waren, is echt voorbij. Deze game is een avontuur, een film, een verhaal en een topgame in één. Is het perfect? Bijna. Ik had hier en daar iets meer duidelijkheid willen hebben over welke missies ik al kon doen. Maar verder? Fantastisch. Grafisch? Top. Microsoft heeft een slimme zet gedaan door deze titel ook naar PlayStation 5 te brengen. Gamers gaan hier echt van genieten. En het laat vooral zien dat de gamewereld nog steeds dol is op sterke singleplayer-games — zonder microtransacties.