In 2019 lanceerde Spiders GreedFall, een actie-RPG met een unieke fantasy-setting in een wereld die aan de 18e eeuw doet denken, compleet met koloniale thema’s. Hoewel het spel niet uitblonk in grafische verfijning of verhaalvertelling, bleek het toch een succes en werd het een verfrissend alternatief voor RPG-liefhebbers die verlangden naar een klassieke single-player ervaring vol keuzes en consequenties. Inmiddels heeft Spiders een vervolg aangekondigd: GreedFall 2: The Dying World. Dit keer kozen ze voor een early access-release, geïnspireerd door games als Baldur’s Gate 3, om de feedback van de community op te nemen en zo de game verder te verbeteren. Wij gingen dus ook met de game aan de slag en kunnen je nu onze bevindingen delen.
Zoals bij veel vroege toegangstitels komt GreedFall 2 met de nodige gebreken. Spiders heeft aangegeven dat deze versie slechts 30% van de volledige game bevat, wat zich vertaalt in bugs, haperende animaties, en performanceproblemen. Hoewel deze problemen waarschijnlijk later worden opgelost, zitten er ook enkele diepere gebreken in de gameplay en het vechtsysteem die enige voorzichtigheid vereisen bij het spelen van deze vroege versie. Desondanks heeft GreedFall 2 zeker potentie en zou het, met de nodige finetuning, kunnen uit blinken in het RPG-genre.
GreedFall 2 speelt zich drie jaar vóór de gebeurtenissen van het eerste deel af, en spelers kruipen in de huid van Vriden Gerr, een inheemse inwoner van Teer Fradee. Vriden, door zijn jeugdvriend Nilan “Rootless” genoemd vanwege zijn contacten met de Bridge Alliance, staat op het punt om zijn inwijding te voltooien als Doneigada, de hoeders van natuur en eiland. Samen met zijn vriend Sheda begint hij aan deze reis, waarin ze jagers moeten redden en een mysterieuze ziekte moeten onderzoeken. Het verhaal introduceert de speler in de gebruiken van Teer Fradee en de invloed van de Bridge Alliance, maar de eerste missies voelen wat traag en eendimensionaal aan. Er lijkt dan ook weinig tempo in te zitten en je raakt mij hier ook bijna kwijt.
Maar gelukkig komt de game echter beter op gang zodra je de wildernis begint te verkennen en je de dynamiek binnen je team leert kennen. De beslissingen die je neemt, beïnvloeden de relaties met facties zoals in het eerste deel, maar sommige keuzes voelen meer als een illusie dan echte alternatieven. Het spel zou verder kunnen profiteren van een sterkere karakterontwikkeling, vooral bij de protagonist, die nogal emotieloos overkomt. Ik hoop dan ook echt dat hier wat verbeteringen in komen, zodat je echt een gevoel krijgt bij het hoofdpersonage. Nu krijg je niet echt een band, dat is wel iets wat ik in een RPG zou willen.
Het gevechtssysteem is drastisch veranderd ten opzichte van de snelle, vloeiende gevechten in het eerste deel. GreedFall 2 gaat voor een real-time combat met pauze-optie, waarbij je je partyleden kunt sturen en specifieke aanvallen kunt inzetten. Helaas voelt de uitvoering soms onhandig aan; personages blijven vastlopen of bewegen onnodig, en het selecteren van doelen kan frustrerend zijn. Ook ontbreekt de mogelijkheid om bondgenoten specifieke commando’s te geven, zoals “genees als de gezondheid onder 50% zakt,” wat zorgt voor onnodige uitdagingen. Persoonlijk had ik hier liever een verbetering op het vorige systeem gezien of iets wat ze een stuk hadden door ontwikkeld. Dit voelt gewoon niet fijn en is een beetje omslachtig.
De gebruikersinterface laat nog te wensen over. Hoewel de skill trees en talentmenu’s goed zijn ingedeeld, voelt de inventaris rommelig en onhandig aan. Het dialoogmenu is schaars en lijkt eerder een tijdelijke oplossing dan een definitieve versie. Daarnaast zorgen problemen zoals verdwijnende wapens in het heetst van de strijd en zwarte schermen tijdens dialogen voor een minder vloeiende ervaring.
GreedFall 2: The Dying World is in sommige opzichten een grote sprong vooruit ten opzichte van zijn voorganger, maar in andere opzichten een stap terug. Het spel mist nog de nodige afwerking in het vechtsysteem, de interface en grafische details, en het heeft meer tijd nodig om volledig tot zijn recht te komen. Voor RPG-fans die bereid zijn deze ruwe parel een kans te geven, biedt de game potentie, vooral als Spiders blijft bouwen aan het verhaal en de diepgang van de gameplay. Maar voor nu blijft GreedFall 2 een vroege versie die nog wat tijd nodig heeft om echt te schitteren.