Ben je fan van de boeken van Dav Pilkey? Grote kans dat wij als volwassenen niet van deze schrijver hebben gehoord, maar hij is ontzettend bekend! Dog Man: Mission Impawsible brengt namelijk zijn boeken tot leven om de avonturen van Dog Man niet alleen als strip, maar ook als game tot leven te brengen. De vraag is natuurlijk of de game net zo goed en succesvol kan zijn als zijn strips? In ieder geval zal het niet liggen aan de charmante mix van kleurrijke graphics, maar is de rest ook zo goed?
Het eerste wat meteen opvalt is dat Dog Man: Mission Impawsible trouw is gebleven aan de iconische tekenstijl van Dav Pilkey. Alles ziet eruit alsof het direct uit de boeken komt, van de cartooneske achtergronden tot de vrolijke sprongen die je maakt tot aan de personages. Deze grafischew gelijkenis zullen zeker voor fans van de boeken aanvoelen als thuiskomen. Toch voelt in onze ogen de presentatie van de game soms wat beperkt, ook omdat er een gebrek is aan voice acting en dat de soundtrack maar weinig toevoegt aan de game. Dan kan je grafische stijl nog zo goed zijn, maar als de rest van de wereld niet compleet aanvoelt is dat zonde.
Als je niet bekend bent met Dog Man, het draait om (natuurlijk( Dog Man en zijn vrienden Lil’ Petey en 80-HD, beter bekend als de “Supa Buddies,” die het moeten opnemen tegen de kwade Piggy en zijn bende, de F.L.E.A.S. Hoewel de humor en gekke situaties uit de boeken zich goed lenen voor een game, mist het verhaal hier de charme en absurditeit die Pilkey’s werk zo geliefd maakt in zijn strips. Ook hier merk je weer dat het niet compleet aanvoelt en dat er net wat ontbreekt wat de strips juist zo goed maakt.
Dog Man: Mission Impawsible is verder een platformer met veel puzzels waar je regelmatig moet wisselen tussen personages. Elk van de drie Supa Buddies heeft unieke vaardigheden, Dog Man kan graven, Lil’ Petey kan smalle tunnels door en 80-HD kan zware blokken verplaatsten. Het wisselen tussen de personages is belangrijk om alle puzzles op te lossen en door de levels heen komen. De puzzels zijn vooral eenvoudig en dus ook gericht op jonge spelers, wat niet erg is, maar daardoor spreekt de game niet een volwassen publiek aan. Puzzels bestaan uit het verplaatsen van blokken om deuren te openen of het ontwijken van vijanden. De moeilijkheidsgraad van de game is laag en dus toegankelijk voor de jonge kids, maar dus zeker niet voor de volwassenen.
Wel zijn er meer dan genoeg levels om de jonge kids tijdens kerst zoet te houden, het zijn er namelijk 50 die verdeeld zijn over vijf werelden, zoals het Stadhuis en een Marshmallowfabriek. Elke wereld eindigt met een eindbaas die niet super moeilijk zijn, maar voor de jonge spelers genoeg uitdaging zal bieden. Verder kan je in elk level dingen verzamelen zoals politie-insignes. Dit zorgt ervoor dat de jonge completionists onder ons zeker de game een aantal keer kan spelen, maar de levels zijn wel wat langdradig, waardoor het soms wel erg saai kan worden. Dit is geen spel waar je snel door levels heen kan gaan, maar waar de jonge gamer tijd voor zal moeten maken. Verder zijn de controls eenvoudig, maar voelen ze wat stijf aan. Het springen voelt wat traag aan en de bewegingen van de personages voelen ook wat stijf, het mist simpelweg de moderne touch die moderne platformers wel hebben.
Is Dog Man: Mission Impawsible dan een slechte game? Nee. Het biedt een charmante en kindvriendelijke game die trouw blijft aan de boeken van Dav Pilkey. Toch voelt de gameplay iets te eenvoudig en repetitief voor de oudere gamers onder ons, maar biedt het genoeg plezier voor de jonge spelers en fans van de boeken. Als je een jong kind in huis hebt, die zoekt naar een platformgame die simpel is en ook nog is charmant, dan kan deze game zeker wat voor hem of haar zijn. Maar voor jezelf zal je deze game niet in huis hoeven te halen.