Home Featured Dit is géén review van ‘There Is No Game: Wrong Dimension’!

Dit is géén review van ‘There Is No Game: Wrong Dimension’!

by Jos Vis

Even voor de duidelijkheid: dit is absoluut geen review en al zeker niet van ‘There Is No Game: Wrong Dimension’! Dat zou ook raar zijn, want There Is No Game is helemaal geen game en zo hoort het! Dus ik heb geen idee waarom jij alsnog op dit bericht klikt, maar een review ga je niet vinden. Ga weg!

Tafeltennissen, zaklopen, uien snijden, indoctrineren, origami, tassen opbergen, roskammen, een cursus fretten opzetten volgen, veinzen, zingen, klunen, boerderijdieren boetseren, zeuren over de combinatie koninklijke foto’s en anderhalve meter, roeien (met of zonder de riemen die je eventueel hebt), argwaan wekken, pocheren, kantklospatronen uploaden, lettervermicelli sorteren op alfabet en herinneringen ophalen van je eerste boswandeling. Het is maar een kleine greep uit de bijzonder uitgebreide keuze aan activiteiten die jij had kunnen gaan doen, maar jij kiest er op een of andere vage manier alsnog voor om dit te gaan lezen.

Nu kun jij je afvragen: Waar gaat dit over? Maar dat kan ik natuurlijk net zo goed aan jou vragen, want er staat toch duidelijk in de kop vermeld dat dit geen review is van There Is No Game. Nu hebben we een bepaalde koppigheid gemeen, want toch dubbelklikte ik op het pictogram, waar ook duidelijk stond vermeld dat het vooral niet om een game ging. Tijdens het opstarten word ik dan ook vriendelijk verzocht wat anders te gaan doen, maar uit pure baldadigheid liet ik mij niet zomaar wegsturen. Uiteraard heb ik daar veel spijt van gekregen, want de tijd die ik daarmee ben verloren kan ik op geen enkele manier meer terugkrijgen, net zoals jij jouw tijd nu aan het verdoen ben.

Volgende alinea

Op verschillende momenten probeerden de makers van het geheel mij weg te pesten of te begeleiden naar de quit-optie. Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar ik negeerde dat compleet en probeerde overal te klikken, waarna het stukje software mij op nadrukkelijke toon beval daarmee te stoppen. Om mij dan weer dwars te zitten kreeg ik zogenaamd een spelletje ‘rock, paper, scissors’ voorgeschoteld, maar liet de computer mij niet winnen, terwijl het daarbij niet schuwde om mij belachelijk te maken en vals te spelen. Dit alleen maar om aan te tonen dat ik alles behalve een spel aan het spelen was.

Je zou kunnen zeggen dat zo’n product als There Is No Game een frisse wind laat waaien door de hedendaagse games-industrie en dat het een aardige verrassing is als je zo weggekeken wordt, maar dat zou impliceren dat het hele gebeuren enigszins speelbaar is. Niet dat jij dat vreemd vindt, want blijkbaar is demotivatie voor jou de beste motivatie. Het is maar waar je prioriteiten liggen, natuurlijk. Feit is dat het lezen van totaal loze informatie of het spelen van geen games ook maar iets positiefs bijdraagt aan de maatschappij. Daarnaast zal het ook op geen enkele manier je leven verrijken, laat staan dat het brood op de tafel brengt.

Conclusie

Waar wil je dat ik een conclusie uittrek? Uit het bovenstaand verhaal? Ik zou niet weten waarom en verder ben ik niets verplicht natuurlijk. Jij kiest ervoor om door te blijven lezen, maar hoe zit dat dan tijdens andere momenten? Als ik jou vertel om niet achter mij aan in de sloot te springen, spring jij dan ook gewoon in de sloot? Zou je anders tevreden zijn als ik alsnog een cijfer aan dit verhaal plak voor de genomen moeite. Ja joh, jij je zin!

Related Posts

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x