Het spelen van een goed spel op een mobiele telefoon is niet altijd vanzelfsprekend geweest en werd zelfs lange tijd gezien als een manier van gamen die nooit aan zou slaan. Je zou dus makkelijk kunnen stellen dat mobile gaming van ver komt en zich door allerlei generaties van telefoons heen moest worstelen. In het begin moesten we het doen met een klein (zwart-wit) schermpje en waren spellen amper te volgen, maar voor vele gamers was het toetsenboard het grootste probleem. Terwijl de knoppen op de controllers van consoles en handhelds geplaatst waren met comfort in het achterhoofd, moesten mobile gamers het doen met de typische numerieke telefoon-indeling. Voor sommige puzzel-games was dit nog wel te doen, maar zodra er enige vorm van behendigheid werd vereist bracht dit meteen een hoge vorm van frustratie met zich mee.
Naarmate de schermpjes van de telefoon meer kleuren kregen en hier en daar wat groter werden, ging men steeds meer nadenken over het probleem van de besturing. Uiteraard zag men de telefoon in die tijd meer als …. eh…een telefoon, terwijl deze vandaag te dag meer als een kleine pc fungeert. Heel even leek er toekomst te zitten in het uit kunnen schuiven van een panel dat wat meer gericht was op het spelen van games, doordat er bijvoorbeeld een d-pad en wat actieknoppen waren toegevoegd. Dit verhoogde de beleving zeker, maar omdat er zeer weinig telefoons deze optie bezaten, waren er uiteindelijk weinig spellen die hier goed gebruik van maakten. De echte revolutie in mobile gaming kwam met de komst van de smartphones en zelf heb ik dit niet zo zien aankomen. Als knoppen-purist geloofde ik nooit dat ik enigszins een beetje plezier zou beleven aan een touch-screen, maar zo’n 14 jaar later zweer ik onderweg bij een potje gamen op mijn beste vriend; de nieuwste iPhone 11.
De truc zat hem uiteindelijk niet in het vervangen van de traditionele besturing, maar in het bieden van gameplay die zich uitstekend leent voor een touch-screen-besturing. Natuurlijk heeft men inmiddels een alternatieve besturing voor de meer traditionele games, maar dat is niet waar het spelen op de mobiel in uitblinkt. Ook is het erg prettig dat men inmiddels beter kan inspelen op de markt als het aankomt op de prijzen van mobile games, want men was lange tijd gewend aan een model die gebruikelijk was op handheld en console. Dat terwijl de games vaak een meer snack-achtige uitstraling hebben, wegens het limiet aan geheugen op de gemiddelde telefoon. Sinds een aantal jaar zijn veel spellen ‘gratis’ om te spelen en betaal je meer voor cosmetische spullen (en soms ook om te kunnen winnen). Misschien is niet iedereen fan van dit verdien-model op smartphones, maar het werkt wel en daardoor is er een grote hoeveelheid games beschikbaar. In een slecht draaiende markt zul je weinig vooruitgang vinden op het gebied van gamen en daar worden wij (mobile) gamers uiteindelijk de dupe van.
Hoeveel wordt er eigenlijk gespeeld op een telefoon? Eerder dit jaar verscheen er een overzicht van het gebruik van mobiele telefoons, die een inzicht gaf in het gamende gedeelte. Allereerst is het belangrijk te melden dat het hier om Amerikaanse cijfers gaat en dat gamen niet de grootste bezigheid is, want die eer gaat naar apps omtrent sociale media en communicatie en die groep neemt zo’n 50% van het gebruik in beslag. In 2018 ging tien procent van de totale telefoontijd op aan gamen en 33% van alle apps die werden gedownload waren games. Gemiddeld heeft men zo’n acht spellen daadwerkelijk op hun telefoon staan en speelt men 2 tot 5 games per maand. Overigens werden er in 2018 2,7 miljoen (!) games uitgebracht op Android en iOS en speelt men meer op de telefoon dan op consoles en pc. Het zijn vooral race- en adventure-games die worden gespeeld, terwijl de gemiddelde leeftijd rond de 25 jaar ligt.
Inmiddels gaan we de volgende stap meemaken in mobile gaming en eerlijk gezegd zit ik daar persoonlijk erg op te wachten. Nu bedrijven in de wereld van games veel geld inzetten op het streamen van games lijkt het erop dat telefoons nu een mogelijkheid krijgen de nieuwste high- end-games te kunnen draaien met een gemak van een Youtube-video. Nog even in de trein verder gaan met de campaign van Halo Infinite of losgaan met de multiplayer van Halo the Master Chief Collection tijdens een vakantie in Spanje; dat klinkt voor mij als epische muziek in de oren. In deze setting speelt de telefoon nog steeds geen verangende rol in mijn game-gewoontes, maar voegt het extra opties toe naast mijn liefde voor gamen op de console. Mijn verwachting is dan ook dat mobile- en comsole-gaming elkaar nooit gaan bijten en elkaar uiteindelijk zullen helpen in de vooruitgang in gaming.
Volgende week zullen we bij That’s Gaming een kijkje nemen in de populairste mobile games en staan we stil bij een aantal klassieke en vergeten mobile games uit de geschiedenis.