Het jaar is bijna voorbij, dus leek het ons weer eens tijd om een lijst te maken van de beste games allertijden. Dat is geen gemakkelijke opgave, omdat er zo ontzettend veel goede games zijn uitgekomen in de afgelopen vijfendertig jaar. Toch hebben we op de redactie de koppen bij elkaar gestoken, elkaar voor rotte vis uitgemaakt en de meest emotioneel beladen knopen doorgehakt. Het resultaat is deze uitgebreide lijst en een zeer grimmige sfeer op de redactie.
De regels
Het klinkt misschien ietwat gek, maar om een lijst als deze zo eerlijk mogelijk te laten verlopen moet je juist flexibel zijn. Zo kies je bij sportspellen vaak voor de beste uit de franchise, omdat deze meestal elk jaar worden uitgebracht en soms weinig verschillen van elkaar. Dat terwijl je van franchises als die van Zelda of Mario meerdere games gaat tegenkomen in de lijst, al probeerden wij ook dat tot een minimum te beperken.
Daarnaast spelen verschillende aspecten mee als het aankomt op het kiezen van een game. Games worden dus niet allemaal op dezelfde manier bekeken, omdat de ene game het vooral moet hebben van de impact die het had toen het werd uitgebracht, terwijl andere het juist moet hebben van zijn speelbaarheid of nostalgie. Zo kun je de eerste Mario-game onmogelijk vergelijken met bijvoorbeeld Red Dead Redemption 2, maar je moet toch keuzes maken in zo’n lijst.
Dikke kans dat jij het niet eens bent met de lijst, wij konden op onze kleine redactie al niet eens worden met elkaar, laat staan met de rest van de Benelux. Toch lezen we graag jouw reactie op de lijst, waarin je aangeeft dat wij ongelooflijke droeftoeters zijn, omdat we jouw favoriete game niet in de lijst hebben gezet. Maar nog leuker, jij hebt vast allerlei herinneringen aan de games in de lijst en steek dat alsjeblieft niet onder stoelen en banken, we lezen ze met veel plezier!
100. Sensible Soccer (1992)
De afgelopen twee decennia draaide het vooral om de strijd tussen FIFA en Pro Evolution Soccer, maar daarvoor had je de keuze uit veel meer verschillende voetbalgames. Dat wil niet zeggen dat voetbalgames toen beter waren, integendeel zelfs. Veel vaker leek het alsof je een mierenkolonie aan het besturen was, die met veel moeite een piepklein vierkantje in een wit vlak probeerden te schuiven, terwijl de gameplay soms de snelheid van het licht benaderde. Start nog maar eens van die oude voetbalgames op en merk dat het gros absoluut onspeelbaar is.
Niet alle games waren slecht, zo was Microprose Soccer een heerlijke game, waarbij het ‘bananen schot’ werd geïntroduceerd, waarmee je de bal na het schieten nog een effect kan meegeven. De makers van Microprose Soccer maakte zich vervolgens zo goed als onsterfelijk met hun volgende project: Sensible Soccer. De gameplay was ietwat sneller en tegelijkertijd kon je meer zien van het veld. Je hebt verder maar één knop nodig om zowel te passen, schieten als slidings te maken.
De kracht van Sensible Soccer was niet zozeer de vermakelijke gameplay, maar de mogelijkheid alles aan te passen in de game. Er zaten behoorlijk wat teams in de game met namen die verkeerd gespelde versies zijn van echte spelers, maar alle namen van clubs en spelers zijn aanpasbaar. Daarnaast kon je ook een tenue samenstellen of het uiterlijk van je spelers aanpassen. Ook kon je naar hartenlust competities of bekers opzetten en deze ook helemaal aanpassen naar smaak.
Moment van de game:
Sensible Soccer is een van de eerste games die tijdens de wedstrijd liet zien wie er gescoord had en in welke minuut dat was. Het klinkt nu een beetje gek, maar dat was in die tijd nogal een big deal.
99. Tetris Effect (2018)
Tetris is typisch zo’n franchise waarbij een ontwikkelaar iets nieuws probeert toe te voegen aan een concept die al staat als een huis. We hebben van alles voorbij zien komen, van bommen naar andere vreemde gimmicks. Of wat dacht je van al die pogingen om van Tetris een 3D-game te maken? Saai en onspeelbaar! Dus werd er altijd gezegd dat je van Tetris geen nieuwe ervaring kon maken en dat dachten wij zelf eigenlijk ook. Totdat Tetris Effect werd uitgebracht!
Tetris Effect komt uit de koker van Tetsuya Mizuguchi, bekend van ‘muzikale’ games als Space Channel 5, Rez en Lumines. Hoewel de gameplay nog steeds Tetris is, zorgen de omgevingen en sounds voor een totaal andere ervaring. Elke beweging die jij de tetra laat maken resulteren in visuele en muzikale reacties in de omgeving. Hierdoor waan jij je in een abstracte, kunstzinnige wereld en heb je het idee dat jij daar ook nog eens veel invloed op uitoefent, wat voor een frisse motivatie zorgt.
Officieel werd deze game uitgebracht als VR-titel en dat is nogal een bijzondere ervaring met al die kleuren en geluiden. Toch werkt de game ook prima op je console, zeker als jij een vette tv hebt en dito geluidsinstallatie. De controller trilt als een idioot mee op de maat van de muziek en zo word je alsnog ondergedompeld in deze fantastische ‘Tetris-trip’.
Moment van de game:
Bijna de hele game voelt aan als één groot zen-moment, maar in de normale modus wordt de druk enorm opgevoerd. Hierdoor wordt het soms alsnog enorm stressen om je scherm niet binnen enkele seconden vol te maken met verkeerd geplaatste tetra. Gelukkig is er ook een ‘chill mode’, waarbij er iets minder van je wordt verwacht. Dat is soms wel zo handig als je in je zen-moment wil blijven.
98. De Sims 3 (2009)
Een virtuele poppenkast klinkt op zich niet als iets waar we interesse in hebben, maar De Sims laat zien dat zoiets enorm vermakelijk kan zijn. Mensen die normaal gesproken weinig met games hadden werden erom aangetrokken tot De Sims en stiekem waren er ook een hoop ‘hardcore gamers’ die het spel ook dagenlang speelden. Ja, ga nu niet zitten doen alsof jij nog nooit plezier hebt gehad met een game uit deze reeks!
De eerste De Sims had een enorme impact en kwam uit het creatieve brein van Will Wright, die eerder al groot succes had met Sim City. Dat was in een tijd dat mensen dachten dat Will Wright alles in goud kon veranderen en eerlijk is eerlijk, de man had nogal naam gemaakt met zijn games. Waarom hoor je nu eigenlijk niets meer van deze man? Het antwoord is Spore, een ambitieuze game over evolutie dat regelrecht flopte. Toch heeft deze game stiekem een behoorlijke invloed gehad op ‘procedural generated games’, zoals Minecraft en No Man’s Sky.
Toch is er geen discussie mogelijk over wat nu precies de beste game uit de serie is, want dat is De Sims 3. Denk hierbij aan een geweldige user interface, de gigantische mogelijkheden rondom het maken van eigen designs en de uitgebreide base-game. Dat laatste is vooral misgegaan in De Sims 4, waarbij een hoop basisfeatures ontbraken in de standaardversie. Uiteraard kon je die er wel weer bijkopen via de talloze uitbreidingspakketten. De Sims 3 had ook veel van deze extra kosten, maar de standaardversie stond al als een huis.
Moment van de game:
De Sims 3 ziet er zo onschuldig uit en er kan zo op het eerste gezicht weinig kwaads zitten in de community, die grotendeels bestaat uit ‘huisvrouwen’. Toch is het te hopen dat de Sims nooit een bewustzijn krijgen, want door de jaren heen zijn deze arme, virtuele mensen nogal wreed gemarteld en op barbaarse wijzen vermoord. Wat dacht je van een uitgeputte Sim in een zwembad zonder uitgang? Of brand veroorzaken in een huis zonder deuren? Dat is maar een kleine greep uit de monsterlijke misdaden van de ‘onschuldige’ community van De Sims. Barbaren!
97. Wii Sports (2006)
Het was even wennen voor de allergrootste Nintendo-fans, maar bij de ontwikkeling van de Wii dacht Nintendo ineens: ‘Er zitten veel te veel knoppen op de controller, dat is veel te moeilijk! Wat nou als we de helft van de knoppen weghalen en die vervangen met het wapperen van je arm? En als we de controller eruit laten zien als een afstandsbediening, dan weet zelfs je oma nog hoe je zo’n ding moet vasthouden! Nu gaan we vast heel veel consoles verkopen aan iedereen, muhahahahahahaha!’
Ze kregen verdorrie nog gelijk ook! Tehuizen vol kwijlende bejaarden waren niet weg te slaan van dat ding en wisten inderdaad meteen wat de bedoeling was. Dit zorgde voor een vervelende verschuiving in de industrie, waarbij de concurrenten ook ineens in wilde haken op wapperen met je handen (bij Microsoft zelfs met je hele lichaam). Dit deden ze in de hoop een graantje mee te pikken van die doelgroep voordat deze de interesse zouden gaan verliezen in het medium, of natuurlijk een andere, meer natuurlijke reden hadden dat ze geen games meer konden kopen.
Ja, we brengen het allemaal wat negatief, maar tegelijkertijd hebben we veel respect voor het succes van de Wii, ook al hebben veruit de meeste Wii-bezitters nooit een spel gekocht. Nee, zij kochten eigenlijk geen Wii, maar Wii-sports, dat werd samen met een Wii werd verkocht als bundel. En dat had alles te maken met de kracht van de game, de motion controls! Voor ons staat deze game eigenlijk maar voor één reden in de lijst: Bowlen! De controller van de Wii geeft je het gevoel dat je echt aan het bowlen bent en is daarmee de ultieme manier van virtueel bowlen.
Moment van de game:
Tijdens een avondje hangen met vrienden of familie is Wii Sports nog steeds een gangmaker, al laat het ook meteen zien waarom de controllers werden geleverd met die gekke bandjes Menig tv is vernield, omdat er weer eens of andere soepjurk die denkt die bandjes niet nodig te hebben. Dan laten ze ook nog eens de controller uit hun handen glippen, die op zijn beurt dan weer met veel gevoel voor drama een dikke ster in de tv laat ontstaan. Eerlijk is eerlijk, deze domme acties leverden dan wel weer een sloot aan vermakelijk YouTube-filmpjes op.
96. Fable 2 (2008)
Je kunt zeggen over Peter Molyneux wat je wil. Je kunt bijvoorbeeld zeggen dat hij geweldige ideeën had en gedreven werd door een torenhoge ambitie. Daarnaast kun je ook zeggen dat Peter een schaamteloze leugenaar is, die keer op keer prachtige dingen belooft en daar nog niet eens de helft van nakomt. Je kunt ook zeggen dat hij een veel te grote fiets heeft. Dat is natuurlijk moeilijk te bewijzen, maar je kunt het wel degelijk zeggen… Toch heeft deze meneer best wel het een en ander achter gelaten in de industrie, want de ideeën die wel uitkwamen waren vaak erg vermakelijk.
Toen de eerste Fable uitkwam ontstond voor het eerst veel kritiek op de uitspraken van Peter Molyneux. Zo beloofde hij elementen als ‘plant een boom waar je wil in de game en deze zal langzaam groeien’. Toch was de game bijzonder leuk om te spelen, maar toch vinden wij Fable 2 beter. Ook daar kon je geen bomen laten groeien, maar de game had een frisse mix van toegankelijke gameplay, Britse humor en interessante opties.
Wat de Fable-serie echt zo uniek maakt is de manier waarop de wereld reageert op jouw acties, maar jijzelf verandert ook. De game laat jou constant keuzes maken en aan de hand van de goedheid van die keuze verandert jouw status. Hoe slechter je bent, hoe meer je bekend staat als een schurk en je uiterlijk gaat daarin mee, tot duivel hoorns aan toe. Overigens doe je dit niet alleen, maar met een heuse hond, die je allerlei kunstjes kunt aanleren. Fable 3 was enorm saai en Fable the Journey een schande voor games in het algemeen. Volgend jaar komt er eindelijk een reboot, gemaakt door de ontwikkelaars achter de Forza Horizon-serie, we zijn erg benieuwd of we dan wel een boom kunnen planten.
Moment van de game:
Er zijn niet zo heel veel games waarin je kunt trouwen, maar in Fable 2 is dat mogelijk. Sterker nog, je kunt zelfs vader worden! Net als in het echt kan je huwelijk ook stuklopen als je te veel met andere vrouwen (of mannen) aan het flirten bent wanneer je huidige vrouw dat ziet of weet van krijgt. Uiteraard moet je wel eerst een huis kopen voor je gezin voordat je aan kinderen wil beginnen. Ook je kinderen kunnen met je mee op pad en boos op je worden.
Tot de volgende bekendmaking van de lijst!