Rogue-like-games zijn ontzettend populair op het moment en dus komen er ook veel games uit in dat genre. Het fijne van deze games is dat ze vaak totaal anders van elkaar spelen. Het kan een deckbuilder zijn, zoals Slay the Spire of bijvoorbeeld een shooter als Returnal. Ook kan het zomaar een platformer zijn of een twin-stick-shooter, of zelfs allebei! Beyond the Long Night is een Rogue-like side-scrolling twin-stick-shooter en zit op dit moment in Early Acces.
Bij de eerste bewegingen van je personage in Beyond the Long Night weet je meteen dat je hier met een enigszins fris concept te maken hebt, ondanks dat er zo ontzettend veel rogue-like-games uitgekomen zijn in de laatste jaren. Je hangt namelijk aan een stel ballonnen en zweeft zo van kamer naar kamer, terwijl je ook nog eens om je heen kunt schieten. Dat om je heen schieten werkt zoals een twin-stick-shooter, waarbij je met je rechterstick kunt richten, terwijl je met de linkerstick het personage zelf bestuurt.
Het verschil met de meeste twin-stick-shooters is dat je hier te maken hebt met een side-scroller en je de actie dus niet van bovenaf ziet, maar van de zijkant. Uiteraard moet je uitkijken waar je zweeft, want jouw ballonnen kunnen natuurlijk kapotgaan. Zo kun je in spikes terechtkomen en zo een ballon verliezen, maar ook als je personage geraakt wordt verlies je er een. Gelukkig zijn er ook manieren om meer ballonnen te krijgen en stuit je onderweg op allerlei wapens die je gevechten een stuk makkelijker maken, al worden de vijanden zelf natuurlijk ook steeds moeilijker.
Pijn in de kont
Het fijne van een goede rogue-likes is dat je in het begin vrij snel doodgaat, maar bij elke nieuwe poging kom je steeds verder en krijgt het geheel een verslavende werking. Je zou graag willen zien wat er zich allemaal in de volgende kamers afspeelt en welke variatie aan wapens je nog meer kunt vinden en maken. Zodra je in die loop terechtkomt, laat zo’n game je niet meer los en dat is ook het geval bij Beyond the Long Night. Doodgaan is onvermijdelijk, maar je voelt je bij elke sessie steeds beter worden en verder komen.
Tegenstanders zijn een enorme pain in the ass, waarbij ze vanaf het begin al allerlei kanten opvliegen en dingen op jou afvuren. Vijanden zien er per type verschillend uit en zijn meteen herkenbaar als je een nieuwe ruimte binnentreed, wat wel zo handig is omdat je meestal meteen wordt aangevallen. Bij het herkennen van zo’n vijand weet je in een oogopslag waar je aan toe bent en aangezien Beyond the Long Night een enorm snelle game is komt deze slimme opzet goed uit. Dan nog vliegen de projectielen al vrij snel om je oren en maak je een mooie reis van stress naar skills. Wat in het begin aanvoelt als ploeteren en keihard werken, voelt later aan als beheersbaar en daardoor voel jij je helemaal de bom bij het uitschakelen van je vijanden.
Uiteraard kun je jouw wapens upgraden en allerlei andere dingen verzamelen, waardoor elke speelsessie weer anders is. Natuurlijk, dat is inherent aan rogue-likes, maar als het niet op elkaar aansluit is zo’n game niet leuk om te spelen. Het ene wapen werkt weer goed met een bepaalde power, maar stiekem werken bijna alle combinaties goed met elkaar, maar leveren ze wel steeds andere gameplay op. Dat resulteert vooral in de eerste paar uren in ‘pak alles op wat je pakken kan’, maar later leer je een beetje selectief te zijn, zodat je de baas over de loop blijft.
Omhoog!
Overigens ga je van kamer naar kamer en in die kamers kun je vaak kiezen tussen verschillende paden en kun je binnengetreden kamers handig terugzien op de map. Zo zie je dat je prima kunt reizen tussen de kamers in de breedte, maar de game forceert jou omhoog te gaan. Je wordt namelijk achtervolgt door een storm en daarin wil je niet terechtkomen. Let bij het horizontaal reizen dus goed op of je hier wel de tijd voor hebt, maar uiteindelijk zorgt deze storm voor een extra stressfactor, naast de al stressvolle vijanden.
Beyond the Long Night ziet er leuk uit met een slimme pixel-art stijl, al zie je deze stijl wel vaker in games tegenwoordig, toch past het perfect bij het geheel. Het is lekker simpel, geeft je meteen een overzicht wat je van elke kamer kan verwachten, waardoor jij je tactiek meteen kunt en moet aanpassen. Simpelheid is uiteindelijk de motor waarop alles draait in Beyond the Long Night en daardoor staan de graphics nooit in je weg, maar dat neemt niet weg dat het een behoorlijk pittige game is.
Conclusie tot nu toe
Beyond the Long Night lijkt weer zo’n regelrechte topper te worden in het rogue-like-genre, waarbij je aan een stel ballonnen hangt en kamers vol vijanden neerschiet. De gameplay is een mix van een twin-stick-shooter en een side-scroller, waarbij elke speelsessie anders is en jij je steeds meer bad-ass voelt. Tel daarbij op dat de graphics lekker simpel zijn en de opzet daarop inspeelt, waardoor je in elke kamer in een oogopslag ziet wat de vijanden zijn, wat er voor skills van je verwacht worden en waar het grootste gevaar zit. De game zit nog in Early Acces, maar reken maar dat we de game op That’s Gaming in de gaten houden!