De Siege of Paris is een nieuwe DLC in Valhalla en het is een hele grote DLC. Vele mensen die Vikings hebben gezien zullen al ideeën hebben bij de Siege of Paris, maar Ubisoft geeft hier natuurlijk zijn eigen draai aan. Daarom hierbij een update voor de Valhalla review over de Siege of Paris!
A whole new world (soort van)
De Siege of Paris brengt natuurlijk een nieuw gebied met zich mee genaamd Parijs en toevallig brengt deze DLC ook een feature terug uit een voorgaande game die zich afspeelde in Parijs, namelijk Unity. Deze DLC brengt namelijk missies terug waar jij zelf kan bepalen hoe jij een doelwit vermoord. Meestal is dit in Assassin’s Creed games redelijk recht toe, recht aan, maar met deze zogeheten Black Box missies kan jij het echt volledig zelf bepalen. Het geeft een gevoel van vrijheid en brengt toch een nieuw soort gevoel aan Valhalla. Je kan ervoor kiezen om te sluipen, maar je kan ook de badass zijn die je bent en de voordeur binnen trappen en iedereen aanvallen. Het is een slim idee geweest om dit toe te voegen aan de game, omdat deze DLC daarom net wat anders aan voelt dan de main game.
Mijn grootste minpunt met deze DLC, voordat ik verder ga met de positieve punten, zijn de ratten. Als geschiedenis docent kan ik jullie vertellen dat in deze tijd in Parijs er een rattenplaag was. Het was namelijk de tijd van de pest en ratten waren degene die de pest verspreidden. Echter zijn deze ratten immuun voor je aanvallen, kan je ze niet vermoorden of verbranden en kan je ze alleen maar wegjagen. De ratten zijn namelijk onderdeel van de vele puzzels die je vindt in deze DLC en heel eerlijk, is het frustrerend en onrealistisch dat ik de ratten niet aan mijn bijl kan rijgen. Het kan daarom wel is zo zijn dat de ratten zorgen voor frustrerende momenten en dat je werkelijk uit de beleving word gehaald.
Verder is het verhaal redelijk linear. Je hebt een stuk minder vrijheid in deze DLC, waardoor je ook minder collectibles te verzamelen hebt en dat er minder zijmissies te doen zijn. Echter is het wel zo dat Ubisoft tijd heeft gestoken in de story missies. het verhaal is namelijk erg sterk en spectaculair en de Siege of Paris voelt spectaculair aan op het moment dat je werkelijk de stad aanvalt. Het heeft zeker grote film vibes en het neemt je mee in een hele toffe beleving.
Mijn grootste minpunt van de normale game was dat het soms erg als een grind aanvoelt en dat Eivor niet altijd aanvoelt als iemand waarmee je jezelf kan identificeren. De Siege of Paris pakt deze dingen goed op. Het verhaal is na 8 uur echt wel klaar en dit is een prima lengte voor deze DLC. Eivor is ook een stuk menselijker in deze DLC en hij wilt niet altijd geweld gebruiken. Eivor voelt volwassen aan en een stuk minder woest.
Al met al is deze DLC echt prima en heerlijk om te spelen. Het verbetert op de normale game en zorgt ervoor dat het een niet al te lange, maar wel leuke ervaring is. Afgezien van de ratten is dit een heerlijke DLC die zeker wat toevoegt aan Assassin’s Creed Valhalla.
ORGINELE REVIEW
Ondertussen ben ik de Assassin’s Creed expert op de redactie. In mijn dagelijks leven ben ik geschiedenisdocent en geniet ik met volle teugen van de werelden die Ubisoft neerzet en kijk ik altijd naar zaken die ik kan gebruiken in mijn eigen geschiedenis lessen. Valhalla neemt ons deze keer mee naar Noorwegen, maar vooral naar Engeland. Je bent Eivor (een man of een vrouw) en gaat raiden in Engeland. Je zal veel mensen tegenkomen in je playtrough waarvan de namen je bekend voorkomen (Vikings fans gaan genieten van deze game). De vraag is echter of deze game je naar Valhalla brengt of dat deze game je stuurt naar Hellheim.
Kies jouw manier van spelen!
Assassin’s Creed Valhalla maakt meteen wat duidelijk aan het begin van de game, je kan spelen zoals je wilt en je kan gevechten aanpakken zoals je wilt. In het begin krijgen je een bijl en een schild, maar al snel kan je ook kiezen voor een bijl en een zwaard, een grote bijl, twee zwaarden en zelfs twee schilden. Elke combinatie van deze wapens zorgt voor een andere speelstijl en ook een andere benadering van een kamp. Met een schild kan je veel makkelijker aanvallen blokkeren, terwijl je met twee bijlen je vijanden veel sneller kan uitschakelen, maar dan ben je wel veel vatbaarder voor aanvallen van de vijand. Daarnaast moet je rekening houden met je stamina. Een zware aanval kost je stamina en het ontwijken van aanvallen ook. Op het moment dat je stamina bar leeg is, dan ben je een makkelijke prooi voor je vijand. Ik heb het idee dat ik Valhalla veel tactischer moet spelen dan Odyssey en dat is iets goeds. Gevechten zijn meer betekenisvol en je zal ook vaak genoeg doodgaan op het moment dat er teveel vijanden om je heen staan. De gevechten zijn niet zo heftig als een Souls game of Jedi Fallen Order, maar het is een stap omhoog van voorgaande Assassin’s Creed games.
Wat een goede verbetering is, is het weghalen van de grote quest lijst. Je komt in de wereld veel mensen tegen, dit zijn world events, waar er van alles gebeurd. Zo was er in mijn playtrough een man die een rattenplaag had en vroeg of ik dit wilde oplossen. Deze quest komt niet in je quest lijst te staan, maar blijft als een stipje op je map staan, zodat je weet dat je het nog moet doen. Dit geeft een gevoel dat je veel meer in de game zit dan voorgaande AC games. Uiteindelijk moest ik die rattenplaag oplossen door met een vrouw te praten (en haar te vleien), zodat zij haar katten zou loslaten. Die katten gingen dan weer de ratten plaag oplossen (opeten dus). Deze world events zijn niet al te serieus, wat ik helemaal niet erg vind, het zorgt voor een glimlach op je gezicht. Naast deze world events zijn er ook gouden stipjes op de kaart die rijkdom aangeven. Deze stipjes zijn vaak korte puzzels waar je de sleutel moet vinden van een deur, dat je ergens moet binnensluipen of dat je flink wat soldaten moet doodmaken om een schat te krijgen. Die schatten zijn van groot belang, omdat je daarmee je uitrusting kan upgraden, maar ook je settlement kan upgraden in Engeland.
Je settlement is een plek waar je vaak terug zal komen tijdens je playtrough. Als je de eerste keer je settlement betreed is het vooral leeg. Het is dan ook aan jou de taak om genoeg spullen te vinden in raids om zo je settlement verder uit te breiden. Zo kan je een tattoo shop bouwen, een winkel, een jaag hut, maar ook barrakken zodat jij je eigen crew op het schip kan managen. Mijn tip is om snel je settlement zoveel mogelijk te upgraden, zodat je playtrough wat makkelijker wordt.
De raids die ik eerder benoemde zijn een leuke toevoeging aan de game. Je kan een stad aanvallen of een klein dorp. Het doel is dan om alle kostbaarheden uit de stad te halen, zodat je raid compleet is. Je kan ervoor kiezen om eerst binnen te sluipen en veel wachters dood te maken of je kan ervoor kiezen om met je hele crew de stad binnen te vallen en een grote oorlog te beginnen binnen een stad. Deze raids voelen groots aan en zijn tof, alleen op het moment dat er veel vijanden op het beeld zijn, dan gaat er iets fout.
Grafisch is het niet altijd geweldig
Op grafisch gebied heb ik een haat/liefde verhouding met Assassin’s Creed Valhalla. Wij hebben op de redactie nog geen Playstation 5 en/of Xbox Series X binnen, dus wij hebben de game gereviewed op een Playstation 4 Pro. Voor mijn gevoel is deze game geoptimaliseerd voor de next gen consoles en loopt de game een stuk minder goed op de huidige generatie. Op het moment dat de game uit zoomt op sommige momenten, dan zie je dat er bepaalde assets nog ingeladen worden, waardoor je eigenlijk een beetje uit de game getrokken wordt. Daarnaast zien sommige personages er wel goed uit, maar sommige ook totaal niet. Personages die niks zeggen en als invulling gelden voor de wereld zien er in close ups dood uit en blijkt er weinig leven te zitten in de ogen van deze personages. Net zoals in Watch Dogs Legion zien bepaalde baarden er ook vreselijk uit in Assassin’s Creed Valhalla. Het zijn vaak korte ringbaardjes die er totaal ongeloofwaardig uit zien, net zoals kort haar op je eigen karakter. Ik wilde mijn karakter namelijk een toffe Ragnar Lothbrok (Vikings) look geven, alleen zag een korte baard met kort haar er gewoon heel raar uit. Lang haar ziet er in deze game gelukkig wel goed uit en dat is goed, want veel vikingen hebben namelijk lang haar in deze game.
De omgevingen waar je door heen rijdt en waar je op klimt zien er wel goed uit. Tuurlijk is het niet het level van Ghost of Tsushima, maar het ziet er goed genoeg uit voor een Playstation 4 game. Het binnenkomen in een grote stad is altijd bewonderenswaardig en op het moment dat je op een groot en oud Romeins monument staat is het kijken over de grote vlaktes van Engeland absoluut geen straf. Het water, waar je in zwemt en op vaart, zien er weer prachtig uit en ik kan niet wachten hoe het eruit ziet op een Playstation 5. Het vormgeven van water en ook hoe het water beweegt is iets wat Ubisoft, zeker in de Assassin’s Creed games, erg goed kan.
Als laatste wil ik het op grafisch gebied hebben over de framerate. In veel gevallen loopt de game stabiel op 30FPS op de Playstation 4 Pro, maar je merkt dat er een limiet zit aan deze hardware. Bij grote gevechten waar ik het eerder in mijn review over heb gehad, kan de framerate zwaar teruglopen. Bij mij was het zelfs zo erg, dat het timen van het tegenhouden van een aanval eigenlijk niet te doen was. Ik hoop dat dit nog gepatched kan worden, maar ik merk dat het limiet is bereikt van wat een Playstation 4 Pro kan doen.
Eivor de Viking
Assassin’s Creed Valhalla heeft weer een hedendaags deel en een historisch deel. Echter wil ik dit deel van de review ook spoiler vrij houden, dus veel referenties naar het verhaal zal je hier niet vinden. Het hedendaagse deel van Valhalla gaat eigenlijk verder waar Odyssey is gestopt. Je speelt dus met Layla na de gebeurtenissen van Odyssey. Het is handig om via Youtube nog even terug te kijken wat er nou ook alweer gebeurt was in Odyssey, omdat je anders toch flink wat vraagtekens hebt op het moment dat je in het hedendaagse verhaal springt. Echter, wie speelt Assassin’s Creed puur voor het hedendaagse verhaal? Je wilt vechten als Eivor, raids doen met je crew en de geheimen ontdekken van Engeland! Ik kan je zeggen dat het verhaal sterk is en ook leuk is om door te lopen. Je komt personages tegen die je kent vanuit de pop culture en er zijn genoeg verassingen die je aan het scherm gekluisterd houden. Daarnaast brengt Valhalla ook veel keuzes met zich mee die impact hebben op hoe je relaties zijn met bepaalde mensen en ook wie je vrienden en/of vijanden zijn. Het hoofd verhaal zit goed in elkaar, alleen is de start van de game wel erg langzaam. In mijn ogen gaat de game pas echt lopen als je er een goede 12 uur in hebt zitten. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik veel side quests heb gedaan, dus als je puur en alleen gaat voor het verhaal, dan zal je het misschien als minder langzaam ervaren.
Hoe klinkt Assassin’s Creed Valhalla?
De soundtrack van Valhalla is zoals veel Assassin’s Creed games gewoon ijzersterk. De muziek die zich afspeelt als je een groot gevecht aan gaat of de liedjes die gezongen worden op de boot als je vaart zijn heerlijk om naar te luisteren en geven een goede vibe aan de game. De stemmen van de personages zijn vaan een hit of een miss. Eivor klinkt bijzonder goed en is ook een sterk personages, maar er zijn ook personages die heel erg vlak klinken en eigenlijk weinig emotie tonen door de gehele game. Gelukkig klinken de hoofdrollen goed genoeg om de game te dragen, maar zijn de minder belangrijke personages vaak minder goed neergezet of zelfs slecht neergezet.
Conclusie
Het spelen van Assassin’s Creed Valhalla op de Playstation 4 was absoluut geen straf en zelfs plezierig, alleen bleef er maar in mijn achterhoofd zitten, hoe gaat dit spelen op de Playstation 5? Is de framerate dan beter? Zien baarden en haar er dan beter uit? Zijn de ogen van mensen meer levendig? Toch kan ik Assassin’s Creed Valhalla aanraden voor mensen die een grote game willen spelen en graag op ontdekkingstocht willen gaan door Engeland heen. De hoofd personages zetten een goed verhaal neer en de gameplay is goed. De gameplay bouwt voort op wat er in Origins en Odyssey is neergezet en breidt het goed uit. De gameplay is niet al te makkelijk en je zal zelfs na moeten denken over hoe je bepaalde gevechten aan gaat pakken. De soundtrack is episch en de wereld van Engeland is ontzettend tof en is nog toffer als je veel Vikings hebt gekeken in de afgelopen jaren. Assassin’s Creed Valhalla is een heerlijke game in de Mythologie trilogie (Origins, Odyssey, Valhalla) en laat mij hangen met de vraag wat Ubisoft verder gaat doen met deze franchise. Deze review zal ik eind november updaten met een Playstation 5 update en antwoord geven op de vragen die ik in het begin van mijn conclusie heb neergezet. Als je wilt zien hoe Assassin’s Creed Valhalla draait op de Xbox One X, bekijk dan een uur gameplay van Mark hieronder!
