Als je mij een city builder geef dan kan ik echt gemakkelijk verdwalen, als het dan ook nog eens een Anno game is, dan ben je mij kwijt hoor. Nu met Pax Romana is het toch weer genieten. Na mijn eerste speelsessie met het spel was ik behoorlijk onder de indruk van wat Ubisoft heeft neergezet met dit Ancient Rome-avontuur. Nu ik eindelijk dieper in de campagne ben gedoken en de endgame content heb kunnen verkennen, kan ik eindelijk een volledig beeld schetsen van Anno 117 en je laten weten of deze game iets voor jouw is.
Het bouwen van een Romeins imperium is nog nooit zo toegankelijk en groots op het zelfde moment. Het vereenvoudigde overhead menu maakt het managen van je burgers een stuk eenvoudiger dan voorheen. Voorbij zijn de dagen waarin je elk individueel probleem moest uitzoeken om te begrijpen waarom je arbeiders weigerden te werken, ondanks dat ze keurig hun geld kregen. Het nieuwe managementmenu geeft je in een oogopslag exact de details die jij nodig hebt om je stad weer op volle toeren te laten draaien. Voldoe aan de eisen en je arbeiders zijn tevreden, wat weer meer burgers naar je imperium trekt. Dit wordt ontzettend belangrijk in de game, wanneer je meerdere steden op verschillende eilanden beheert.
Het bouwen van een imperium draait natuurlijk niet alleen om management, maar ook om uiterlijk. ANNO 117 PAX Romana laat je massieve Colosseums, amfitheaters en nog veel meer constructies neerzetten, waarbij je zelfs in detail kunt zien hoe je burgers ervan gebruikmaken. Naarmate je richting de endgame gaat, wordt je stad steeds imposanter. Veel mensen zullen wellicht zeggen dat ANNO altijd al grote steden mogelijk maakte, maar wat PAX Romana speciaal maakt is de combinatie met een leger, hierdoor krijg je echt een machtig gevoel. Nu draait je stad ineens om bouwen en groeien, maar ook om het beschermen van jouw stad tegen aanvallen.
Ik heb al jaren zitten wachten op een echte RTS-mechanic in city-building games. Manor Lords kwam recent nog het dichtst in de buurt, maar de extreem trage ontwikkelingssnelheid deed me uitkijken naar betere opties. Gelukkig heeft Ubisoft hier goed naar geluisterd en de RTS-elementen perfect geïntegreerd in ANNO 117 PAX Romana. Ik weet nog goed hoe opgewonden ik werd toen ik eindelijk mijn eerste leger kon bouwen. Als een kind dat een nieuw speeltje krijgt, bouwde ik meteen een kazerne en zette de eerste groep soldaten in productie. Wat bleek? Dat was een enorme vergissing, want soldaten worden niet uit het niets gecreëerd, ze komen uit je actieve workforce. In enkele seconden had ik de helft van mijn arbeiders verloren. Gelukkig met het nieuwe management systeem zie je dit direct en kan je daarop inspelen. Ik begon dan ook weer rap bij te bouwen. Het is een een game die je altijd bezig houdt met het managen van de mensen en zorgen dat je genoeg overhoudt.
RTS is geen bijzaak in PAX Romana. Je bent onderdeel van het Romeinse Rijk, dus vechten hoort bij de hoofddoelen. Je tegenstanders wachten niet netjes tot jij je leger hebt opgebouwd, ze blijven je verkennen, sturen legers om je aan te vallen wanneer mogelijk, en verdedigen zich fel wanneer nodig. Het strategische element is simpel te begrijpen maar moeilijk te beheersen. Het slim verplaatsen van je troepen om de juiste vijanden aan te vallen geeft je een groot voordeel in gevechten. Je kunt ook marineschepen gebruiken om je te helpen in gevechten, wat een extra dimensie toevoegt. Ik vond deze constante machtsstrijd geweldig, en het is fijn om eindelijk een echte endgame te hebben waarbij je andere imperia kunt binnenvallen. Grootschalige veldslagen worden normaal aan het einde van het spel, dus je kunt maar beter vanaf het begin hieraan werken.
Naast actieve RTS-gevechten kun je ook handelsakkoorden sluiten met je tegenstanders. Deze deals zijn cruciaal in de endgame, want je kunt niet met iedereen tegelijk vechten. Het creëren van strategische bondgenoten, verdedigingspacten, handelspacten of niet-aanvalsverdragen kan je imperium maken of breken. Dit wordt nog duidelijker in de campagne, wanneer je na een tijd zowel je steden in Albion als Latium bestuurt, waardoor je inter-provinciale handelsroutes kunt opzetten.
Handel draait niet alleen om snel geld verdienen, het gaat ook om het voldoen aan de eisen van je burgers. In een van mijn playthroughs raakte ik door mijn voedsel heen. In ware keizerlijke stijl besloot ik dit gewoon te negeren. Dit leidde ertoe dat de helft van mijn burgers besloot dat ik misschien geen genereuze of slimme leider was en ergens anders hun geluk gingen bezoeken. Dit zorgde natuurlijk voor een enorm tekort aan arbeiders. Het probleem was dat ik geen voedsel kon produceren zonder arbeiders. Dus toen kwam ik op het geniale plan om voedsel te kopen van mijn tegenstanders.
ANNO 117 PAX Romana laat je automatische handelstransacties instellen bij de handelshub, zodat tegenstanders kunnen langskomen en items voor geld kunnen ruilen zonder dat je input nodig hebt. Dit stelde me in staat mijn voedselvoorraad aan te vullen, wat mijn arbeiders terugbracht, zij het tegen een flinke prijs. Op dezelfde manier kun je ook items verhandelen die je niet op je eigen eiland produceert, waardoor je de volgende upgrade kunt bereiken zonder een ander eiland te hoeven koloniseren. Maar zoals met alles in het Romeinse Rijk is handel niet altijd veilig. Je schepen zijn waardevolle assets en bandieten, piraten of je tegenstanders willen ze graag bemachtigen. Dus moet je je schepen beschermen met andere marineschepen of ze bewapenen met troepen.
ANNO 117 PAX Romana draaide uitstekend op mijn systeem met maximale graphics settings. Het spel liep consistent op 100+ FPS, zelfs tijdens grootschalige endgame gevechten. Qua graphics is PAX Romana een prachtig spel. Ik vond het heerlijk om in te zoomen en mijn burgers aan het werk te zien. Je kunt het een godcomplex noemen, maar wij city-building liefhebbers genieten er hoe dan ook van. Hoewel ik geen gamebreaking glitches tegenkwam, hadden de cinematische scenes in de campagne soms moeite met het laden van textures, maar dit gebeurde slechts een paar keer tijdens meer dan twintig uur gameplay.
ANNO 117 PAX Romana is zonder twijfel de beste ANNO die ik tot nu toe heb gespeeld. Hoewel het enkele kernfuncties uit 1800 mist, maakt alles wat nieuw is toegevoegd het een veel betere ervaring. De mix van RTS, diplomatie en city building heeft PAX Romana veranderd in het perfecte spel voor het bouwen van een imperium. Hoewel ik nog steeds mijn bedenkingen heb bij de campagne storyline, maakt dat uiteindelijk weinig uit. Vergeleken met de tientallen uren die ik in de free mode heb doorgebracht, beïnvloedde de zes uur in de campagne mijn algemene ervaring nauwelijks. ANNO 117 PAX Romana is een game die ik van harte kan aanbevelen aan elke RTS of city-building fan, en voor nieuwkomers in het genre is dit de beste versie om mee te beginnen.