In de wereld van game-ontwikkeling is het een uitdaging om een diepgaand thema te verweven in de gameplay. After Us is een ambitieus spel dat juist daar een gooi naar wilt doen waar een boodschap over onze wereld verworven zit in gameplay. After Us zich richt op de verwoesting van de natuurlijke wereld en wilt jou meenemen in deze wereld. After Us wilt met deze game dus een boeiend thema aanslaan waar we vandaag de dag steeds meer mee te maken krijgen. Echter kunnen wij al redelijk snel zeggen dat After Us soms niet meer als een game aanvoelt en daarom de perfecte balans mist tussen een boeiend thema en geweldige gameplay. Echter is de soundtrack indrukwekkend en ziet de game er geweldig uit. Wij willen je meenemen in deze review over After Us en zullen je dan ook uitleggen waarom de game een nare smaak in onze mond achterlaat en niet alleen om de deprimerende boodschap van de game.
After Us is in de kern een kort verhaal over de gevolgen van de voortdurende vernietiging van zowel de natuur als haar leefgebied. Je speelt als het hoofdpersonage Gaia, die door de “Moeder” is belast met de taak om een desolate en verwoeste wereld te verkennen. De laatste dieren zijn gedood, maar de “Moeder” heeft haar levenskracht opgeofferd om hun zielen in hen te verzegelen. Het is aan Gaia om, via platforming en het oplossen van puzzels, door een wereld zonder leven en schoonheid te navigeren.
Je begint bij het centrale punt, The Ark, en krijgt acht overgebleven schepen om te vinden. Elk schip bevindt zich in een van de acht verschillende gebieden die zich uitstrekken vanuit The Ark, vergelijkbaar met takken van een oude boom. Wanneer je het einde van elke tak bereikt, ervaar je het laatste moment van het dierlijke schip in dat gebied voordat je de levenskracht terugbrengt naar The Ark.
Onderweg ontdekt Gaia ook andere dieren die gered kunnen worden. Helaas hebben deze andere dierengeesten geen ander doel dan holografische beelden te worden waarmee je kunt communiceren in dat gebied, en er wordt nooit uitgelegd wat de speciale eigenschappen zijn van de acht schepen in vergelijking met deze andere dieren. Net als bij de kleinere dierenschepen kun je in elk gebied ook verborgen herinneringen vinden. Na het ontdekken van elke herinnering ontgrendel je een tekening die deel uitmaakt van het verhaal van een persoon of familie vóór de verwoesting van de planeet. Helaas ben ik gestopt met het zoeken naar deze herinneringen omdat ze geen voordelen bieden voor de gameplay, en we krijgen geen informatie over wie deze families zijn. Er is geen emotionele band en dit is een van de frustrerende aspecten van After Us, omdat we twee nevenopdrachten hebben zonder enige reden om ze te voltooien.
Het hart van de gameplay in After Us ligt bij de navigatie, met uitdagende platformlevels en puzzels. Het besturen van Gaia voelt intuïtief en responsief, en het uitvoeren van parkour is vloeiend en bevredigend. Helaas verzandt het spel na verloop van tijd in een repetitieve cirkel van rennen en springen, waarbij de afwezigheid van gevechtselementen een gemis is. Vijanden, in de vorm van “devourers (verslinders)”, voegen weinig uitdaging toe en worden al snel genegeerd. Gelukkig zijn er speciale vaardigheden die Gaia gedurende het spel ontgrendelt, zoals het werpen van lichtbollen om verborgen dieren te wekken en het beïnvloeden van de omgeving met gras en bloemen. Hoewel deze vaardigheden de gameplay enige diepgang geven, voelt het al snel aan als een gemiste kans om de spelervaring verder te verrijken.
De vormgeving en het geluid zijn ongetwijfeld de hoogtepunten van After Us. Elk gebied heeft een unieke visuele identiteit die naadloos aansluit bij het thema ervan. Het is prachtig om door de wereld heen te lopen en te zien hoe de omgeving wordt gecomplementeerd met de soundtrack. De grimmige toekomstbeelden en de prachtige soundtrack creëren een sfeer die je direct onderdompelt in de wereld van het spel. Het is een visueel en auditief spektakel dat spelers zeker zullen waarderen. Het is daarom extra jammer dat de gameplay zoals hierboven ook beschreven is erg repetitief is en ervoor zorgt dat de geweldige visuele en geluidservaring wordt verpest door repetitieve gameplay weinig diepgang.
After Us is een spel dat zowel positieve als negatieve aspecten biedt. Het overbrengen van een belangrijke boodschap over milieubehoud en de gevolgen van menselijke activiteiten is lovenswaardig. Het visuele en auditieve design van het spel zijn onmiskenbaar indrukwekkend en vormen de hoogtepunten van de ervaring. Echter, de repetitieve gameplay, het gebrek aan diepgang in de nevenactiviteiten en het ontbreken van uitdagende vijanden doen afbreuk aan de algehele ervaring. Ondanks zijn tekortkomingen is After Us een interessante reis door een verwoeste schoonheid die de moeite waard kan zijn voor spelers die op zoek zijn naar een artistieke en thematische ervaring.